محسن مومنی

گزارشی کوتاه از زندگی ادبی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای

«خلوت انس» یادداشتی‌ست به قلم محسن مؤمنی شریف - رئیس جدید حوزه هنری- که به بررسی مقاطعی از زندگی و نیز علایق ادبی آیت‌الله خامنه‌ای پرداخته است. در این نوشتار که از دوران کودکی و نوجوانی رهبر معظم انقلاب تا امروز را شامل می‌شود، به تشریح بخشی از فعالیت‌ها و مطالعات ایشان در زمینه‌های شعر، رمان، ترجمه و... پرداخته است.

فکر نوشتن از سرزمین نور

فکر نوشتن از سرزمین نور از سال 1359 در ذهن من افتاد. اولین موجبش این بود که می‌‌دیدم هیچ کتاب داستانی ارزشمندی در مورد زندگی پیامبر(ص) برای نوجوانان ما منتشر نشده است.

ای جامه بر سر کشیده... برخیز!

قسمت‌هایی از کتاب «آنک آن یتیم نظر کرده»

صدا، بیگانه و هم آشنا می‌نمود. نرم و هموار. چونان زمزمه‌ی ملایم نسیم که در میان برگهای نخلی پیچد، یا آواز خیال‌انگیز جویباری که از میانه‌ی قلوه‌سنگ‌هایی کوچک، در دشتی ساکت راه گشاید و پیش رود. لیک در بُن آن، صلابتی پدرانه بود: آمیزه‌ی مهر و نرمی و قدرت.

دکتر محمد میرکیانی

درباره کتاب «آنک آن یتیم نظرکرده»ونمایش رادیویی‌اش

دو دیدگاه را باید درباره این رمان مطرح ‌کنم. یکی از منظر کار ادبیات داستانی و یکی هم ارزش‌های رسانه‌ای. چرا که این برنامه برای اولین‌بار و پیش از اینکه به شکل یک اثر مکتوب عرضه شود، از رادیو و تحت برنامه «از سرزمین نور» تولید و پخش شد.

مراودات فرهنگی رهبر انقلاب با جهان اسلام

دکتر آذرشب یکی از اساتید شهیر زبان و ادبیات عرب در ایران است که بیش از هشتاد جلد کتاب ترجمه و تألیف در دسترس دارد. به سبب مراودات فرهنگی با رهبر انقلاب و حضور در جایگاه مترجم معظم‌له با وی به گفت‌وگو نشستیم.

رحیم مخدومی

ادیبان انقلاب در محضر امین انقلاب

هجده سال پیش آمدیم اینجا و گفتیم: ما نویسنده‌های دفاع مقدسیم. تازه کاریم و تیراژ کتاب‌هایمان سه هزارتایی می‌شود. او گفت تیراژتان را ببرید بالا. روی صد هزار تا امروز که فرمود تیراژ را به یک میلیون برسانید... دیدم آقا رفته و ما مانده‌‌ایم...

بریده‌ای از فصل سی و ششم کتاب «دا»

«دا» در 5 بخش و چهل فصل تدوین شده است و می توان مطالب آن را به سه دوره تقسیم کرد.

ورق زدن خرمشهر، همراه «دا»

خاطرات شهر 36 میلیونی

...اولین سوالشان این بود که «دا» چطورند؟ من «دا» را که در جلسه حضور داشت به آقا نشان دادم و گفتم: ایشان هستند. آقا با مادرم به عربی غیرفصیح و محلی صحبت کردند! «دا» از هیجان بغض کرده بود و نمی‌توانست جواب بدهد.