سؤال این است که وقتی در حال گفتوگو برای یک فعالیت دیپلماسی با هدف دستیابی به منافع اختصاصی هستیم، چگونه میتوان به وحدت اسلامی رسید که یک وضعیت مشترک بین مسلمانان است؟
به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران، با افول ائتلاف سازش در منطقه و رسیدن موج تغییرات به امیرنشینهای حاشیهی خلیج فارس، برخی کشورها به منظور منحرفساختن روند تحولات، سیاست تفرقه در منطقه را در پیش گرفتهاند.
مقاومت و تقریب، دو بخش مکمل یک واحد هستند. یعنی اگر بخواهیم این وحدت امت را نگهداریم، باید در برابر دشمنان خارجی که میخواهند همهی موجودیت این امت را لگدمال کنند، مقاومت کنیم.
مفهوم مخالف دیپلماسی وحدت اسلامی، دیپلماسی تفرقه است. دیپلماسی تفرقه تاریخچهی طولانی دارد. به طوری که این دیپلماسی راهبرد اصلی انگلستان در جهان اسلام بوده است.