تو کیستی که رسول خداست مفتخرت / سعید حدادیان

 
یک
عهد بستیم که در خط مقدم باشیم
زاده فاطمیه، پور محرم باشیم
شرف فاطمی و شور حسینی داریم
سر سردادنِ در راه خمینی داریم
دست از معرکه علقمه داریم هلا!
روح مردانگی از فاطمه داریم هلا!
در همه حادثه‌ها مرد دل میدانیم
بهر سر دادن، ما یکسره سرگردانیم
رهبر ما که خداوند نگهدارش باد
نظر فاطمه و دست علی یارش باد
زد به زخم جگر دشمن بیچاره نمک
روز نوروز دل فاطمه را کرد خنک
گفت اسراییل اصلاً عددی نیست که نیست
همه فریاد که دشمن عددی نیست که نیست
اصلاً این قافله تنها ز خدا می‌ترسند
رهزنانند که از هیبت ما می‌ترسند
خصم اغواشده ما اگر اسراییل است
در رخ لشکر ما هیبت عزرائیل است
ناگهان چشم و دل مردم ما شد روشن
حرم از پرتو لبخند رضا شد روشن
حتم دارم ز جنان فاطمه چون کرد نگاه
گفت لا حول و لا قوة إلّا بالله
 
 
دو
سلام دائم پروردگار دادگرت
به یازده پسر و شوی و مادر و پدرت
سلام مریم و هاجر به زینب و کلثوم
سلام اهل سماوات بر غلام درت
ستارگان زمین‌اند نسل طاهر تو
سلاله‌های رسول‌اند دختر و پسرت
پس از رسول مگر وحی منقطع شده است
چگونه بال زند جبرئیل دور سرت
کتاب وحی خدایی مگر که می‌بینم
به هر کلام عیان است معجز دگرت
مقام تو نشو کم ز یک زمین خوردن
که دیده‌اند ز اهل سما بلندترت
نماز نافله شب به پات بوسه زند
خدا زده‌ست تبسم به گریه سحرت
خدای عزوجل بر رسول فخر کند
تو کیستی که رسول خداست مفتخرت
تو نخل آرزوی ختم انبیا بودی
روا نبود شود چیده این‌چنین ثمرت
سلام ما به تو ای یک‌تنه سپاه علی
علی‌ست تکیه‌گه تو تو تکیه‌گاه علی
هزار حیف که در آن میانه حمزه نبود
پناه برد به در یار بی‌پناه علی
 
 
سه
الا ای چشم تر، که گریان منی، حلالم کن علی، که هستم رفتنی
غسّلنی باللیل، کفّنّی باللیل، دفّنّی باللیل، یا علی جان
اول‌مظلوم، یا علی جان
 
شبیه گل اگر، به کوچه پژمردم، فدای تو حیدر، اگر سیلی خوردم
حبل‌المتینی، تنهاترینی، خانه‌نشینی، یا علی جان
با آه سردم، من کوه دردم، دورت می‌گردم، یا علی جان
اول‌مظلوم، یا علی جان
 
شده وقت رفتن، خداحافظ حیدر، قرار ما یک روز، کنار آن بی سر
در شور و شینم، نور دو عینم، بی سر حسینم، واویلا
ظهر عاشورا، زینبِ تنها، بر نیزه سرها، واویلا
اول‌مظلوم، یا علی جان

 
چهار
شب‌های جمعه، چه غوغا میشه، کربلا مثلِ عاشورا میشه
وارد قتلگاه حضرت زهرا میشه
 
روضه بخون مادر، با قد خمیده، روضه بخون مادر، از سر بریده
زبون میگیره با ناله، هزار و چهارصد ساله
شبای جمعه زهرا تو گوداله
 
أمان النّار لزوّار الحسین فی لیلة الجمعة
حسین وای حسین وای حسین وای...