این شعری که امشب من شنیدم و پارسال تو همین جلسه از جوانها شنیدم، با شعری که چهارده، پانزده سال پیش از جوانها میشنیدم، خیلی تفاوت کرده، خیلی جلو رفته، خیلی خوب شده، خیلی صیقل یافته شده. علاوه بر اینکه مضامین خوبی در شعرها انسان مشاهده میکند. شعر حقاً در این کشور پیش رفته. بنابراین، ما امروز این ثروت ملی را داریم؛ منتها باید این را افزایش بدهید. افزایشش هم بر عهدهی دستگاههای مسئول است، هم بر عهدهی خود شاعران و کسانی است که قریحه دارند. یعنی واقعاً شما برادرها و خواهرهایی که این قریحه را دارید، باید احساس مسئولیت بکنید؛ چون این نعمتی است که به شما داده شده و شما باید به خاطر این نعمت شکرگزاری کنید. شکرگزاریاش هم به همین است که این را ضایع نکنید؛ نگذارید از بین برود؛ نگهاش دارید، افزایشش بدهید، این چشمه را هرچه جوشندهتر کنید. و آن وقت بخش سوم و بحث سوم پیش میآید که از این ثروت کجا استفاده کنید.1387/06/25
لینک ثابت