حضرت آیتالله خامنهای: «زندگی و شخصیت بینظیر پیامبر اکرم برای همهی دوران تاریخ اسلام یک درس و الگوی همیشگی است؛ «لَکُم فی رَسولِ اللهِ اُسوَةٌ حَسَنَةٌ» با این مجاهدت، تعالیم اسلام در تمام تاریخ پراکنده شد.» ۱۳۸۳/۰۱/۲۶
پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR بهمناسبت ایام هفته وحدت و میلاد پیامبر اکرم (ص)، گزیدهای از بیانات رهبر انقلاب اسلامی درباره «اسوه حسنه» بودن پیامبر در موضوعات مختلف فردی و اجتماعی را مرور میکند.
اهل ایمان و عبادت و یاد خدا بودن
پیامبر با آن مقام و شأن و عظمت، از عبادت خود غافل نمیشد؛ نیمهی شب میگریست و دعا و استغفار میکرد. امسلمه عرض کرد: یا رسولالله! تو که خدای متعال اینقدر عزیزت میدارد و گناهانت را آمرزیده است چرا گریه میکنی؟ فرمود: اگر از خدا غافل بشوم، چه چیزی من را نگه خواهد داشت؟ این برای ما درس است.
۱۳۷۰/۰۷/۰۵
پیغمبر با آن عظمت مقامش و با آن رسیدن به عالیترین مرتبهی عصمت، در عین حال از این تلاش و مجاهدتی که او را دائم به خدا نزدیکتر و متذکرتر کند، تا دم مرگ باز نمیایستاد.
۱۳۸۵/۰۶/۰۶
پیغمبر اکرم (صلّی الله علیه آله) هر روز از شش خصلت شک، شرک، غضب، بغی و حسد به خدای متعال پناه میبرد. معنای تقوا این است: مراقبت؛ پیغمبر با مقام عصمت، در عین حال این قدر مراقب خود است!
۱۳۸۳/۰۳/۱۰
خصوصیت حکومت پیامبر این بود که به جای شرک و تفرقه فکری انسان، متّکی بر توحید و تمرکز بر عبودیت ذات مقدس پروردگار بود.
۱۳۷۹/۰۱/۲۶
صداقت و امانتداری
همه شهادت میدادند که پیامبر اکرم (ص) نجیب، مظهر پاکی و امانت و صداقت و جوانمردی است. یک تعدی و دستدرازی به حقوق دیگران از او مشاهده نشد؛ همهی مردم به این معنا اعتراف میکردند.
۱۳۸۷/۰۱/۰۱
پیامبر اکرم(ص)، امین، راستگو، صبور و بردبار بود. جوانمرد بود؛ از ستمدیدگان در همه شرایط دفاع میکرد. درست کردار بود؛ رفتار او با مردم، بر مبنای صدق و صفا و درستی بود.
۱۳۷۹/۰۲/۲۳
از آغاز ولادت تا دوران بعثت برای پیامبر عزیز ما، آزمون پاکی و امانت و جوانمردی و صداقت بود. در آن زمان دوست و دشمن، به این معنا اعتراف میکردند و شهادت میدادند که این انسان بزرگوار و نجیب، مظهر پاکی و امانت و صداقت و جوانمردی است.
۱۳۸۷/۰۱/۰۱
مردم هر امانتی را که برایش بسیار اهمیت قائل بودند، دست پیامبر(ص) میسپردند و خاطرجمع بودند که این امانت به آنها سالم برخواهد گشت.
۱۳۷۹/۰۲/۲۳
دارای حُسن خُلق و مهربانی با دیگران
پیغمبر اکرم هرگز خلق و خوی مردمی و محبت و رفق به مردم و سعی در استقرار عدالت در میان مردم را فراموش نکرد؛ مانند خود مردم و متن مردم زندگی کرد؛ با آنها نشستوبرخاست کرد. در همه حال با مردم و از مردم بود.
۱۳۷۰/۰۷/۰۵
با اینکه پیامبر هیبت الهی و طبیعی داشت و در حضور او مردم دست و پای خودشان را گم میکردند، اما او با مردم ملاطفت و خوشاخلاقی میکرد. وقتی در جمعی نشسته بود، شناخته نمیشد که او پیامبر و فرمانده و بزرگ این جمعیت است.
۱۳۷۰/۰۷/۰۵
یکى از اوّلین کارهایى که پیغمبر انجام دادند، ایجاد عقد اخوّت بین مسلمانها بود؛ یعنى مسلمانها را با هم برادر کردند. اینکه میگوییم با هم برادر هستیم، در اسلام یک تعارف نیست.
۱۳۶۸/۰۷/۲۸
خصوصیت حکومت پیامبر این بود که به جای کینهورزی انسانها با هم، متّکی بر محبّت و ارتباط و اتّصال و رفق و مدارا بود.
۱۳۷۹/۰۱/۲۶
اهتمام به عدالت و برپایی آن
پیامبر اکرم نظامی را به وجود آورد که یکی از خطوط اصلی آن عدالت مطلق و بیاغماض بود. در زمان پیامبر، هیچ کس در جامعه اسلامی از چارچوب عدالت خارج نبود.
۱۳۷۷/۰۲/۱۸
نظامی که پیغمبر ساخت، شاخصهای گوناگونی دارد. اساس کار این نظام بر عدالت و قسط و رساندن هر حقّی به حقدار - بدون هیچ ملاحظه - است.
۱۳۸۰/۰۲/۲۸
خصوصیت حکومت پیامبر این بود که به جای ابتناء بر ظلم، ابتناء بر عدل داشت.
۱۳۷۹/۰۱/۲۶
مرزبندی با دشمنان و مبارزه و مقابله با آنان
پیغمبر با دشمن مدبّرانه، قدرتمندانه، با صبر و حوصله، بدون دستپاچگی و بدون حتّی یک قدم عقب نشینی برخورد کرد و روزبه روز و لحظه به لحظه به طرف جلو پیش رفت.
۱۳۸۰/۰۲/۲۸
پیغمبر وقتی با دشمن مواجه می شد، کار سیاسیِ دقیق می کرد و دشمن را به اشتباه می انداخت. در موارد فراوانی، پیغمبر دشمن را غافلگیر کرده است؛ چه از لحاظ نظامی، چه از لحاظ سیاسی.
۱۳۸۰/۰۲/۲۸
پیامبر اسلام شجاع بود و هیچ جبهه عظیمی از دشمن، او را متزلزل و ترسان نمیکرد.
۱۳۷۹/۰۲/۲۳
توجه به علم و علمآموزی
پیغمبر، انسان را به علم دعوت کرد. اوّلین آیاتِ قرآن، تجلیل از علم است: اقرأ باسم ربّک الّذی خلق. خلق الأنسان من علق. اقرأ و ربّک الأکرم. الّذی علّم بالقلم. ابتدا تعلیم را مطرح کرد.
۱۳۸۲/۰۷/۰۲
پیغمبر به یکایک ذهنها و خردها، دانش و علم را تلقین می کرد.
۱۳۸۵/۰۵/۳۱
پیامبر ما در چهارده قرن پیش فرمود: «اطلبوا العلم ولو بالصّین»؛ اگر علم در نقطهی دوردستی هم باشد، بروید آن را یاد بگیرید.
۱۳۷۰/۰۹/۱۳
اهل استقامت در مسیر حق
یک قلم از تعلیمات پیامبر مسئلهی استقامت و ایستادگی است. در سورهی «هود» خدای متعال به پیغمبر میفرماید: «فاستقم کما امرت و من تاب معک و لا تطغوا»: همچنانی که به تو دستور دادیم، در این راه ایستادگی کن، استقامت کن و صبر نشان بده.
۱۳۸۵/۰۱/۰۶
ایستادگی و استقامتِ پیغمبر همراه با معرفت عمیق به آن هدفی که به سوی آن حرکت میکند و آن راهی که آن را میپیماید، پشتوانه ی همه ی پیشرفتهای پیغمبر و پشتوانه ی شکوفائی این حرکت عظیم شد.
۱۳۸۷/۰۵/۰۹
از جمله شگفتیهای زندگی پیامبر اکرم(ص) این است که یک لحظه را هدر نداد. دیده نشد که پیغمبر از فشاندن نور معنویّت و هدایت و تعلیم و تربیت لحظه ای باز بماند.
۱۳۸۰/۰۲/۲۸