آنچه که در وهله اوّل لازم است در خطبه دوم عرض کنم این است که ملت ما در روز قدس یک‌بار دیگر شکوه ایمان را به مردم دنیا نشان داد. روز قدس مخصوص ایران نیست؛ روز دنیای اسلام است و لذا در همه دنیای اسلام، مسلمانان حضور خود را برای دفاع از برادران فلسطینی خود نشان دادند. مسلمانان در این روز اراده عمومی خود را برای مقابله با ترفندهای امریکا و اسرائیل در فلسطین مظلوم و خونین بروز دادند؛ اما ملت ما در این زمینه پیشتاز بوده است و امسال به شکل نمایانی این پیشتازی و عظمتِ اراده ملی را در ایران نشان داد.
امسال ملت ما در روز قدس همه فریاد خود را در دفاع از ملت مظلوم و مبارز فلسطین و در تقبیح و ابراز تنفّر از امریکا و اسرائیل و صهیونیستها، یک فریاد کرد. امریکا و اسرائیل با همه ادّعاهای دروغین خود در مورد حقوق بشر و دمکراسی، فجیعترین ظلمها را نسبت به یک ملت مظلوم از خود نشان می‌دهند. بنده از همه ملت عزیزمان، به عنوان خدمتگزار کوچک ملت، از اعماق دل سپاسگزاری می‌کنم که جمهوری اسلامی را در دنیا سرافراز کردید. در هرجا میدان حضور ملت است، ملت با قوت و قدرت حضور، اراده و آگاهی خود را به دنیا نشان می‌دهد و نشان داد.
مسأله فلسطین همچنان در صدر مسائل دنیای اسلام است. یک نگاه به ملت فلسطین کنیم، یک نگاه به اشغالگران ستمگر و ددمنشِ فلسطین.
ملت فلسطین در سختی به‌سر می‌برد؛ خانه‌های مردم را ویران می‌کنند؛ مزارع و باغهای مردم را از بین می‌برند؛ امکان کار را از جوانان می‌گیرند؛ مردان کارآمد آنها را به زندان می‌کشند؛ جمعیتهای آنها را قتل‌عام می‌کنند و حتّی کودکان آنها را هم از دم تیغ ظلم خود می‌گذرانند. امروز با ملت فلسطین در سرزمینش کاری صورت می‌گیرد که در تاریخ ملتها کم سابقه است.
ملتِ مظلوم، بی‌کس و محاصره شده فلسطین با تمام قدرت به برکت نام و پرچم برافراشته اسلام از خود دفاع می‌کند و در مقابل ستمگران و اشغالگران می‌ایستد و ایستاده است. ما از این نماز پُرشکوه عیدفطر تهران و از طرف همه ملت ایران به ملت فلسطین، جوانان، نوجوانان،زنان و مادرانشان؛ آن دلهای شجاع و مؤمن، سلام می‌کنیم و درود می‌فرستیم. آنها در این منطقه در صف مقدّم دنیای اسلام در مقابل دشمنان و متجاوزان با جان و عزیزان و همه وجودشان ایستاده‌اند.
و اما نگاه به اشغالگران؛ صهیونیستهای غاصب و پشتیبانان آنها؛ یعنی دولت متجاوز امریکا. اگر کسی مسائل فلسطین را هرچه بیشتر مرور و تعمّق کند، بیشتر این معنا برایش واضح می‌شود که دولت امریکا و صهیونیستها در فلسطین به بن‌بست کامل رسیده‌اند؛ نه راه پیش رفتن دارند، نه راه عقب‌گرد کردن؛ محکوم به شکست هستند. نسل نوخاسته فلسطین بیدار شده و فهمیده است که راه نجات از دست دشمنِ اشغالگر چیزی جز مبارزه نیست؛ فهمیده است که حضور در جلسات جهانی و برطبق میل اشغالگران و حامیان آنها حرف زدن، راه نجات فلسطین نیست؛ فهمیده است باید بایستد، بخواهد، همّت و فداکاری کند، تا به هدف برسد. این را ملت فلسطین از بُنِ دندان دانسته و فهمیده است؛ لذا مقاومت می‌کند. وقتی سرچشمه این احساس از منشاءِ دینی و اعتقاد به توحید ناشی شود - که امروز بحمداللَّه در فلسطین این‌طور است - هرگز خشک نخواهد شد. امیدواریم خدای متعال روز پیروزی فلسطینیها را هرچه نزدیکتر بفرماید.
مسأله دیگرِ دنیای اسلام، مسأله عراق است. امریکاییها به نام دمکراسی، حقوق بشر، مبارزه با سلاحهای اتمی و کشتار جمعی و مبارزه با سلاحهای شیمیایی و میکروبی وارد عراق شدند و گفتند ما به ملت عراق می‌خواهیم آزادی بدهیم! اما امروز آن‌چنان کار را بر ملت عراق تنگ گرفته‌اند که ملت عراق ناچار است به صورت آنها پنجه بزند و می‌زند. حضور آنها آن‌قدر برای ملت عراق تحقیرآمیز بوده است که ملت عراق آنها را تحمّل نکرده است. ملت امریکا بداند که دولتشان آنها را در عراق در لجنزار فرو برده است که هرچه بیشتر بمانند، بیشتر فرو می‌روند. ببینید کار امریکا در عراق به کجا رسیده است که بغدادِ تحت اشغال خود را از ناوهای خودش - که روی دریا هستند - مورد تهاجم موشکها قرار می‌دهد. این نشانه ناتوانی امریکا در اداره عراق است، که هرچه بمانند بدتر خواهد شد. این منطقه، اشغال را برنمی‌تابد. آنها می‌گویند ما می‌خواهیم منطقه خاورمیانه را منطقه دمکراسی کنیم! این یک دروغ شرم‌آور است. آنها با دمکراسی مخالفند و می‌دانند که اگر همین الان در عراق به آراءِ مردم مراجعه کنند، اکثریت قاطع مردم کسانی را انتخاب خواهند کرد که یک روز هم اجازه ندهند امریکاییها در عراق بمانند. امروز هر کجای دنیای اسلام انتخابات مردمی باشد، نتیجه همان چیزی است که امریکاییها از آن می‌ترسند؛ روی کارآمدن کسانی که امریکاییها را با همه وجود دشمن می‌دارند. امریکاییها که می‌خواهند کاری کنند که در عراق انتخابات مردمی نباشد، بدانند که قانون اساسیِ تحمیلی و هر قانون و تشکیلات تحمیلی، مقاومت مردم عراق را درپی خواهد داشت. اگر رئیس‌جمهور امریکا به جای چهارصد میلیارد دلار، چهار هزار میلیارد دلار هم بودجه پیش‌بینی کند، نمی‌تواند ملتهای منطقه خاورمیانه و ملتهای مسلمان را اسیر خود کند.
دولت امریکا که با ادّعای دمکراسی این همه جنایت در دنیا علیه مردم‌سالاریها و دمکراسیها کرده است؛ رژیمی که 28 مرداد را در ایران به راه انداخت؛ کودتای شیلی را علیه دولت قانونی آن کشور هدایت کرد؛ دهها کودتا در امریکای لاتین، آفریقا و در مناطق دیگر علیه دولتهای ملی انجام داد و سالهای متمادی از دیکتاتورهایی مثل «محمّدرضا پهلوی» در ایران حمایت کرد و همین امروز هم هر دیکتاتوری که از او زشت‌خوتر نباشد و تسلیمش باشد برایش مقبول است، دولتی است که کسی ادّعای دمکراسی و حقوق بشر او را قبول نمی‌کند. این روزها رئیس‌جمهور امریکا آرزوهای دیرین مستکبران امریکایی را - که آنها این آرزوها را در اظهاراتشان پنهان می‌کردند - آشکارا به زبان می‌آورد و می‌گوید که می‌خواهد ملتها را تسخیر و منافع آنها را به پای منافع نامشروع امریکا قربانی کند. امریکا بداند که ملتها زیر بار نمی‌روند و ملت بزرگ، مجاهد، مبارز، مقاوم و ریشه‌دار ایران مانند یک الگو در میان ملتها ایستاده است.
مردم عزیز؛ برادران و خواهران من در سراسر کشور! شما نشان دادید که ملت مقاوم و مؤمن و بزرگی هستید؛ دشمنان خود را در این سالهای متمادیِ بعد از انقلاب همیشه ناکام کردید و پشتِ در گذاشتید. مهمترین چیزی که شما را در این راه یاری کرده است، ایمانِ به خدا و وحدت کلمه بوده است. ایمانِ به خدا و وحدت کلمه حضور شما را در صحنه‌ها پُررنگ می‌کند و این دشمن را تا اعماق جانش می‌ترساند.
ما انتخابات را در پیش داریم. انتخابات یکی از عرصه‌های حضور ملی مردم ماست. من می‌بینم کسانی که در مراکز قدرت جهانی نمی‌خواهند ملت ایران با یک انتخابات پُرشور و پُرشکوهِ دیگر، حضور و ایستادگی خود را در صحنه به اثبات برساند، از همین حالا مشغول تبلیغات بسیار موذیانه‌ای علیه انتخاباتی هستند که ان‌شاءاللَّه حدود سه، چهار ماه دیگر برگزار خواهد شد؛ بیدار باشید! درباره انتخابات حرفهای گفتنی زیاد است که هنوز تا انتخابات وقت هست و اگر زنده بودیم، گفتنیها را به ملتمان خواهیم گفت. آنچه حالا می‌خواهم بگویم این است که همه به انتخابات به چشم یک حادثه بزرگ ملی که می‌تواند ملت ما را با استحکام هرچه بیشتر در راه بنای کشور خود مجهّز و مسلّح کند، نگاه کنند. اگر انتخابات، خوب و باشکوه برگزار شود و مردم حضور خود را مؤمنانه و صادقانه در آن نشان دهند - که به فضل پروردگار نشان هم خواهند داد - به حول و قوّه الهی دشمن را نابود خواهند کرد و آن وقت دشمن می‌فهمد که نمی‌تواند نسبت به آینده مصالح این کشور تصمیم‌گیری کند. دشمن می‌خواهد مانند دوران استبداد و طاغوت و وابستگی، سررشته تصمیم را از دست مردم ما بگیرد و برای کشور و ملت ما در ورای مرزهایش، در کاخ سیاه واشنگتن، تصمیم‌گیری کند.1382/09/05
لینک ثابت
