ذِکر یعنی حقیقت را به یاد آوردن، خود را در برابر خدا یافتن، به او گوش سپردن و به او دل دادن.1381/06/16
لینک ثابت
ذکر خدا / دعا/مناجات / ذکر/یاد پروردگار/یاد خدا
طراحی این صفحه تغییر کرده است، برای ارجاع به صفحهی قبلی اینجا کلیک کنید.
ذِکر یعنی حقیقت را به یاد آوردن، خود را در برابر خدا یافتن، به او گوش سپردن و به او دل دادن.1381/06/16 لینک ثابت نماز با ترکیب هماهنگ دل و زبان و حرکت، نابترین و کاملترین نمونه و وسیلهی ذکر است1381/06/16 لینک ثابت عنصری که میتواند در همهی احوال انسان را به بهشت «ذِکر» نزدیک یا نزدیکتر کند، نماز است.1381/06/16 لینک ثابت «فسادپذیری انسان»... در عمر دراز بشریت و نیز در عمر هر یک از آحاد بشر، بزرگترین مصیبت او و خطرناکترین تهدید او به شمار رفته است و میرود. برای پیشگیری و نیز درمان این آفت بزرگ، دین خدا «ذِکر» را به انسان آموخته است. ذِکر یعنی حقیقت را به یاد آوردن، خود را در برابر خدا یافتن، به او گوش سپردن و به او دل دادن. یعنی از دلمشغولیهائی که آدمی را اسیر وسوسهی هوسها میکند، یا میل به برتریجویی و کینورزی و آزمندی او را ارضا میسازد، خود را رها ساختن، یعنی او را از جهنمی که برای خود فراهم کرده است، به بهشت صفا و اُنس و بَهجَت و اَمن بردن. و نماز با ترکیب هماهنگ دل و زبان و حرکت، نابترین و کاملترین نمونه و وسیلهی ذکر است. انسان در زندگی شخصیاش، گاه بر اثر محنتها و شدّتها و مصیبتها، و در زندگی جمعیاش، گاه با حوادث تحوّل آفرین مانند حرکت عمومی به سوی جهاد یا انفاق یا کمک به نیازمندان، به عامل ذکر نزدیک میشود، و گاه با سرگرمیهای هوسآلود و غرق شدن در سَرخوشی و اشرافیگری و عیشبارگی، از آن دور میافتد. عنصری که میتواند در همهی این احوال او را به بهشت «ذِکر» نزدیک یا نزدیکتر کند، نماز است1381/06/16 لینک ثابت . ذِکر یعنی حقیقت را به یاد آوردن، خود را در برابر خدا یافتن، به او گوش سپردن و به او دل دادن. یعنی از دلمشغولیهائی که آدمی را اسیر وسوسهی هوسها میکند، یا میل به برتریجویی و کینورزی و آزمندی او را ارضا میسازد، خود را رها ساختن، یعنی او را از جهنمی که برای خود فراهم کرده است، به بهشت صفا و اُنس و بَهجَت و اَمن بردن. و نماز با ترکیب هماهنگ دل و زبان و حرکت، نابترین و کاملترین نمونه و وسیلهی ذکر است.1381/06/16 لینک ثابت |