من اگر بخواهم نیاز کنونی ملت ایران را در یک کلمه، خلاصه کنم، خواهم گفت که آن، وحدت کلمه و مهربانی آحاد ملت ایران با یکدیگر است. وقتی در کشور فضای صمیمیت و مهربانی باشد و قشرهای مردم با یکدیگر به چشم برادری نگاه کنند - معنای برادری این نیست که در مسائل، صددرصد اینگونه فکر کنند؛ دو برادر هم ممکن است دربارهی فلان یا بهمان مسأله، دو نوع نگاه کنند، اما برادرند. برادری، مهربانی و علقه، به جای خود محفوظ است - آن وقت دولت که برگزیدهی این ملت است، این فرصت را پیدا خواهد کرد که مهمترین وظایفی را که بر عهدهی اوست، با قدرت انجام دهد و مشکلاتی را که در کشور است، برطرف کند. چون وظیفهی دولت است و دولت برای اینکه بتواند وظیفهی خود را در یک فضای آرام، بیدغدغه و بیتشنج انجام دهد، احتیاج دارد به اینکه فضای جامعه، دور از تشنج و فضا آرام، روشن و شفاف باشد.
وظیفهی بزرگ امروز دولت چیست؟ وظیفهی بزرگ امروز دولت، برطرف کردن مشکلات زندگی مردم است؛ چه مشکلات اقتصادی که در درجهی اول است و چه مشکلات دیگر که آنها هم مسائل مردم است. وظیفهی اول و اساس تکلیف ما به عنوان مسؤول، خدمت به مردم است. مسؤولین کشور برای اینکه مشکلات زندگی مردم را برطرف کنند، بر سر کار آمدهاند. چگونه میتوانند این کار را بکنند؟ وقتی که فضا مناسب و محیط از تشنج و غوغاگری، دور باشد و دست به یقهشدن در بین مردم نباشد. وحدت کلمه که باشد، فضا برای اقدام مسؤولین کشور، مناسب است.
1378/01/01
لینک ثابت
ما سالها قبل جملهای را شنیده بودیم - تکرار میکردند - آن جمله این بود که «ای آزادی! به نام تو چه جنایتها که انجام نمیگیرد!» امروز دشمنان ما مصداق همین جمله را تحقق میبخشند. حالا امریکا طرفدار آزادی ما شده است؛ آزادی بیان ما! مگر شما نبودید که در این مملکت، سالهای متمادی از رژیم وابسته و فاسد پهلوی حمایت کردید؟! در حالی که در آن رژیم، کسی جرأت نداشت یک کلمه بر زبان جاری کند! من سالهای متمادی در همین شهر مشهد، در همین حوزهی علمیه، در همین کوچه و خیابان و با همین مردم، در مبارزات دوران طاغوت بودم. اجازه نمیدادند یک روحانی در آن روز به مناسبت مسائل دینی، کمترین اشارهای به غصب سرزمینهای فلسطین به وسیلهی صهیونیستها کند! این کشور، اینگونه بود! بله، هم مرگ بر اسرائیل، هم مرگ بر آن کسانیکه از اسرائیل حمایت میکنند و هم کسانیکه سالهای متمادی اجازه نمیدادند یک کلمه راجع به صهیونیستها گفته شود! امروز در کشورهای غربی، روزنامهها اجازه ندارند راجع به صهیونیستها بدگویی کنند! یک نفر در کتابی مینویسد(5): «یهودیها در مورد کشتار خودشان به وسیلهی هیتلر در جنگ بینالملل دوم، بزرگنمایی کردند» آن وقت این کتاب را که توقیف میکنند هیچ، نویسندهی کتاب را هم به پای میز محاکمه میکشانند! خودشان امروز نسبت به آزادی، اینطور عمل میکنند! امروز در دنیا کشورهایی زیر چتر حمایت امریکا و همین آقایان که دم از آزادی میزنند، هستند؛ در حالی که در این کشورها کسی اجازه ندارد یک سطر برخلاف نظر حکام آن کشورها بنویسد! در مجامعشان و در نماز جمعه، از دستگاههای اطلاعاتی به خطیب جمعه نوشته میدهند که بالای منبر برود و بخواند! اگر شماها طرفدار آزادی هستید، چرا اینها را نمیگویید؟ ملت ایران بیست سال است که این آزادی را به دست آورده است. انقلاب به ما آزادی، قدرت بیان و شجاعت داد. اسلام ما را آزاد کرد. حالا امریکاییها طرفدار شعار آزادی شدهاند و به نام آزادی میخواهند بین مردم اختلاف بیندازند! چرا اختلاف میاندازند؟ برای اینکه مسؤولین کشور نتوانند کارشان را بکنند. اینکه میگویم «وحدت کلمه»، به خاطر این است.
عزیزان من! امروز همدلی شما مردم در هر نقطهی کشور، یک امر تشریفاتی و تزئیناتی نیست؛ یک امر ضروری است. چیزهای مورد اختلاف را مطرح نکنند، به نقاط اختلاف فکری تکیه نکنند، چیزهای مورد اتفاق را بگویند. همهی این مردم، مسلمانانند. همهی این مردم، طرفدار اسلام و قرآنند. تمام این مردم، انقلابشان را دوست دارند، امام بزرگوار و رزمندگان مدافع شرف و حیثیت را دوست دارند؛ روی اینها تکیه کنید. کسانی نیایند چیزی را بهانه قرار دهند. مثلا یک وقت کسی یک کلمه حرفی زده، این را بهانه برای جنجال کنند! یا دستگاه قضایی با یک نفر برخورد کرده، آن را بهانه برای جنجال کنند! یا یک نفر در فلان دستگاه امنیتی، یا اقتصادی، یا سیاسی، حرکتی انجام داده است، این را بهانه برای جنجال کنند! این جنجالها به ضرر کشور است. چرا؟ چون دلهای مردم را از هم دور میکند. همهی اینها هم زیر نام آزادی است! آزادی هدیهی الهی و هدیهی انقلاب است. آزادی متعلق به مردم و جزو فطرت مردم است. اما این کارها ربطی به مسألهی آزادی ندارد؛ اینها بخشی از نقشهی دشمن است. من امروز برای مردم عزیز کشورمان هوشیاری، هوشمندی، تمسک به اسلام، تمسک به نام امام، تمسک به راه و معنویت امام بزرگوار که امسال سال آن بزرگوار است، تمسک به وحدت کلمه و برافراشتن پرچم برادری و مهربانی را از واجبترین واجبات میدانم و امیدوارم همین خواستهی بزرگ ملی و دینی، مورد ادعیهی زاکیهی حضرت بقیةاللهالاعظم ارواحنافداه قرار گیرد و آن بزرگوار برای رفع مشکلات و برای باز شدن راهها به سمت پیشرفت و برای گرم کردن دلهای این ملت دعا کنند.1378/01/01
لینک ثابت
وحدت کلمه که باشد، فضا برای اقدام مسؤولین کشور، مناسب است .1378/01/01
لینک ثابت