انتخابات هم در پیش است. همه باید شرکت کنند. البته عده‌ای که دلشان از اسلام چرکین است، شرکت نمی‌کنند. نکنند! عده‌ای دلشان از حکومت اسلامی چرکین است. اگر بپرسید «چه می‌خواهید؟» می‌گویند «ما همان رژیم وابسته به امریکا را می‌خواهیم.» آنها از حساب خارجند. ما با آنها کاری نداریم. داد می‌کشند که «انتخابات آزاد نیست!» آزادی انتخابات به چیست؟ آزادی انتخابات این است که اجازه بدهند کسانی که می‌خواهند مملکت را دو دستی به دشمن تسلیم کنند، وارد مجلس شورای اسلامی شوند؟! آزادی این است؟! انتخابات آزاد، انتخاباتی است که مردم با خیال راحت، همان کسی را که می‌شناسند و می‌دانند و اطمینان پیدا می‌کنند که در خدمت آنهاست، به مجلس بفرستند. دستگاههای امین این کشور، رأی مردم را می‌خوانند و نمایندگان به مجلس می‌روند. دستگاهها امینند. من در نماز جمعه هم گفتم؛ الان هم می‌گویم: من به دستگاههای مباشر کار انتخابات اطمینان دارم. بعضی بیهوده اعتراض نکنند. شورای محترم نگهبان مورد اعتماد کامل ماست. وزارت کشور مورد اعتماد کامل ماست. همه تلاش می‌کنند و زحمت می‌کشند. البته یک نکته را باید اینجا عرض کنم: کسانی که صلاحیتشان رد شده است، شورای نگهبان برطبق ضوابط و قانون با آنها رفتار کرده و معنایش این نیست که همه، آدمهای نابابی هستند؛ نه، معنایش این نیست. کسی حق ندارد فردی را که صلاحیتش رد شده - در هر جای کشور - متهم کند، که «لابد شما پرونده‌ی سنگینی دارید! لابد شما جنایتی کرده‌اید! لابد شما کار خلافی کرده‌اید! لابد دزدی کرده‌اید!» نه، اینها نیست! قانون ضوابطی را معین کرده و شورای نگهبان، با امانت کامل، بر طبق آن ضوابط قانونی، کسانی را در فهرست قبول‌شدگان می‌گذارد و کسانی را خارج می‌کند. آنهایی که خارج می‌مانند، یعنی با این ضوابط منطبق نبوده‌اند. چه بسا آدمهای صالحی هم باشند. البته آدم ناباب هم میانشان هست؛ نه این‌که نیست؛ اما این‌طور نیست که هر کس صلاحیتش رد شده، بگویید «لابد ایشان آدم خائن و نابابی است!»؛ ابداً!1371/01/15
لینک ثابت
