مسئله هستهای ایران / متخصصان هستهای/راکتور هستهای / انرژی هستهای/فناوری هستهای/انرژی اتمی/تکنولوژی هستهای/دانش هستهای/صنعت هستهای
سلاح هستهای, مسئله هستهای ایران
وانمود میشود این زورآزمائی به خاطر مثلاً مسئلهی هستهای یا مسئلهی حقوق بشر است؛ و این دروغ است. دروغ بودن این ادعا، یكی از واقعیتهاست. نه اینكه ما بگوئیم این واقعیت است؛ امروز در دنیا كسی نیست كه باور كند آمریكا دنبال حقوق بشر است، دنبال حقوق ملتهاست؛ یا رژیم صهیونیستیِ نسلكش و كودككش دنبال اجرای دموكراسی در كشورهای دنیاست. پروندهی آمریكا، پروندهی رژیم صهیونیستی، پروندهی همین چند قدرت كه در مقابل جمهوری اسلامی قرار دارند، از لحاظ مسئلهی حقوق بشر و طرفداری از حقوق ملتها و حقوق انسانها، پروندهی بسیار سیاهی است. شصت سال نسلكشی در فلسطین، نقض حقوق بشر نیست؟ دادن سلاح اتمی به دولت غاصب صهیونیستی، نقض صلح جهانی نیست؟ اینهائی كه این كارها را كردند، میتوانند مدعی دفاع از صلح جهانی باشند؟ دادن سلاح شیمیائی به كسی مثل صدام، نقض حقوق بشر نیست؟ كارهائی از قبیل آنچه كه در ابوغریب و گوانتانامو و افغانستان و عراق و نقاط دیگری از دنیا به وسیلهی آمریكائیها، به وسیلهی غربیها، به وسیلهی انگلیس اتفاق افتاده است، جائی برای ادعای دفاع از حقوق بشر باقی میگذارد؟ بنابراین اینكه اینها میگویند مقابلهی ما با جمهوری اسلامی برای حقوق بشر است، دروغ است؛ این هم كه میگویند مقابلهی با جمهوری اسلامی برای سلاح هستهای است، دروغ است؛ این را ما اول با حدس بیان میكردیم، بعد در مذاكرات و مبادلات بینالمللی برای ما روشن شد كه آنها میدانند جمهوری اسلامی دنبال سلاح هستهای نیست؛ این را باور كردند و قبول دارند، و واقعیت هم همین است؛ در عین حال مسئلهی سلاح هستهای را مطرح میكنند. پس ادعای اینكه این فشارها، این تحریمها، این محاصرهها، این دشمنیها و خصومتها به خاطر مسئلهی سلاح هستهای و مسئلهی توان هستهای است، یك دروغ است؛ این دروغ بودن هم یك واقعیت است.1391/05/03
لینک ثابت
یك واقعیت دیگر این است كه ما در همین شرائط تهدید، پیشرفت كردیم. در طول این سالهای متمادی، ما در همهی حوزهها جلو رفتیم؛ در حوزهی دانشهای پیچیده پیشرفت كردیم؛ در حوزهی فناوریهای مورد نیاز كشور پیشرفت كردیم؛ در زمینهی دارو، حمل و نقل، مسكن، آب، راه، كشور پیشرفتهای برجستهای كرده؛ كه امروز بخشی از آمارها را آقای رئیس جمهور گفتند و شما شنیدید. با وجود همهی این فشارها، كشور در طول این سالها مرتب جلو رفته است. در حوزهی بعضی از دانشهای مهم و انحصاری و منحصربهفرد - در لیزر، در نانو، در سلولهای بنیادی، در صنعت هستهای - كشور رتبه پیدا كرده. خب، اینها الگوسازی در دنیای اسلام است؛ این یك واقعیتی است. ما متوقف نماندیم، ما دائم پیش رفتیم. نظام جمهوری اسلامی با همهی این تهدیدهائی كه وجود داشته است - از قبیل تحریم و غیرتحریم و تهدید و كارهای گوناگونِ پیچیدهی امنیتی و سیاسی و غیره - این پیشرفتها را داشته است. این هم یك واقعیت است.1391/05/03
لینک ثابت
رئیس جمهور قبلی آمریكا - مجسمهی شرارت - ایران اسلامی را «محور شرارت» معرفی كرد! این كِی بود؟ آن وقتی كه ما در ادبیات خودمان، در اظهارات خودمان، حرفهای تملقآمیز نسبت به غرب و نسبت به آمریكا و اینها را تكرار میكردیم. اینها اینجوریاند. در همین قضیهی هستهای، آن وقتی كه ما با اینها همراهی كردیم و عقبنشینی كردیم - البته برای ما تجربهای بود، اما این واقعیت است - اینها جلو آمدند؛ اینقدر جلو آمدند كه من در همین حسینیه گفتم اگر بنا باشد كه این روال از سوی آنها ادامه پیدا كند، من خودم وارد قضیه خواهم شد؛ و وارد قضیه شدم؛ ناچار شدیم؛ اینها كار ما نیست.
عقبنشینیها آنها را گستاختر كرد، طلبگارتر كرد. یك روزی بود كه مسئولین ما قانع بودند كه اجازه بدهند ما ۲۵ سانتریفیوژ در كشور داشته باشیم؛ آنها گفتند نمیشود! اینها قانع شدند كه ۵ تا سانتریفیوژ داشته باشیم؛ باز هم گفتند نمیشود! مسئولین ما قانع شدند كه ۳ تا سانتریفیوژ داشته باشیم؛ باز هم گفتند نمیشود! امروز گزارش را شنیدید، یازده هزار سانتریفیوژ داریم! اگر ما آن عقبنشینیها را، آن انعطافها را ادامه میدادیم، امروز از پیشرفت هستهای كه هیچ خبری نبود، به این نشاط علمی هم كه در چند سال اخیر در كشور وجود پیدا كرده - این حركت علمی، این جوانها، این ابتكارات، اختراعات، پیشرفتهای گوناگون در بخشهای مختلف - قطعاً لطمه میخورد؛ چون اولاً نسبت به هر یك از آنها ممكن بود یك بهانهای بیاورند؛ ثانیاً حركت هستهای و صنعت هستهای، نماد پیشرفت یك كشور است. این هم یك واقعیت دیگر است.1391/05/03
لینک ثابت
گستاخانه تر شدن دشمن به هنگام عقب نشینی مسئولان از قضیه هسته ای
در هر برههای که ما در مقابل جبههی دشمن انعطاف نشان دادیم و با توجیههائی عقبنشینی کردیم - مثلاً یک وقت گفتیم بگذارید بهانه را از دست دشمن بگیریم، یک وقت گفتیم بگذارید سوءظن دشمن را از خودمان زائل کنیم - دشمن مواضع گستاخانهتری علیه ما گرفته. در آن روزی که ادبیات مسئولین ما آلوده شد به حرفها و تعبیرات تملقآمیز نسبت به غرب و فرهنگ غربی، در آن روز اینها ما را «محور شرارت» معرفی کردند! چه کسی؟ آن کسی که خودش مجسمهی شرارت بود. رئیس جمهور قبلی آمریکا - مجسمهی شرارت - ایران اسلامی را «محور شرارت» معرفی کرد! این کِی بود؟ آن وقتی که ما در ادبیات خودمان، در اظهارات خودمان، حرفهای تملقآمیز نسبت به غرب و نسبت به آمریکا و اینها را تکرار میکردیم. اینها اینجوریاند. در همین قضیهی هستهای، آن وقتی که ما با اینها همراهی کردیم و عقبنشینی کردیم - البته برای ما تجربهای بود، اما این واقعیت است - اینها جلو آمدند؛ اینقدر جلو آمدند که من در همین حسینیه گفتم اگر بنا باشد که این روال از سوی آنها ادامه پیدا کند، من خودم وارد قضیه خواهم شد؛ و وارد قضیه شدم؛ ناچار شدیم؛ اینها کار ما نیست.
عقبنشینیها آنها را گستاختر کرد، طلبگارتر کرد. یک روزی بود که مسئولین ما قانع بودند که اجازه بدهند ما ۲۵ سانتریفیوژ در کشور داشته باشیم؛ آنها گفتند نمیشود! اینها قانع شدند که ۵ تا سانتریفیوژ داشته باشیم؛ باز هم گفتند نمیشود! مسئولین ما قانع شدند که ۳ تا سانتریفیوژ داشته باشیم؛ باز هم گفتند نمیشود! امروز گزارش را شنیدید، یازده هزار سانتریفیوژ داریم! اگر ما آن عقبنشینیها را، آن انعطافها را ادامه میدادیم، امروز از پیشرفت هستهای که هیچ خبری نبود، به این نشاط علمی هم که در چند سال اخیر در کشور وجود پیدا کرده - این حرکت علمی، این جوانها، این ابتکارات، اختراعات، پیشرفتهای گوناگون در بخشهای مختلف - قطعاً لطمه میخورد؛ چون اولاً نسبت به هر یک از آنها ممکن بود یک بهانهای بیاورند؛ ثانیاً حرکت هستهای و صنعت هستهای، نماد پیشرفت یک کشور است.1391/05/03
لینک ثابت