یک شرط دیگر، حفظ اتحاد و انسجام ملی است. این اتحادی که امروز در میان مردم و در بین مردم و مسئولین وجود دارد، مردم به مسئولینِ خودشان علاقهمندند، به آنها اعتماد دارند، به آنها کمک میکنند، با آنها همراهی میکنند، بین خود مردم اتحاد و وحدت وجود دارد، بایستی باقی بماند و روزبهروز تقویت شود. یکی از نقشههای بزرگ دشمنان ملت ایران، ایجاد تفرقه و شکاف در داخل بوده است؛ به بهانهی قومیت، به بهانهی مذهب، به بهانهی گرایشهای سیاسی، به بهانهی جناحبندیها، به بهانههای گوناگون. اتحاد را باید حفظ کرد. خوشبختانه ملت ما آگاهند. همهی کسانی که به کشورشان علاقهمندند، به نظام مردمسالاری دینی - که مایهی افتخار امروز ملت ایران است - علاقهمندند، باید با هم هماهنگی داشته باشند. مسئولین کشور هم همین جور؛ آنها هم باید سعی کنند اگر گلهای از هم دارند - که گاهی ممکن است این گلهها بحق هم باشد - این گله را در معرض افکار عمومی مطرح نکنند؛ این ضربهی به اتحاد ملی است؛ این را همه توجه داشته باشند. من به مسئولین کشور به طور جد این را تذکر و هشدار میدهم. ممکن است مسئولین از هم گله داشته باشند - که همیشه بوده؛ از اول انقلاب که ما دستاندرکار مسائل بودیم، دیدیم؛ گاهی قوهی مجریه از قوهی مقننه، گاهی قوهی مقننه از قوهی قضائیه، گاهی قوهی قضائیه از قوهی مجریه گلههائی داشتند؛ طبیعت کار هم همین است، گله به وجود میآید - ممکن است گلهها بحق هم باشد؛ اما این را نباید در عرصهی افکار عمومی بیاورند، ذهن مردم و دل مردم را ناراحت کنند، مردم را مأیوس کنند؛ بین خودشان حل کنند. مهمترین مسائل دنیا با مذاکره قابل حل است؛ این مسائل جزئی اهمیتی ندارد. پس انسجام قوا با یکدیگر، هماهنگی قوا با یکدیگر هم مهم است.1390/01/01
لینک ثابت