1392/05/08
مطالعه بیشتر درباره «نصاب کارگزاران در نظام اسلامی»
«نکتهای که برای ما، مسؤولین و کارگزاران نظام اسلامی در ایران، اهمیت دارد، این است که وقتی در رأس نظام اسلامىِ نبوی - یعنی نظام اسلامىِ ساخته دست مقدّس پیغمبر در صدر اوّل - انسانی مثل امیرالمؤمنین علیهالصّلاةوالسّلام گذاشته میشود، معنایش این است که در همه تاریخ، در همه مسؤولیتهای اساسی در نظام اسلامی، باید معیارها رعایت شود. رعایت معیارها هم، مخصوص ریاست جامعه اسلامی نیست؛ بلکه اهمیت دادن به ارزشها، معیارها و ملاکهای اسلامی، یک امرِ ساری و جاری در کلِّ جامعه اسلامی است، و این است که برکات را متوجّه مسلمین میکند.»
جملات بالا بخشی از سخنان حضرت آیتالله خامنهای در تاریخ ۱۳۷۳/۰۳/۰۸ در بیان اهمیت معیارهای انتصاب مسئولین در نظام اسلامی است. پایگاه اطلاعرسانی KHAMENEI.IR در آستانه برگزاری مراسم تنفیذ رئیسجمهور منتخب، پیشخوان زیر را برای مطالعهی بیشتر دربارهی موضوع «نصاب کارگزاران نظام اسلامی» پیشنهاد میکند:
برای دریافت جزوه بیانات در قالب پی.دی. اف اینجا را کلیک کنید.
برای دریافت جزوه بیانات در قالب پی.دی. اف اینجا را کلیک کنید.
نظارت بر مجموعه، ترتیب اثر دادن به گزارشها، صفا و صمیمیت بین کارگزاران
نصب امیرالمؤمنین علیهالسلام توسط پیامبر معیاری برای حکومت
خدمت به مردم را هر لحظه به یاد داشته باشیم
رعایت معیارها در همه مسؤولیتهای اساسی در نظام اسلامی
تقوا، رضای الهی و عمل به تکلیف شرعی
سکینه، وقار و اطمینان الهی، لازمه مسئولیت است
بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۷۹/۰۹/۱۲
وظایف کارگزاران نسبت به خطوط اصلی نظام اسلامی
بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۷۹/۰۹/۱۲
وظایف کارگزاران نسبت به خطوط اصلی نظام اسلامی
اصلاح خود، اوّلین و مهمترین وظیفه مسئولین
مواضع بروز تقوا در مسئولین نظام اسلامی
ایمان و عمل صالح کلید مسؤلیت در نظام اسلامی
معنا و مفهوم حقیقی پاسخگویی در اسلام
معنای استغفار برای مسئولین نظام اسلامی
تبیین شاخصههای اصولگرایی در نظام اسلامی
آراستگی کارگزاران نظام اسلامی به فضایل اخلاقی
تربیت عقلانی، اخلاقی و قانونی سه تکلیف مسئولین در ساخت جامعه اسلامی
همت بلند مسئولین در استفاده از ظرفیتها و یکپارچگی در حرکت نظام
بازخوانی جنبههای غیر فردی تقوا
بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۹۱/۰۵/۰۳
ترکیب آرمانگرائی با واقعبینی
بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۹۱/۰۵/۰۳
ترکیب آرمانگرائی با واقعبینی