[ بازگشت ] | [ چـاپ ] مربوط به :‌بیانات‌ در دیدار کارگزاران نظام و سفرای کشورهای اسلامی در سالروز عید مبعث - 1385/05/31 عنوان فیش :اجازه گرفتن دربار پهلوی از سفرای آمریکاو انگلیس در مهم ترین مسائل کلیدواژه(ها) : تاریخ بر سر کار آمدن و حکمرانی محمدرضا پهلوی, اعتماد امام خمینی(ره) به مردم, حزب الله لبنان نوع(ها) : روایت تاریخی متن فیش : امروز درباره‌ی مسائل دنیای اسلام امریكاییها مثل یك مالك حرف می‌زنند! این سخنرانی رئیس جمهوری امریكا را ببینید؛ درباره‌ی لبنان، درباره‌ی فلسطین، درباره‌ی عراق، درباره‌ی سوریه، درباره‌ی ایران، درباره‌ی كشورهای دیگر، طوری حرف می‌زند، مثل اینكه قباله‌ی این ملكها توی جیب اوست و مالك است! چرا بایستی اینها این فرصت را پیدا كنند؟ چرا باید این گستاخی را پیدا كنند؟ آبادی بتخانه ز ویرانی ماست جمعیت كفر از پریشانی ماست ماییم كه خودمان را تقویت نكرده‌ایم؛ ماییم كه توان خودمان را به میدان نیاورده‌ایم. ما خیلی نیرومندیم؛ ما خیلی توان داریم. شما به مردم و حزب‌اللَّه لبنان نگاه كنید؛ كشوری كه به نظر امریكا و اسرائیل ضعیف‌ترین حلقه‌ی كشورهای خاورمیانه بود، چطور توانست بینیِ رژیم صهیونیستی را به خاك بمالد. ما وقتی از قدرت خودمان استفاده كنیم، این‌طور است. وقتی میدان دادیم، وقتی مدیران كشورها رودربایستی كردند، وقتی سیاستمداران، صاحبان مناصب، صاحبان رسانه‌ها به فكر منافع شخصی‌شان افتادند، آن وقت ملتها زیر دست و پا له می‌شوند؛ نیروی ملتها به میدان نمی‌آید. رحمت خدا بر امام بزرگوار ما كه ملت ما را بیدار كرد و نیروی ملت ما را به میدان آورد. ما هم همین‌جور بودیم؛ ما هم زیر دست و پا له می‌شدیم. در این شهر تهران، بزرگترین منكرات انجام می‌گرفت و كسی اخم نمی‌كرد؛ در این شهر تهران، دشمن‌ترین دشمنان اسلام آمدند و مثل اینكه در خانه‌ی خودشان زندگی بكنند، با امنیت كامل زندگی می‌كردند! اموال این مملكت را می‌بردند، نفت را می‌بردند، جلو پیشرفتها را می‌گرفتند، برنامه‌های خائنانه و ظالمانه‌ی خودشان را بر این ملت تحمیل می‌كردند و مدیران كشور؛ یعنی محمد رضا شاه و اطرافیان او، دست به سینه در مقابل آن‌ها می‌ایستادند؛ دست به سینه‌ی باطنی. البته ظاهراً باد و بروتی بود، اما اجازه را از آن‌ها می‌گرفتند. در این شهر تهران، دربار ایران برای تصمیم‌گیری در مهم‌ترین مسائل، از سفیر امریكا و سفیر انگلیس می‌پرسیدند كه این كار را بكنیم یا نكنیم؛ این‌ها جزو سندهای ماست و امروز وجود دارد. متأسفانه در بسیاری از كشورهای اسلامی، امروز همین مسائل هست. این ملت توانا، این ملت باهوش، این ملت دارای این سابقه‌ی تاریخی عظیم، این ملتی كه امروز در میدان علم، در میدان جهاد، در میدان فناوری، در میدان سیاست درخشش خودش را نشان می‌دهد، زیر دست و پا له می‌شد. امام، ملت را به صحنه آورد؛ به مردم اعتماد كرد، مردم هم خودشان را نشان دادند. وقتی او به مردم اعتماد كرد، مردم هم به او اعتماد كردند. اینجا، نقطه‌ای كه محل امید كفر بود، شد پرچم‌دار اسلام ناب محمدی و روز به روز إن شاء اللّه ملت ایران در این صراط پیش خواهند رفت. مربوط به :بیانات در دیدار اعضای کادر مرکزی حزب‌اللَّه لبنان‌ - 1370/12/13 عنوان فیش :جلسه شهید سید عباس موسوی با رهبری در روزهای سخت درگیریهای داخلی لبنان کلیدواژه(ها) : شهید حجت الاسلام سید عباس موسوی, حزب الله لبنان, تاریخ فعالیتها و مسئولیتهای آیت الله خامنه ای بعد نوع(ها) : روایت تاریخی متن فیش : مرحوم شهید سیّد عباس موسوی شخص برجسته‌‌‌ای بود؛ در او خصوصیات بسیار خوبی باهم جمع شده بود؛ دین و تقوا و متانت را، باهوش و شجاعت همراه کرده بود. ما فداکاری او را در صحنه‌‌‌ی لبنان تجربه کرده بودیم. ما در اینجا خودمان از نزدیک جوش و خروش و همّ و غم او را برای مسأله‌‌‌ی لبنان لمس کرده بودیم. من آن روزهای سخت و محنت‌‌‌بار درگیریهای داخلی لبنان را فراموش نمی‌‌‌کنم که ایشان اینجا پیش ما آمد و تقریباً هفت ساعت با ما در یک جلسه نشست، برای اینکه به نتیجه‌‌‌یی برسیم؛ و من می‌‌‌دیدم که چقدر ایشان پُرخروش و مهتم به مسائل مردم و مجاهدان بود. مربوط به :بیانات در دیدار اعضای کادر مرکزی حزب‌اللَّه لبنان‌ - 1370/12/13 عنوان فیش :اهتمام ویژه امام خمینی(ره) به خودسازی در ماه رمضان کلیدواژه(ها) : تزکیه نفس, خودسازی اخلاقی, حزب الله لبنان, ذکر خدا, انس با خدا, رابطه با خدا, اتکا به خدا, توجه به نوافل, نافله شب, معنویت امام خمینی, معنویت امام خمینی, شخصیت امام خمینی, رهبری امام خمینی, زندگی امام خمینی, سیره امام خمینی, زندگی امام خمینی, تاریخ فعالیتها و مسئولیتهای آیت الله خامنه ای بعد, تاریخ رهبری امام خمینی(ره) بعد از انقلاب اسلامی نوع(ها) : روایت تاریخی متن فیش : به اعتقاد من بایستی مهم‌‌‌ترین امر در ذهنتان[کادر مرکزی حزب الله] این باشد که به خدا توکل کنید و حقیقتاً به معنای واقعی کلمه از او کمک بخواهید و از او استغاثه کنید. اشخاصِ ما عجزه‌‌‌یی بیش نیستیم؛ این عجز را بایستی به قدرت بی‌‌‌نهایت پروردگار وصل کنیم، تا بکلی آسیب‌‌‌ناپذیر شویم. من طهارت و صفای شما را می‌‌‌دانم؛ اما روز به روز باید این بیشتر بشود. توسلات و توجهاتتان را به پروردگار بیشتر کنید. نوافل مخصوصاً نافله‌‌‌ی شب وسیله‌‌‌ی مهمی است. شما ببینید که خداوند متعال در سوره‌‌‌ی مزمل با پیامبر خودش چگونه حرف می‌‌‌زند. بعد از آنکه او را به برخاستن در شب و تضرع در نیمه‌‌‌ی شب امر می‌‌‌کند، می‌‌‌فرماید: «انّا سنلقی علیک قولا ثقیلا». البته قیام او با قیام امثال ما فرق می‌‌‌کند؛ طبعاً آن ثقلی که بر دوش آن بزرگوار بود، با ثقل‌‌‌هایی که بر دوش لاغر و ضعیف ما هست، فرق می‌‌‌کند؛ به همان نسبت، خود ما هم کوچک و ضعیفیم و همان تمرین برای ما هم لازم است. من در زندگی امام بزرگوارمان (رضوان الله تعالی علیه) این را یافتم که وقتی بار عظیمی بدون سابقه بر دوش او قرار می‌‌‌گرفت، با اتصال و ارتباط معنوی و قلبی، خودش را تقویت می‌‌‌کرد. در این اواخر، معمولًا ایشان در ماه رمضان با کسی ملاقات نمی‌‌‌کردند. من بعد از ماه رمضان که ایشان را زیارت می‌‌‌کردم، بوضوح می‌‌‌دیدم که نورانی‌‌‌تر شده‌‌‌اند؛ به خاطر همین نورانیت بود که ایشان تا آخرین ماههای عمرشان مثل کوه ایستاده بودند. سن پیری معمولًا فصل ضعف و انحطاط جسمی و روحی در انسان است؛ ولی جوان از لحاظ روحی و جسمی هر دو قوی است؛ اما این را بایستی به خدای متعال وصل کند، تا در او هیچ‌‌‌چیزی نفوذ نکند. به‌‌‌هرحال، در این مبارزه‌‌‌ی عظیمی که در مقابل شماست و باید آن را ادامه بدهید، من تقویت جانب معنوی را واجب می‌‌‌دانم.