همین کتاب «فرمانده من» که ذکر شد، از آن بخشهای بسیار برجسته این کار است. نفس این فکر، فکر مهمی است. آنچه هم که آن‌جا نوشته شده و عرضه گردیده - حالا یا شما نوشتید، یا خود آن افراد نوشتند و برای شما فرستادند و بعد ویراستاری شده - بسیار چیز برجسته‌ای است. من وقتی اینها را می‌خواندم، به این فکر می‌‌افتادم که اگر ما برای صدور مفاهیم انقلاب، همین جزوه‌‌ها و کتابها را منتشر بکنیم، کار کمی نکرده‌‌ایم؛ کار زیادی انجام گرفته است. من کتابهایی را که می‌‌خوانم، معمولاً پشتش یادداشت یا تقریظی می‌‌نویسم؛ یعنی اگر چیزی به ذهنم آمد، پشت آن یادداشت می‌کنم. این کتاب «فرمانده من» را که خواندم، بی‌‌اختیار پشتش بخشی از زیارتنامه را نوشتم: «السّلام علیکم یا اولیاءاللَّه و احبائه»! واقعاً دیدم که در مقابل این عظمتها انسان احساس حقارت می کند. من وقتی این شُکوه را در این کتاب دیدم، در نفس خودم حقیقتاً احساس حقارت کردم!
بیانات در دیدار مسئولان، نویسندگان و هنرمندان «دفتر هنر و ادبیات مقاومت» حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی 25/4/70