لحظه‌شناسی | امام خمینی(ره)

ایام دی‌ماه، یادآوری سالروز حماسه‌ی نهم دی‌ماه ۱۳۸۸ است. به گفته‌ی رهبر انقلاب: «کار نهم دی ماهِ امسال(۱۳۸۸) هم همین جور بود. شناختن موقعیت، فهمیدن نیاز، حضور در لحظه‌ی مناسب و مورد نیاز؛ این اساس کار است که مؤمن باید این را هم با خود همراه داشته باشد تا بتواند وجودش مؤثر بشود؛ آن کاری را که باید انجام بدهد، بتواند انجام بدهد.»
لحظه‌شناسی، عنوان اصلی و موضوع کلیپ‌های صوتی نه‌گانه‌ای است که پایگاه اطلاع‌رسانی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به مناسبت سالگرد حماسه‌ی ملت ایران در نهم دی‌ماه ۱۳۸۸ به صورت روزانه منتشر می‌کند و در آن به ۹ مقطع می‌پردازد که لحظه‌شناسی یا عدم آن از سوی مردم و نخبگان منجر به رخدادهای مثبت و منفی در طول تاریخ شده است.
کلیپ صوتی روز هفتم، ماجرای «لحظه‌شناسی امام خمینی(ره)» را بررسی می‌کند.

https://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/home/rect-1-n.gif بخشی از بیانات امام خمینی رحمةالله‌علیه و رهبر انقلاب که در این پادکست می‌شنوید:
آنها بگویند که حکومت نظامی است، اگر دو نفر زیادتر با هم توی کوچه‌ها راه بروند چه خواهیم کرد و اگر شب کسی بیرون بیاید ولو یک نفر هم باشد چه خواهیم کرد، ملت ما یک میلیون جمعیت آمد بیرون! هیچ غلطی هم نکردند. شبها ماندند در خیابانها راهبندی کردند برای اینکه بمانند در خیابانها. ماندند در خیابانها. جمعیت که زیاد شد کاری نمی‌توانند بکنند. بر فرض اینکه یک کاری هم بکنند، یک کار جزئی مفتضحانه اینها می‌کنند نه اینکه یک کار عاقلانه‌ای که از آن یک نتیجه‌ای بتوانند ببرند. اینها از حکومتهای نظامی، که در دوازده تا شهر حکومت نظامی گذاشتند،هیچ استفاده‌ای نتوانستند بکنند. در همه این شهرها انقلاب شد؛ حالا هم هست. حالا هم که این دولت می‌گوید ما حکومت نظامی را برمی‌‌داریم - ولو درست نمی‌گوید لکن بردارید و برندارید علی السواء است. مردم دیگر نه اعتنایی به حکومت نظامی دارند، نه اعتنا به نظامی دارند. امام خمینی (ره) ۱۳۵۷/۱۰/۲۴

یک حرکت بجا، تاریخ را نجات میدهد؛ یک حرکت نابجا که ناشی از ترس و ضعف و دنیاطلبی و حرص به زنده ماندن است، تاریخ را در ورطه‌ی گمراهی میغلتاند.
در عصرِ روزِ هجدهم بهمن ماه سال ۵۷، در تهران حکومت نظامی اعلام شد. امام به مردم فرمود به خیابانها بریزید. اگر امام در آن لحظه چنین تصمیمی نمیگرفت، امروز محمّدرضا در این مملکت بر سرِ کار بود. یعنی اگر با حکومت نظامی ظاهر میشدند، و مردم در خانه‌هایشان میماندند، اوّل امام و ساکنان مدرسه‌ی رفاه و بعد اهالی بقیه‌ی مناطق را قتل عام و نابود میکردند. پانصدهزار نفر را در تهران میکشتند و قضیه تمام میشد. چنان که در اندونزی یک میلیون نفر را کشتند و تمام شد. امروز هم آن آقا بر سرِ کار است و شخصیت خیلی هم آبرومند و محترمی است! آب هم از آب تکان نخورد! اما امام، در لحظه‌ی لازم تصمیم لازم را گرفت.
۱۳۷۵/۰۳/۲۰

یکی از برکات این نهضت و از خصوصیات آن رهبر استثنایی بینظیر، همین بود. او لحظه‌ها را به حساب آورد و سرانگشت ذهن ما را حساس کرد. سرانگشتهای حساس، کوچکترین ذره‌یی که با آنها تماس پیدا کند، آن را حس میکنند. برخلاف آن، سرانگشتی که بیحس و کَرَخ شده باشد، هیچ‌چیز را حس نمیکند. ما آن‌طوری بودیم و امام ما را حساس کرد، تا بفهمیم که در زمانه چه میگذرد.
۱۳۶۹/۰۳/۰۲