» سخن هفته‌ی شماره‌ی ۱۲۴ خط حزب‌الله

 ۲۹ بهمن ۱۳۹۶، رهبر انقلاب اسلامی پس از بیان یک ارزیابی واقع‌بینانه از پیشرفت‌های کشور، تلنگری جدی به همه به‌ویژه مسئولان در خصوص عقب‌ماندن از آرمان عدالت در مقایسه با پیشرفت‌های مادی دیگر می‌زنند و بعد هم هشداری مهم درباره‌ی یک خطر مبتلابه برای همه‌ی انقلاب‌ها: «خطر ارتجاع» : «ارتجاع یعنی چه؟ یعنی این حرکتی که انقلاب شروع کرده بود و ملّت داشتند در این مسیر با نیروی انقلابی و با سرعت حرکت می‌کردند، در یک جاهایی سست بشوند، بعد متوقّف بشوند، بعد برگردند؛ این ارتجاع است؛ ارتجاع یعنی برگشت.»(۱۳۹۶/۱۱/۲۹)

رهبر انقلاب بارها گفته‌اند وظیفه‌ی رهبری محافظت از حرکت عمومی ملت به سمت آرمان‌ها است: «تا من زنده هستم، تا من مسئولیت دارم، به حول و قوه‌ى الهى نخواهم گذاشت این حرکت عظیم ملت به سوى آرمان‌ها ذره‌اى منحرف شود.»(۱۳۹۰/۰۲/۰۳) حالا در آستانه‌ی چهل سالگی انقلاب، ایشان بدون پرده‌پوشی و تعارف، وقتی می‌خواهند مصادیقی از خطر ارتجاع را با مردم در میان بگذارند، سراغ مظاهری از بی‌عدالتی می‌روند که نتیجه‌ی آنها دور شدن مسئولان از متن و زندگی مردم به‌ویژه طبقات ضعیف است. «من وظیفه دارم خطر را به مردم عزیزمان بگویم. ما اگر به سمت اشرافیگری حرکت کردیم، این رفتن به سمت ارتجاع است؛ اگر به جای توجّه به طبقه‌ی ضعیف، دل‌سپرده‌ی طبقات مرفّه و زیاده‌خواه در کشور شدیم، این حرکت به سمت ارتجاع است.»(۱۳۹۶/۱۱/۲۹)
 
ایستاده در مقابل بی‌عدالتی و فساد
تأکید بر مقوله‌ی عدالت و مصادیق آن همچون تمرکز بر حل مشکلات محرومان، و مبارزه با فساد و تبعیض، اگرچه جزو دغدغه‌های همیشگی رهبر انقلاب بوده است اما در ماه‌های اخیر تمرکز بر این مسائل بیش از گذشته شده است. با وجود انگیزه‌های منفی برخی افراد و جریان‌ها در قبال عدالت و عدالتخواهی، رهبر انقلاب اسلامی در طول این سال‌ها اجازه نداده‌اند بنیادی‌ترین آرمان انقلاب اسلامی به حاشیه رود؛ چه در سال‌هایی که به اسم سازندگی و توسعه، عده‌ای به‌دنبال کمرنگ کردن عدالت و توجه به محرومان بودند و چه در التهابات سیاسی اواخر دهه‌ی ۷۰ و اوائل دهه‌ی ۸۰، این رهبر انقلاب بودند که تمام‌قد در مقابل پروژه‌ی توسعه منهای عدالت ایستادند و قاطعانه اعلام کردند مشروعیت نظام و مسئولانش به عدالتخواهی و مبارزه با فساد است: «مشروعیت من و شما وابسته به مبارزه با فساد، تبعیض و نیز عدالت‌خواهی است... گر ما دنبال عدالت نباشیم، حقیقتاً من که این‌جا نشسته‌ام، وجودم نامشروع خواهد بود؛ یعنی هرچه اختیار دارم و هرچه تصرّف کنم، تصرّف نامشروع خواهد بود؛ دیگران هم همین‌طور.»(۱۳۸۲/۰۶/۰۵)
 
۵ اصل کاربردی برای مطالبه‌گری عدالت
در طول این سال‌ها اگرچه برای استقرار عدالت در جامعه، از سوی مسئولین، کم‌کاری صورت گرفت اما نیروهای مؤمن و انقلابی، رهبر انقلاب را تنها نگذاشته و با تبدیل آن به گفتمانی عمومی در جامعه، به یاری او شتافتند. اما با همه‌ی اهمیتی که مقوله‌ی عدالت دارد، ملزوماتی نیز همراه آن است که «سربازان عدالت اجتماعی» می بایست آنها را مد نظر قرار دهند:
۱. استمرار عمل: «بعضی از دوستان دانشجو نسبت به برخی از مسائل مربوط به عدالت و رفع تبعیض و مبارزه‌ی با فساد، در ذهنشان سؤالاتی مطرح می‌شود که خوب حالا چی که دائم گفتیم. بله، گفتید و شد؛ منتها این انتظار که همه‌ی آنچه را که ما خواستیم، در کوتاه‌مدت تحقق پیدا کند، عملی نیست؛ در هیچ شرائطی در کوتاه‌مدت، آرمان‌های بزرگ تحقق پیدا نمی‌کند. آرمان‌های بزرگ احتیاج به استمرار عمل دارد.»(۱۳۸۶/۰۷/۱۷)

۲. توجه به معنویت و عقلانیت همراه عدالت: «اگر معنویت با عدالت همراه نباشد، عدالت می‌شود یک شعار توخالی... اگر عقلانیت در عدالت نباشد، گاهی اوقات عدالت به ضد خودش تبدیل می‌شود؛ اگر درست در باب عدالت محاسبه نباشد. خیلی از کارها را گاهی بعضی از این گروه‌‌‌‌‌‌های تند و افراطی توی این کشور به عنوان عدالت کرده‌‌‌‌‌‌اند، که ضد عدالت شده.»(۱۳۸۸/۰۶/۱۶)

۳. پرهیز از حرکت‌های غیرمنصفانه به نام عدالتخواهی: «آنچه در کنار همه‌ی الزامات این حرکت، ضروری و حیاتی است آن است که اوّلاً مراقبت شود کسانی با انگیزه‌های دیگر، این شعار حق را ابزار نکنند و ثانیاً به نام عدالت‌طلبی، حرکتی غیرمنصفانه از سر جهل یا غفلت انجام نگیرد.»(۱۳۸۷/۰۵/۲۲)

۴. تحلیل، موضع و مطالبه‌ی تخصصی در خصوص مسائل اصلی کشور: «در مسائلی که با سرنوشت کشور ارتباط پیدا می‌کند، حتماً تحلیل و موضع داشته باشید.»(۱۳۸۹/۰۵/۳۱) «نقد مستمر، نظارت مستمر و متعادل بر اوضاع کشور، بر مدیریت‌ها، جزو کارهای بسیار لازم است؛ البته باید با عقلانیت و با مدارا همراه باشد، بدون افراط، بدون پرخاشگری.»(۱۳۹۱/۰۵/۱۶)

۵. نباید خسته شوید: «باید این راه را طی کنید. این راه هم راهی است که در هر کیلومترش تابلوی «توقّف ممنوع» نصب شده است؛ لذا در این راه نباید توقّف کرد. سربازانِ عدالت اجتماعی باید خستگی‌ناپذیر باشند. کسانی که در این را‌ه‌های طولانی و آرمان‌های بزرگ حرکت می‌کنند، باید خستگی حس نکنند.»(۱۳۷۹/۱۲/۲۲)

اینها ۵ اصل کاربردی است که سربازان عدالت، یعنی نیروهای مؤمن و انقلابی، برای استیلای گفتمان عدالت در جامعه، باید مد نظر قرار دهند. اصولی که با توجه به آنها، گفتمان عدالت از مسیر درست خود منحرف نخواهد شد.