[ بازگشت ] | [ چـاپ ] مربوط به :بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم - 1395/05/11 عنوان فیش : مذاکره با آمریکا, ارتباط با امریکا, بدعهدی آمریکا کلیدواژه(ها) : مذاکره با آمریکا, ارتباط با امریکا, بدعهدی آمریکا نوع(ها) : جمله‌های برگزیده متن فیش : انسان گاهی با دشمن هم حرف میزند امّا دشمنی که به حرف خودش پایبند باشد و انسان بتواند اعتماد کند که او به هر دلیلی زیر قول خود و زیر تعهّدات خود نخواهد زد. مربوط به :بیانات در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی - 1385/01/01 عنوان فیش : مذاکره با آمریکا, رابطه ایران و امریکا, ارتباط با امریکا کلیدواژه(ها) : مذاکره با آمریکا, رابطه ایران و امریکا, ارتباط با امریکا نوع(ها) : جمله‌های برگزیده متن فیش : ما با امریكا مذاكره نمی‌كنیم. دلیل آن هم یك امر واضحی است؛ دلیل این است كه مذاكره برای امریكاییها یك ابزاری است برای تحمیل خواسته‌های خودشان به طرف مذاكره. مربوط به :بیانات در دیدار کارگزاران نظام - 1382/05/15 عنوان فیش :دشمنی و عناد هيچ كم نگذاشته‌اندامریکایی‌ها از دشمنی و عناد هيچ كم نگذاشته‌اند کلیدواژه(ها) : تاریخ دشمنی آمریکا با ایران, دخالت‌های آمریکا, ارتباط با امریکا, تاریخ دشمنی‌های ایران و امریکا نوع(ها) : روایت تاریخی متن فیش : مهمترین آنها [چالشها و مشکلات نظام اسلامی]را من دو چیز می‌بینم: یكی تشكیل یك جبهه‌ی متحّد علیه ماست، كه متّحدین این جبهه هم عبارتند از امریكا و صهیونیسم. هیچ گمان نشود كه یك اتّحاد جهانی علیه جمهوری اسلامی وجود دارد؛ نه، آن جبهه‌ی متّحد و مركزی كه علیه نظام اسلامی با همه‌ی توان دارد كار می‌كند، دو عضو دارد: یكی رژیم ایالات متّحده‌ی امریكاست، یكی هم رژیم صهیونیستی و پشتیبانان صهیونیستش در همه‌ی عالم، كه البته قدرت و ثروت و نفوذشان در دنیا كم نیست. علّت دشمنی‌هایشان هم معلوم است. ایران یك روز پااندازِ آمریكاییها بود و هر كاری در این كشور می‌خواستند، انجام می‌دادند. سررشته‌ی امور اقتصادی دست خودشان بود، سررشته‌ی امور فرهنگی دست خودشان بود، عزل و نصبهای مهم و مؤثّر در اختیار آن‌ها بود؛ در واقع حكومت در اختیار آن‌ها بود. می‌بردند، می‌خوردند، استفاده می‌كردند؛ اما در حال حاضر این را از دست داده‌اند. علاوه بر این و شاید مهم‌تر از این چالش این است كه حركت عظیم ملت ایران نقطه‌ی عزیمتی برای دنیای اسلام شد. امروز بیداری اسلامی، از شرق دنیای اسلام- حداقل از پاكستان- تا شمال آفریقا را فراگرفته است. مردم اسلام‌خواهی دارند و آن را علنی كرده‌اند؛ این خطر بزرگی برای امریكاست. آن‌ها تصریح هم می‌كنند و می‌گویند منافع ما تهدید می‌شود. البته راست هم می‌گویند، منافعشان تهدید می‌شود؛ منتها این منافع نامشروع است. بله؛ منافع نامشروع و ظالمانه‌شان با حركت بیداری اسلامی تهدید می‌شود. این‌ها با نظام اسلامی به‌جد مخالفند؛ صهیونیستها هم كه معلوم است. صهیونیستها احساس كردند كه با پیدایش نظام اسلامی، نفس و جان جدیدی به مقاومت ملت مظلوم فلسطین دمیده شد. جمهوری اسلامی را متّهم می‌كنند كه به مردم فلسطین كمك تسلیحاتی می‌كند. همه‌ی این‌ها دروغ است؛ خودِ ملت فلسطین است كه به‌پاخاسته است. البته بله؛ بلاشك آن‌ها از حركت اسلامی متأثّرند. بنابراین صهیونیستها با این نقطه‌ی كانونی به شدّت مسئله دارند و با آن مخالفند. از اوّلِ انقلاب هم این تحرّكات به شكلهای مختلف وجود داشته است. همه‌ی شما یادتان هست؛ از تحرّكاتی كه در سفارت امریكا برای براندازی می‌شد، شروع گردید- كه از جمله‌ی نمودهای آن، طرّاحی مقدّمات كودتا در پایگاه شهیدنوژه بود، كه جوانان مستقر در سفارت در آن روزها حدود صد جلد كتابِ بسیار مهم از اسناد آن‌ها منتشر كردند؛ این‌ها اسناد مهمّ زمان ماست، اما نمی‌گذارند روی این اسناد تبلیغات شود- تا حمله به طبس، تا تشویق عراق به جنگ، بعد كمك به عراق در جنگ، بعد حمله به هواپیمای مسافربری ما، حمله به سكوهای نفتی ما و تحریم اقتصادی ما در چند نوبت، كه این را در سالهای اواسط دهه‌ی هفتاد به شكل قانونی درآوردند؛ قانون معروف به «داماتو». عنادها و بغضها و كینه‌های این‌ها را این‌طوری باید فهمید. هرجا جمهوری اسلامی حركتی را كه به سازندگی و آبادانی كشور كمك می‌كرد، شروع كرد، این‌ها اگر توانستند، جلوِ آن را گرفتند؛ البته خیلی اوقات هم به فضل پروردگار نتوانستند. در جنگ، ما بسیاری از تسلیحات و خیلی چیزهای دیگر را علی‌رغم میل این‌ها به‌دست می‌آوردیم؛ اما تا آنجایی كه توانستند، عامل كارشكنی و خراب‌كاری شدند؛ از خط لوله‌ی گاز گرفته تا بقیه‌ی كارهای فراوانی كه انجام شده است. مثلًا در زمان دولت قبلی، ژاپنیها قرارداد پروژه‌ی احداث سد بر روی كارون را بسته بودند؛ اما این‌ها رفتند خرابش كردند. بعضیها به آن‌ها اعتنا كردند، بعضیها هم اعتنایی نكردند و كارهایشان را ادامه دادند. ما پیش رفته‌ایم و كار خودمان را كرده‌ایم؛ اما آن‌ها از دشمنی و عناد هیچ كم نگذاشته‌اند و البته ادامه هم خواهد داشت تا هنگامی كه مأیوس شوند. مربوط به :بیانات در دیدار جمعی از ایثارگران و خانواده‌های شهدا - 1381/03/01 عنوان فیش : ایالات متحده امریکا, مذاکره با آمریکا, ارتباط با امریکا کلیدواژه(ها) : ایالات متحده امریکا, مذاکره با آمریکا, ارتباط با امریکا نوع(ها) : جمله‌های برگزیده متن فیش : کسانی که دم از مذاکره‌ی با امریکا می‌زنند، یا از الفبای سیاست چیزی نمی‌دانند، یا الفبای غیرت را بلد نیستند. مربوط به :بیانات در دیدار مردم اصفهان‌ - 1380/08/08 عنوان فیش : ایالات متحده امریکا, مذاکره با آمریکا, ارتباط با امریکا, رابطه ایران و امریکا کلیدواژه(ها) : ایالات متحده امریکا, مذاکره با آمریکا, ارتباط با امریکا, رابطه ایران و امریکا نوع(ها) : جمله‌های برگزیده متن فیش : مذاكره با امریكا به معنای باز كردن باب توقعات و طلبكاریهای امریكاست. مربوط به :بیانات در دیدار جمعی از دانش‌آموزان و دانشجویان - 1378/08/12 عنوان فیش :تسلط انگليس و امريكا بر حکومت، منابع و فرهنگ ايران تا قبل سال 57 کلیدواژه(ها) : نفوذ آمریکا در رژیم پهلوی, عملکرد استعمار انگلیس در ایران, دخالت‌های انگلیس در ایران, وابستگی سلسله پهلوی به مستکبرین, عملکرد استعمارگران در ایران, وابستگی سلسله پهلوی به مستکبرین, استکبار, دخالت‌های انگلیس در ایران, تاریخ بر سر کار آمدن و حکمرانی محمدرضا پهلوی, نفوذ بیگانگان در ایران, ارتباط با امریکا, رابطه ایران و امریکا نوع(ها) : روایت تاریخی متن فیش : استكبار وارد هر كشوری می‌شود، سعی می‌كند آن كشور را تهی كند؛ یعنی تا هر جا بتواند، همه چیز آن كشور را به نفع خود مصادره می‌كند. امروز خودِ امریكاییها... در صف مقدّم و بعضی قلم به مزدهای واقعاً حقیر و پست، و شاید هم یك عدّه گول خورده و غافل در داخل كشور ما در صفِ پشت سر آنها خیال می‌كنند كه اگر امریكا ارتباطاتش با كشوری - مثلاً جمهوری اسلامی - عادّی شد و رابطه برقرار كردند، ناگهان همه‌ی مشكلات اقتصادی ملت ایران حل خواهد شد! اگر كسی این‌طور فكر كند، خطای عظیمی مرتكب شده است. ملت ایران، ارتباط با امریكا را یك دوره تجربه كرده است. امریكاییها از سال سی‌ودو كه زمام قدرت استكباری را در ایران در دست گرفتند، تا سالهای پنجاه‌وشش و پنجاه‌وهفت هرچه داشتیم، از ما گرفتند؛ هرچه بوده است، بردند. اغلب گرفتاریهای امروز ملت ایران مربوط به آن دوران و همچنین دوران تسلّط انگلیسیهاست. انگلیس هم مثل امریكاست؛ فرقی نمی‌كند. قبل از امریكاییها، انگلیسیها بر سیاست ایران مسلّط بودند. از اواخر دوران قاجار تا روی كار آمدن رضاخان، تا بعد - تا سال سی‌ودو - همه چیز در ایران در دست انگلیسیها بود. حكومت می‌آوردند، حكومت می‌بردند؛ نفت را می‌بردند، منابع را می‌بردند؛ فرهنگ را رقم می‌زدند و هر كار می‌خواستند، می‌كردند. بعد هم امریكاییها آمدند و در آن رقابت بین‌المللی خودشان، از انگلیسیها تحویل گرفتند؛ مثل یك منطقه‌ی مفتوحه! یك ملت، با ارتباط با دولتی كه اهداف استكباری دارد، هیچ خیر و سودی نمی‌برد.