میشنوید، در یکی از آخرین روزهای سرد زمستانی ۱۴۰۲ مهمان شما شدیم با یک مثبت ۱۰۰ ثانیه دیگر.
همانطور که میدانید این پادکست، پیوست صوتی بسته تصویری گزارشهای مثبت ۱۰۰ ثانیه محسوب میشود که در رسانه
در دسترس است. مثبت ۱۰۰ ثانیه در هر قسمت به کاوش در یکی از نکاتی میپردازد که از سوی رهبر انقلاب در جریان دیدارها و سخنرانیهای عمومی ایشان مورد اشاره قرار میگیرند.
۲۵ شهریور ۱۲۸۵ هجری شمسی. عید مبعث سال ۱۲۸۵ بود که مردم ایران اولین انتخابات خودشان را برگزار کردند. مظفرالدین قاجار حکم مشروطه را صادر کرد. جالب است بدانید که همه مردم هم حق رأی نداشتند. فقط طبقات خاصی شامل شاهزادههای قاجار، روحانیون، اشراف، تجار، زمینداران و اصناف میتوانستند در انتخابات شرکت کنند.
از مردم عادی هم کسانی حق رأی داشتند که حداقل ملکی به ارزش ۱۰۰۰ تومان داشته باشند و به این شکل برای اولین مرتبه صندوق رأی در این سرزمین مورد استفاده قرار گرفت.
این صندوق از سال ۱۲۸۵ تا الان حوادث و تلاطمهای زیادی را تجربه کرده است. از اواخر قاجار که آرمان مشروطیت به دیکتاتوری رضا خان رسید تا پهلوی دوم و کودتای ۲۸ مرداد که یک دموکراسی نیمبند عمر ملت ایران را پای منافع انگلیس و آمریکا و قدرتمند کردن محمدرضا پهلوی ذبح کرد.
بعد از انقلاب ۵۷ این جناب صندوق وضعیت دیگری را تجربه کرده است. دهم فروردین ۱۳۵۸ انقلاب هنوز دو ماهه نشده بود که اولین انتخابات برگزار شد تا مشارکت بیش از ۹۸ درصدی مردم بر برقراری جمهوری اسلامی مهر تأیید بزند.
سال ۵۸ اوج انتخاباتهای مختلف است. همهپرسی جمهوری اسلامی، انتخابات خبرگان قانون اساسی، همهپرسی تأیید قانون اساسی، ریاست جمهوری و اولین دورهی مجلس شورای اسلامی، همگی در سال ۵۸ برگزار شدهاند. مردم در یکسال پنج مرتبه پای صندوقهای رأی رفتند.
داستان این صندوق ارزشمند که با فداکاری و حرکت عمومی ملّت بهدست آمده تا ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ به همین منوال ادامه داشته است.
ایراندوستان دوباره ۱۱ اسفند پای صندوقهای رأی میروند تا چهلمین و چهل و یکمین انتخابات را به نام دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری رقم بزنند.
حضرت آیتالله خامنهای: «چون شماها ندیدهاید آن دوران را، اوّلاً این نکته را من به شما جوانها عرض بکنم که این صندوق رأی، این انتخابات، آسان به میان کشور ما و ملّت ما نیامده؛ از این حرفها نبود، از این خبرها نبود. یک مدّتی که استبدادِ مطلق بود، بعد هم که ظاهر انتخابات وجود داشت، انتخابات فقط ظاهری بود، هیچ باطنی نداشت؛ یعنی لیست
ها را در دربار و بعضاً حتّی در سفارتخانههای خارجی تنظیم میکردند، آن لیست
ها را میدادند میگفتند اینها باید نماینده بشوند!»
۱۴۰۲/۱۲/۰۹
تا مثبت صد ثانیه بعدی خدانگهدار!