آقای سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان در تاریخ ۱۴۰۰/۷/۱۹ درباره‌ی آخرین تحولات منطقه سخنرانی کرد. ایشان در این سخنرانی به موضوعاتی از قبیل بحران انرژی و سوخت در لبنان و نقش ایران در حل این مشکل، مسئله داعش در افغانستان و حرکت یمنی‌ها در بزرگداشت میلاد پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله پرداخت که پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR بخش‌هایی از این سخنرانی‌ را منتشر می‌کند.

آمریکا عامل اصلی بحران انرژی در لبنان است
در موضوع برق شاهدیم سوخت نیروگاه‌ها تمام شد و کشور با بی‌برقی کامل مواجه شد. این موضوع امروز باید در صدر اولویت‌های دولت باشد؛ لازم است دولت در این زمینه نشستی فوق‌العاده برگزار کند. یعنی چه که کشور به‌خاطر بی‌برقی در تاریکی کامل فرو برود؟ این به‌معنی مرگ بالینی کشور است، زیرا بی‌برقی به بیمارستان‌ها، خانه‌های مردم و ... ارتباط دارد.

برای حل مشکل، پیشنهادات متعددی وجود دارد؛ حتی پیشنهاداتی از کشور‌های دیگر در شرق یا غرب وجود دارد. اگر به شرق تمایل ندارید، به غرب مراجعه کنید، امّا اگر آمریکا مانع شد به‌صراحت با مردم لبنان در میان بگذارید. بگویید مردم، ما خواستیم مشکل را با کمک چین، روسیه، ایران، آلمان، فرانسه و یا دیگر کشور‌های اروپایی حل کنیم، امّا شرکت‌های وابسته به این کشور‌ها نپذیرفتند، زیرا آمریکا مانع می‌شود. این مشکل را با صراحت بیان کنید تا مردم تکلیفشان را بدانند که باید با بی‌برقی بسازند همان‌گونه که با بی‌بنزینی و بی‌گازوئیلی روزگار گذراندند یا آنکه مردم نمی‌خواهند با این موضوع کنار بیایند و بر اساس شرایط تصمیم می‌گیرند. مثلاً، در عراق مردم می‌دانند مشکل برق وجود دارد و وقتی کشور می‌خواهد برای حل این مشکل با برخی کشور‌های اروپایی تفاهم کند، آمریکا با قدرت مداخله می‌کند و مانع می‌شود. آیا تداوم مشکل در لبنان هم به‌خاطر وتوی آمریکاست؟

ایران دوست صادق ماست
امّا درباره‌ی ایران باید بگویم که در گذشته پیشنهاداتی به این کشور ارائه شده بود و حال هم می‌توان پیشنهاد جدید داد. وزیر امور خارجه‌ی جمهوری اسلامی ایران در سفر به بیروت پیشنهاد داد: «آماده‌ایم دو نیروگاه در لبنان بسازیم و بخش قابل توجهی از مشکل را حل کنیم، امّا شما پیش‌قدم شوید و در این موضوع از آمریکا بخواهید لبنان را استثناء کند.» البته از نگاه من آمریکا دشمن است و از دشمن انتظار هرچیزی را می‌توان داشت، امّا از نگاه شما آمریکا دوست، همدم، هم‌پیمان و محبوب است. از این دوست که معتقدید به انسانیت، اخلاق و ارزش‌ها پایبند است، بخواهید لبنان را در این زمینه استثناء کند همان‌گونه که در مواردی عراق را استثناء کرد یا در دوران ریاست اشرف غنی بر افغانستان، این کشور را در موضوعات مختلف استثناء کرده بود تا از ایران کمک بگیرد. کشور‌های دیگری هم در منطقه استثناء شدند، حال شما بخواهید لبنان هم استثناء شود.

شاید این موضوع مضحک باشد، امّا در رسانه‌ها بازتاب داشته است. وقتی وزیر امور خارجه‌ی ایران این موضوع را مطرح کرد و گفت به‌عنوان مقام لبنانی از آمریکا بخواهید تا شما را مثل کشور‌های دیگر استثناء کند، یکی از مقامات لبنانی اظهار داشت ما انتظار داریم شما از آمریکا خواستار استثناء شوید. خنده‌دار است که مقامی لبنانی از مقامی ایرانی که کشورش با آمریکا متخاصم است و دو کشور در وضعیت جنگ طولانی و فرسایشی هستند، بگوید که از آمریکا بخواه تا کشور ما را استثناء کند و ما بتوانیم از شما در ساخت نیروگاه برق کمک بگیریم یا از کشور شما برای فعال‌کردن نیروگاه‌های برق کشور سوخت وارد کنیم!

سخن من به گروه‌های سیاسی مختلف و مقامات سیاسی داخلی این است که به دوستان و هم‌پیمانانتان مراجعه کنید. ما نیز به دوستان و هم‌پیمانانمان مخصوصاً ایران مراجعه می‌کنیم. چه کسی بیشتر از ایران تلاش کرد؟ این کشور در موضوع بنزین، گازوئیل، نفت کوره، ساخت کارگاه‌ها، ساخت مترو و ... همکاری کرد و تسهیلات داد. ما به سوریه رجوع می‌کنیم. مشکلی ندارم که برای انتقال گاز مصر از سوریه، برای انتقال برق اردن از سوریه و ... به دمشق رجوع کنم. ما می‌توانیم در این زمینه به هم‌پیمانانمان مراجعه کنیم، شما هم به هم‌پیمانانتان مراجعه کنید؛ امّا من نمی‌بینیم کاری انجام دهید و حرکتی کرده باشید. بهتر است با مسئولیت عمل کنید، نه آنکه در پی فریب باشید.

ارسال سوخت از ایران ادامه دارد
هنوز در مرحله‌ی اوّل واردات سوخت از ایران هستیم. تعدادی از کشتی‌ها تاکنون به مقصد رسیده‌اند و محموله‌ی آن‌ها به‌تدریج به لبنان منتقل می‌شود. مرحله‌ی اوّل تا پایان اکتبر ادامه خواهد یافت. طی مرحله‌ی اوّل دو کار کردیم. یکی اینکه اعلام کردیم به‌مدت یک ماه نفت کوره را به‌صورت رایگان در اختیار بخش‌های معینی قرار می‌دهیم، ولی هنوز نفت کوره برای فروش نیاورده‌ایم که بگوییم هر کس نیاز دارد بیاید و بخرد. هدف ما این است که سوخت مورد نیاز موارد اضطراری را تأمین کنیم و قصد رقابت با شرکت‌های نفتی را نداریم. تا آخر اکتبر در قالب مرحله‌ی اوّل به کار ادامه می‌دهیم.

در مرحله‌ی اوّل باید دو نکته را اضافه کنم. یکی اینکه ما اعلام کردیم سوخت را به‌مدت یک‌ماه به‌صورت رایگان در اختیار برخی بخش‌های مشخص قرار می‌دهیم. نکته‌ای که الآن می‌خواهم بگویم این است که به‌مدت یک‌ماه دیگر هم سوخت رایگان را در اختیار همان بخش‌ها قرار می‌دهیم که شامل بیمارستان‌های دولتی، سرای سالمندان، مراکز نگهداری از ایتام، مراکز نگهداری از معلولان، مؤسسه‌ها و سازمان‌های آب دولتی، چاه‌های آب وابسته به شهرداری‌ها به‌شرط آنکه شهرداری آن منطقه مشکل مالی داشته باشد، اداره‌های آتش‌نشانی و صلیب سرخ لبنان است. نکته‌ی دیگری که می‌خواهم بگویم این است که صیادان نیز به گروهی که سوخت به آن‌ها فروخته می‌شود، اضافه شدند و بقیه‌ی بخش‌ها مثل نانوایی‌ها، بیمارستان‌های خصوصی و ... هم که به قوت خود باقی است.

استقبال و حجم گسترده‌ی درخواست‌هایی که از مناطق مختلف لبنان دریافت شد، بسیار زیاد و بیش از حد انتظار بود. از سوی دیگر، فصل سرما در راه است و درخواست‌ها افزایش پیدا می‌کند. ما در واردکردن سوخت (از ایران) نفت کوره را در اولویت قرار دادیم و تصمیم گرفتیم همچنان واردات نفت کوره را در اولویت قرار دهیم و بنزین را به تعویق انداختیم؛ حتی اگر بنزین هم بیاوریم آن را با تجار مبادله می‌کنیم و نفت کوره می‌گیریم، زیرا فعلاً اولویت با تأمین نفت کوره است.

خواسته‌ی ما این است که دولت لبنان از ایران سوخت بخرد
حرف و حدیث‌هایی شنیده‌ایم که می‌گویند بسیار خوب بگذارید دولت لبنان نفت کوره و بنزین از ایران وارد کند. بسم‌الله، ما از این حرف حمایت می‌کنیم و اصلاً خواسته‌ی ما نیز همین است. دولت لبنان از آمریکا بخواهد که آن را از تحریم‌ها مستثنی کند و بگذارد شرکت‌های لبنانی بروند و فرآورده‌های نفتی از ایران بخرند و در این صورت ما پای خود را از این ماجرا بیرون می‌کشیم و پرونده را به‌کلی می‌بندیم. نه فرآورده‌ای می‌خریم و نه کشتی می‌آوریم و نه محموله را به بانیاس و از آنجا به لبنان می‌آوریم و مسئله کلاً تمام می‌شود. بفرمایید مسئولیت را بر عهده بگیرید و این باب را باز کنید. فقط به اندکی شجاعت و جرئت نیاز دارد. این کار منطقی هم هست. کشور‌های دیگر خود را برای خرید فرآورده‌های نفتی و موارد دیگر مستثنی کردند که نمونه‌های آن در مجاورت ایران وجود دارد.

داعش نتیجه اندیشه‌ی وهابی تروریستی است
سخنم را با دو نکته به پایان می‌برم. نکته‌ی اوّل انفجاری است که چند روز قبل به هنگام نماز جمعه در مسجدی در قندوز افغانستان رخ داد و ده‌ها شهید و زخمی برجا گذاشت. طبیعی است چنین اتفاقی برای هر انسان مسلمان یا غیرمسلمانی، برای هر زن یا مرد یا بزرگ و کوچکی دردناک باشد. در این زمینه ما نیز با غم و ناراحتی دوستان، هم‌کیشان و خانواده‌های مظلوم افغان همراهیم و به‌خاطر آنچه رخ داد ابراز تأسف‌کرده و این اقدام را محکوم می‌کنیم.

نکته‌ی مهم‌تر اینکه، مسئولیت جنایت را سازمان داعش بر عهده گرفت؛ داعش سازمانی وهابی-تروریستی است و رسانه‌های نزدیک به ما در محور مقاومت اگر از من می‌پذیرند، باید داعش را سازمانی وهابی-تروریستی بخوانند، زیرا آنچه این گروه انجام می‌دهد نتیجه‌ی اندیشه‌ی وهابی تروریستی است. آنان دیگران را تکفیر می‌کنند. البته به همین حد هم بسنده نمی‌کنند، زیرا ممکن است کس دیگری را تکفیر کند؛ امّا خطرناک‌تر از تکفیر، مباح دانستن جان، مال و آبروی طرف و حتی مباح شمردن امنیت عمومی است. چنین اندیشه‌ای است که موجب می‌شود تا در امتداد جهان به‌ویژه در جهان عرب و اسلام شاهد چنین جنایاتی باشیم. در این زمینه نیز آن‌که باید مسئولیت بپذیرد، آمریکاست.

ما قبل از اینکه آمریکا از افغانستان خارج شود، گفته بودیم که آنان داعشی‌ها را از مناطقی همچون شرق فرات، اردوگاه الهول و حتی از مناطقی از عراق به افغانستان منتقل می‌کنند. آن زمان برای برخی این سؤال پیش می‌آمد که این گروه را با افغانستان چه‌کار؟ آن زمان حتی یک بار اتفاق نیفتاد که داعش در افغانستان، حتی عملیاتی علیه نیرو‌های آمریکایی انجام دهد، برعکس با آنانی می‌جنگید که با نیرو‌های آمریکایی مبارزه می‌کردند و طالبان یکی از این گروه‌ها بود؛ امّا امروز بیش از هر زمانی اهدافشان مشخص شد.

تحولات افغانستان درس عبرتی برای کشورهای منطقه است
چند روز قبل وزیر امور خارجه‌ی ترکیه -که کشورش از هم‌پیمانان آمریکاست و مشکلی هم با آمریکا ندارد- گفته بود آمریکایی‌ها از شرق فرات و شرق سوریه داعشی‌ها را به افغانستان منتقل کردند. این سخن وزیر امور خارجه‌ی کشور ترکیه است که دوست آمریکاست و کشوری فقیر به‌شمار نمی‌آید؛ امّا چرا آمریکایی‌ها پای داعشی‌ها را به افغانستان باز کردند؟ در همان سالی که با طالبان در دوحه مشغول مذاکره بودند و برای عقب‌نشینی از افغانستان برنامه‌ریزی می‌کردند، در حال برنامه‌ریزی برای دوران پس از عقب‌نشینی بودند؛ امّا مرحله‌ی پس از عقب‌نشینی چه بود؟ آماده‌کردن فضا برای جنگ داخلی در افغانستان. یک هدف این است که ارتش و دولت افغانستان هزینه‌ای صد‌ها میلیارد دلاری متحمل شوند و تحقق آن نیازمند حضور داعش است.

امروز داعش در افغانستان کارش را آغاز کرد تا این کشور را به وادی جنگ داخلی بکشاند. آنان عملیاتی را علیه گروه‌های غیرشیعه هم تدارک دیدند. مثلاً، در جلال‌آباد و حتی کابل عملیات داشتند، امّا هدف قراردادن مسجد شیعیان در قندوز، برای افزایش تنش داخلی بود تا این امر کشور را به آستانه‌ی جنگ داخلی سوق دهد. آمریکایی‌ها و همه‌ی آنانی که به موضوع داعش و افغانستان مشغول‌اند، از نگاه ما مسئول خون‌های ریخته‌شده در افغانستان‌اند. مقامات امروز افغانستان، چه به‌رسمیت شناخته بشوند یا نه، مسئولیتشان این است که فارغ از هویت دینی، عقیدتی، قومی و مذهبی دیگر شهروندان، از آنان حمایت کنند.

کار مردم یمن در احیای ولادت پیامبر برای کل مسلمانان حجت است
موضوع بعدی اینکه ما چند روز دیگر شاهد سالروز عظیم و عزیز ولادت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم هستیم. در این زمینه مراسمات گوناگونی در مناطق مختلف جهان اسلام برپا می‌شود، امّا در سال‌های گذشته شاهد احیای این یادبود از سوی مردم عزیز و مظلوم یمن بودیم که جا دارد از این اقدامشان، باعزت و احترام یاد شود. این مراسم در مناطق تحت کنترل حکومت انصارالله برگزار شد؛ یعنی در یک زمان در تمام استان‌ها و شهر‌ها جمعیت باشکوهی تجمع می‌کردند. آنان با وجود درگیربودن با جنگ، مواجه‌بودن با ویرانی، شرایط دشوار اقتصادی، شرایط سخت معیشتی، امراض مختلف و دیگر خطرات بزرگی که در مسیرشان قرار دارد، چنین روزی را به شیوه‌ای که می‌بینیم زنده نگه می‌دارند و این اتفاقی شگفت‌انگیز است.

من به‌عنوان مسلمان، احساس خجالت می‌کنم؛ چون در مناطق مختلف جهان مسلمانانی را می‌بینم که در این مناسبت سکوت می‌کنند. در گام اوّل باید به مردم عزیز و دوستدار رسول خدا در یمن به‌خاطر جشنی که در چند روز آینده خواهند داشت، درود فرستاد. در ثانی به باور من کار آنان حجت اخلاقی، انسانی و شرعی برای کل مسلمانان جهان است تا در پی احیای این مناسبت برآیند. البته در این زمینه برخی سعی می‌کنند شبهات بی‌اساس شرعی مطرح کنند. مثلاً، بگویند احیای چنین مراسمی بدعت است. متأسفانه از نگاه این قوم برپایی مراسم روز ملی کشور بدعت نیست، امّا برپایی جشن ولادت خاتم‌الانبیاء و ناجی بشریت که پس از خداوند متعال صاحب بالاترین منزلت است، شادی‌کردن در روز ولادتش بدعت است! این سخن با هر معیاری که سنجیده شود، بیهوده است. به نظر من اقدام یمنی‌ها در این روز حجتی برای همه ماست. البته ما در سال‌های گذشته به‌دلیل کرونا این مراسم را چندان پربار برگزار نکردیم، امّا تلاش می‌کنیم این بار جشنی درخور شأن آن حضرت داشته باشیم. به همین منظور از هم‌اکنون از عاشقان رسول خدا دعوت می‌کنم حضورشان در جشن امسال شایسته‌ی این مناسبت و هم‌سطح با محبت و عشقشان به رسول خدا باشد.