رهبر انقلاب اسلامی در دیدار اخیرشان در دانشگاه شهید ستاری، با تاکید بر بدبینی و بیاعتمادی جمهوری اسلامی به دولت ایالات متحدهی آمریکا، این دولت را دولتی غیرقابل اعتماد، خودبرتربین، غیرمنطقی و عهدشکن و دولتی سخت در پنجه
ی تصرّف و اقتدار شبکه
ی صهیونیسم بین
المللی دانسته بودند.
به مناسبت این سخنان، پایگاه اطلاع رسانی
KHAMENEI.IR مستند صوتی پنج قسمتی «
تجربه مذاکره» را منتشر کرد. این مستند صوتی، بازخوانی تجربه مذاکره جمهوری اسلامی ایران و آمریکا در سال ۸۶ در موضوع عراق به روایت اعضای هیأت دیپلماتیک ایرانی مذاکرهکننده با آمریکاست.
قسمت اول از این مستند صوتی با عنوان «
ناقوس جنگ» امروز سوم آبانماه منتشر شد. از
اینجا بشنوید.
در این مستند صوتی از بیانات حضرت آیتالله خامنهای درباره مسئلهی مذاکره با آمریکا در موضوع عراق و بخشهایی از مصاحبه با آقایان کاظمی قمی، امیریفر و امیرعبداللهیان، سه عضو هیأت دیپلماتیک ایرانی مذاکرهکننده با آمریکا استفاده شده است.
قسمت دوم مستند صوتی تجربه مذاکره با عنوان «رویای عراق»، روز پنجم آبانماه منتشر خواهد شد.
آنچه در قسمت اول مستند تجربه مذاکره با عنوان «ناقوس جنگ» میشنوید:
چهارم آوریل ۱۹۷۳، زمانی که پروژهی ساخت مرکز تجارت جهانی در منهتن نیویورک به پایان رسید، گفته میشد «برجهای دوقلو طوری طراحی شدهاند که حتی پس از برخورد یک بوئینگ ۷۰۷ نیز پابرجا خواهند ماند.»
صبح روز یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱، شبکه
های تلویزیونی آمریکا برنامه
های عادی خود را قطع کردند و دولتمردان ایالات متحده که به نظر سراسیمه می
رسیدند، به تشریح حادثه پرداختند.
آقای رضا امیری مقدم، عضو هیأت ایرانی مذاکرهکننده با آمریکا: اصلاً موقعی که این اتفاق در آمریکا افتاد هم دولت ایران آن را محکوم کرد، هم حداقل کسی از مردم ما اظهار خوشحالی نکرد که: خوب شد برج
ها فرو ریخت، مردم آمریکا کشته شدند. کسی از این مسئله در ایران حداقل استقبال نکرد، اگر نگوییم که همدردی کردند با مردم آمریکا.
آقای حسن کاظمی قمی، رئیس هیأت ایرانی مذاکرهکننده با آمریکا و سفیر وقت ایران در عراق: حادثهی ۱۱ سپتامبر -که حالا در ماهیت این حادثه هم هنوز ابهامات زیادی وجود دارد- یک فرصتی به آمریکا داد که به بهانهی مبارزهی با تروریزم و برقراری امنیت، رهبری مبارزهی جهانی با تروریزم را در اختیار خودش بگیرد. خاورمیانه انتخاب شد. طبیعی بود که اولین جایی هم که بیایند، افغانستان باشد.
کاخ سفید با اقداماتی پیاپی نظیر «معرفی گروه القاعده به
عنوان عامل اصلی حادثه»، «آمادهکردن افکار عمومی برای حمله به افغانستان»، «فراهمکردن مقدمات نظامی یک لشکرکشی بزرگ» و «صدور فرمان حمله به افغانستان توسط رئیس
جمهور آمریکا»، در کمتر از یک ماه، خود را آمادهی حمله به افغانستان کرد و در نهایت، «
ناقوس جنگ» در هفتم آوریل ۲۰۰۱ به صدا درآمد.
آقای رضا امیری مقدم: و بعد هم موقعی که آمدند به افغانستان حمله کردند، ایران مزاحمتی برای آن
ها ایجاد نکرد. چون به هر حال طالبان هم یک گروه بی
مسئولیت، خطرناک، بهنام اسلام و خارج از اسلام بود؛ یعنی ما هم به اندازه کافی با طالبان مشکل داشتیم.
آقای حسن کاظمی قمی: خب، طالبان به اعترافِ هم خود آمریکایی
ها، هم متحدین آمریکا، ساخته و پرداختهی خود آمریکایی
ها و انگلیسی
ها با کمک مالی سعودی
ها و حتی پاکستان بود.
طالبان که از ابتدا به مردم افغانستان تحمیل شده بود، مغلوب تفنگداران آمریکایی شد! اما رؤیای بزرگتری، در سر دولتمردان آمریکا سایه انداخته بود...
آقای رضا امیری مقدم: اما همین که آمریکایی
ها از افغانستان فراغت پیدا کردند، رئیس
جمهور کم
عقل آمریکا ما را در کنار سوریه، سودان، کره شمالی و چند کشور دیگر به عنوان محور شرارت معرفی کرد.
بحث
ها بر سر تعیین هدف بعدی بالا گرفته بود؛ مثل گذشته، هدفِ ساده
تر، طرفداران بیشتری داشت. حالا، مأموریت رسانه
ها داغ نگه داشتن تنور بهانه
تراشی
ها برای حمله به هدف دوم بود.
موقعی كه آمدند به افغانستان حمله كردند، ایران مزاحمتی برای آن
ها ایجاد نكرد... ما هم به اندازه كافی با طالبان مشكل داشتیم
آقای حسن کاظمی قمی: بعد از افغانستان نوبت به عراق شد. آمدن آمریکا به افغانستان و عراق باز به همان نگاه هژمونی سلطه است که باید در نظام بین
الملل ایجاد کند.
آقای رضا امیری مقدم: خب، اگر به فضای آن روز برگردیم در محافل آمریکایی بحث این بود که به ایران حمله کنیم یا به عراق حمله کنیم. واقعیتش این است که جوِّ آن روز دنیا این بود که ایران هدف سخت است، ما نباید خودمان را با هدف سخت
تر درگیر کنیم. به هر حال آمریکایی
ها به مجموعه دلایلی به ایران حمله نکردند. گفتند چه کار می
کنیم؛ گفتند عراق را انتخاب می
کنیم. عراق را چرا انتخاب می
کنند؟ عراق چند تا پارامتر داشت.
آقای حسن کاظمی قمی: بهانه عراق هم خوب است. این که عراق سلاح
های کشتار جمعی دارد، این که عراق در رأسش یک دیکتاتور است، امکان اینکه با تروریزم تبانی صورت بگیرد، سلاح
های کشتار جمعی مثلاً در اختیار تروریزم قرار بگیرد و این امنیت جهانی را به خطر بیندازد؛ این
ها بهانه
هایی می
شود برای این که آمریکا حمله خودش را داشته باشد.
آقای رضا امیری مقدم: عراق از ۱۹۹۱ به بعد کاملاً منهدم شده بود. یعنی شکاف مردم و حاکمیت در اوج بود. در عرف منطقه و عرف بین
الملل عراق یک کشور منفور یاغیِ طاغی بود. عراق به دو کشور ایران و کویت حمله کرده بود و در جامعه جهانی و منطقه
ای منفور بود.
آقای حسن کاظمی قمی: خب، از این منظر هم آمریکا آمد وارد عراق شد، عراق را اشغال کرد و رژیم را ساقط کرد.
آقای رضا امیری مقدم: و از همه مهم
تر در کنگره آمریکا یک قانونی تصویب شده بود؛ قانون آزادسازی عراق؛ این را هم داشتند. یعنی همه پارامترهایی که آن
ها حمله کنند، فعلاً عراق را از وسط بردارند، وجود داشت. اما آیا هدف عراق بود؟ یقیناً این جور نبود. هدف آمریکایی
ها جمهوری اسلامی ایران بود، ولی آن
ها بین این که بیایند مستقیم به ایران حمله کنند، من توضیح دادم به دلیل مشکلاتی که داشتند قبول نکردند... آن
ها می
گفتند ما می
رویم عراق را ساقط می
کنیم، عراق را تبدیل می
کنیم به یک حکومت الهام
بخش، یک حکومت الگو؛ ایرانی
ها خودشان می
آیند از این درس می
گیرند، حکومت نظام جمهوری اسلامی را ساقط می
کنند، یک حکومتی مثل عراق درست می
کنند. ایدهی آمریکایی
ها این بود؛ نه این که مثلاً می
خواستند خدمتی بکنند به مردم عراق. خب، داستان شروع شد.
رهبر انقلاب اهداف آمریکا از حمله به عراق را در ابتدای سال ۸۲ تشریح کردند.
حرم امام رضا علیه
السلام؛ اول فروردین ۱۳۸۲:
«اگر آمریکایی
ها می
گویند برای دمکراسی داریم می
جنگیم دروغ می
گویند. برای نفت دارند می
جنگند، برای روی کار آوردن یک رژیم مطیع و تسلیم خودشان دارند می
جنگند، برای تصرف عراق، برای این که بتوانند این کشور قدیمی را، آن ملت کهن را، آن منطقه حساس را و آن منابع سرشار و غنی را یکسره در قبضه خودشان بگیرند.» [
متن کامل]
کاخ سفید یک ژنرال بازنشسته آمریکایی را به عنوان حاکم عراق منصوب کرد.
اگر به فضای آن روز برگردیم در محافل آمریكایی بحث این بود كه به ایران حمله كنیم یا به عراق حمله كنیم... آمریكایی
ها به مجموعه دلایلی به ایران حمله نكردند. گفتند چه كار می
كنیم؛ گفتند عراق را انتخاب می
كنیم
آقای حسن کاظمی قمی: اتفاقی که در عراق افتاد این بود: از ۲۹ اسفند تا ۲۰ فروردین ۸۲ یعنی ۲۱ روز شما می
بینید که این رژیم ساقط می
شود و آمریکا سرمست پیروزی نظامی در صحنه عراق می
شود.
آقای رضا امیری مقدم: ما تنها کشوری بودیم در منطقه که رسماً اعلام کردیم با اشغال عراق توسط آمریکا مخالفیم. یعنی قبول نداریم. علیرغم این که ما هشت سال با صدام جنگیدیم، علیرغم این که دوستان ما که شیعه و کرد باشند سال
های سال از همه چیز در عراق محروم شده بودند،
اما جمهوری اسلامی هیچ وقت رسماً نپذیرفت که اشغال عراق کار خوبی است. چرا؟ چون میدانستیم آمریکا دروغ میگوید. آمریکا اگر راست میگفت در انتفاضه ۱۹۹۱ میگذاشت مردم عراق پیروز بشوند. یعنی معلوم بود که برای خودش هدفی دارد.
آقای حسن کاظمی قمی: نکته
ای که این جا قابل توجه است این است که آمریکا برای لشگرکشی به عراق برخلاف توافقات اولیه
ای که با رهبران عراق و معارضین دارد بدون این که برود از شورای امنیت سازمان ملل مجوز بگیرد حمله را انجام می
دهد. چرا آمریکا این کار را انجام می
دهد؟ دلیلش روشن است. یعنی آمریکا در حقیقت با لشگرکشی به عراق، سقوط این رژیم و اشغال این کشور بدون رجوع به شورای امنیت سازمان ملل دارد یک پیام می
دهد. پیام این است که «رویه بین
المللی دیگر عوض شده است.»
[پایان قسمت اول]
قسمت دوم مستند صوتی تجربه مذاکره با عنوان «رویای عراق»، روز پنجم آبانماه منتشر خواهد شد.
«تجربه مذاکره» مستندی صوتی است که در پنج قسمت از سوم تا یازدهم آبانماه ۹۲ در
KHAEMENI.IR منتشر میشود و در آن به بازخوانی تجربه مذاکره جمهوری اسلامی ایران و آمریکا در سال ۸۶ در موضوع عراق به روایت اعضای هیأت دیپلماتیک ایرانی مذاکرهکننده با آمریکا پرداخته خواهد شد.
باتوجه به سرعت اینترنت خود، یکی از دو فایل زیر را
دریافت نمایید: