از لحاظ مکان خب این‌جا جایی بوده که من بعد از انقلاب این‌جا نیامدم، اما قبل از انقلاب چرا، الان که از در وارد شدم اوّل هم ملتفت نبودم کجاست، یعنی خیابان را چون دور زدند و بنده را آوردند، نتوانستم از اوّل بشناسم که کدام خیابان وارد شدیم، فکر می‌کردم خیابان کوه سنگی است این جا، اولی که آمدم. بعد که وارد شدیم یکهو دست راست، آن دفتر ناگهان در ذهن من خاطرات شروع شد. آمدنها و رفتن‌های آن‌جا و بردنهای آن‌جا و نشاندنها و بعد هم آوردند این طرفها یک جایی هم آن‌جا هم... البته اینها مال این آخر است سال پنجاه‌وشش، دفعات قبلی آن دژخیم‌ها هنوز این‌جا را برای خودشان نساخته بودند که خدا را شکر که برای آنها نماند و دست بندگان صالح خدا افتاد مثل همه‌ی چیزهای دیگر روی زمین. و بله آن سلولهایی هم بود که آن‌جا هم بنده را برده بودند و آن‌جا هم مانده بودم و من با زخمی که پایم پیدا کرده بود به مناسبتی که هنگام بازداشت حمله کردند چند نفری و زخمی کردند من را، پایم مجروح بود و ساعات مخصوصی را من این‌جا گذراندم و خدا را شکر. حالا احساس می‌کنم که این مکان مایه‌ی عبرت است. و این همان چیزی است که ما، بنده خودم در طول اقلاً پانزده سال به عنوان یک پیام از اسلام به دیگران هم گفتم به خودم هم هی گفته بودند که «و قال موسی لقومه استعینوا بالله و اصبروا ان الارض لله یورثها من یشاء من عباده و العاقبه للمتقین» این درس بزرگ قرآنی را که فرجام کار مال حق است، مال تقواست، مال اسلام است، مال دین است، مال مؤمنین است، مال عبادالله الصالحین است. این را در آن دورانهای تاریک و سیاه اختناق بنده هم به مخاطبینم و مستمعینم می‌گفتم که شاید در بین شما باشند کسانی که در مسجد کرامت و مسجد امام حسن و اینها می‌آمدند و این حرفها را از ما می‌شنیدند و به خودم هم می‌گفتم، چون خود بنده هم آن روز بیش از همه احتیاج داشتم به امید، به جوشش درونی و قلبی تا مظاهر و ظواهر، من را ناامید نکند. این تنهائی‌ها، این تاریکیها، این خلوتها، این فشارها وسیله‌ای در دست شیطان نشود که به من اینجور بفهماند که بیخود داری زحمت می‌کشی، بیخود داری تلاش می‌کنی. امروز من می‌بینم که خدای متعال به ماها خیلی منت گذاشت تا تفسیر این آیات را به ما نشان داد. فرق است بین آنهایی که قرآن را فقط می‌خوانند و آنهایی که مضمون قرآن را به صورت عینی در زندگی خودشان می‌بینند. دو گروه در طول چهارده قرن تاریخ اسلام مضمون قرآن را تو زندگی خودشان دیدند، یکی آنهایی که در هنگام نزول قرآن بودند، یکی شماها. شما مضامین قرآن را در زندگی خودتان دارید می‌بینید.
بیانات در اجتماع برادران سپاه ۶۴/۰۶/۰۹