سفر رهبر معظم انقلاب برای مردم و حوزه علمیه قم مملو از امید بود. آنچه که به حوزه‌های علمیه بازمی‌گردد، زمانی است که ایشان برای تبیین مسائل حوزه صرف کردند. واقعاً وقت طلایی و مغتنمی بود که بعد از حدود ده سال در اختیار حوزه قرار گرفت.

ایشان در ملاقات‌های مختلف، به تبیین مسائل حوزه پرداختند. به عنوان مثال در ملاقاتی که با عموم مردم داشتند، مقوله اسلام منهای روحانیت، اسلام منهای سیاست و امثال اینها را مطرح کردند و در دیدار با فضلای حوزه و طلاب، دیدار با نخبگان حوزه، دیدار با جامعه مدرسین و شورای عالی نکات بسیار مهمی را مطرح کردند.

در شورای عالی بیش از چهل موضوع تحت عنوان مطالبات و نقطه‌نظرات رهبر انقلاب استخراج هشده و برای پیگیری تقسیم کار شده است. یک بخش از مسئولیت‌ها به عهده‌ی خود شورای عالی و بخش دیگری نیز برعهده جامعه مدرسین گذاشته شده است.

همدلی، مهم‌ترین دستاورد سفر
دوستان تصمیم گرفته بودند که بعد از سفر رهبر انقلاب یک اجلاسیه مقدماتی برگزار کنند. از این رو از آیت‌الله‌العظمی صافی گلپایگانی برای پیش بردن این اهداف و همدلی و نزدیک کردن دیدگاه‌ها دعوت کردیم تا در این اجلاسیه حضور داشته باشند. ایشان نیز بزرگواری کرده و پذیرفتند. قرار شد که هشت کارگروه‌ و کمیسیون‌ در این زمینه تشکیل شود. الان خوشبختانه این کارگروه‌ها و کمیسیون‌ها شکل گرفته و همین روزها رسماً براساس موضوعات مشخص، کار خود را آغاز می‌کنند.

از طرفی نهادهای دیگر حوزوی نیز باید در جهت تحقق بخشیدن به مطالبات رهبر انقلاب برنامه‌ریزی کنند. لذا ما تقریباً نُه نهاد حوزوی را مانند جامعةالمصطفی، جامعةالزهرا، دفتر تبلیغات و ... دعوت کردیم تا یک هماهنگی کلی انجام شود و در اصل، یک شورای سیاست‌گذاری برای تحقق این مطالبات تشکیل شود.
دیدار جامعه مدرسین با رهبر انقلاب
شاید مهم‌ترین دستاورد سفر رهبر انقلاب به قم، ایجاد همدلی بین گروه‌ها و گرایشات مختلف حوزوی بود. به عنوان مثال یک اختلاف‌هایی بین جمعی از اساتید حوزه تحت عنوان «نشست اساتید» و مرکز مدیریت وجود داشت که این‌ها به تبع سفر رهبری به قم بسیار کمرنگ شد و تا حدودی هم باعث شد که این دو جریان با یکدیگر مذاکراتی داشته باشند.

عوامل ایجاد همدلی و تعادل در حوزه
به نظر می‌رسد چند عامل در این مسئله دخالت داشته است. اولین عامل، سخنان رهبر انقلاب در جمع طلاب و فضلا بود. آن تبیین‌ها فضای حوزه را عوض کرد. کل حوزه در تمام طیف‌ها و طبقات، از آن سخنرانی روشنگرانه رهبری مأتثر شد و خیلی از مسائل پیش از آن‌که مطرح شود، حل شد. شاید به عبارتی بتوان گفت که آن سخنرانی در واقع یک منشور روحانیت دوم برای حوزویان به حساب می‌آید.

عامل دوم، دیدار با مراجع تقلید عظام بود که موجب شد تا بسیاری از حرف و حدیث‌هایی که برخی افراد، بی‌جهت به آن دامن می‌زدند، خنثی شد.

عامل سوم که به نظر من خیلی مهم بود، مدت زمان حضور رهبری در قم و اهتمامی بود که ایشان در رابطه با این سفر، دیدارها، بازدیدها و ... نشان دادند. حاصل این حساسیت‌های رهبری و مباحثی که مطرح شد، تأثیرگذاری بر فضای کل کشور و بر فضای بیرون از کشور نیز بود.

از هر گرایش و طیفی به دیدار ایشان آمدند
یکی دیگر از نکاتی که در این سفر به تعدیل فضای حوزه کمک کرد، باز بودن درب بیت ایشان به روی همه آقایان و علما از هر گرایش و سبکی بود. خود این باعث شد که همه بتوانند با ایشان ملاقات داشته باشند و حرف‌هایشان را بگویند.

نکته قابل توجه برای بنده این بود که احساس کردم رهبر انقلاب یک عنایت ویژه‌ای به حوزه دارند و مسائل آن را رصد می‌کنند. حتی به گونه‌ای که در توضیح مسائل و ارائه راهکار تنها به کلیات بسنده نمی‌کردند و گاهی وارد تعیین مصادیق نیز می‌شدند.