«نارٌ حامیة» «اوصیکم عباداللَّه بتقوی اللَّه» ای بندگان خدا! ای زن و مرد مسلمان! شما را به تقوای خدا توصیه می‌کنم. به فکر خدا باشید، به یاد خدا باشید، به یاد مرگ و سؤال منکر و نکیر باشید، به یاد روز قیامت باشید، روز قیامتی که فقط عمل به درد انسان می‌خورد. «یوم یکون النّاس کالفراش المبثوث و تکون الجبال کالعهن المنفوش و امّا من ثقلت موازینه و فهو فی عیشة راضیة» اگر میزانهای کسی سنگین باشد، عمل صالح داشته باشد «فهو فی عیشة راضیه» زندگی رضایت بخش مال اوست. اما «و من خفّت موازینه فأمّه هاویة» آن کسی که میزانهایش سبک باشد، کار لازم و تلاش لازم و حرکت لازم و عمل صالح انجام نداده باشد سرنوشت او هاویه است، بازگشت او هاویه است. «و ما ادراک ماهیه» چه می‌دانی هاویه چیست؟ چه می‌دانی هاویه چیست؟ با آتش‌های دنیا مقایسه می‌کنی، با رنجهای دنیا مقایسه می‌کنی، نه، «نارٌ حامیة» آتشی است گدازنده، در تعبیر خدا آتش گدازنده چیزی است که فقط باید به خدا از آن پناه برد. پروردگارا! ما را موفق به عمل صالح بدار.
نماز جمعه تهران 30/08/1359
[ادامه]