پایگاه اطلاعرسانی حضرت آیتالله خامنهای در ایام ماه مبارک رمضان، بخشهایی از توصیهها و نصایح اخلاقی معظمله را به همراه تلاوت سورهای از قرآن کریم منتشر میکند. شما میتوانید سوره «قارعه» را از اینجا بشنوید.
«فامّا من ثَقُلَت مَوازینُه»
حالا ببینید وظیفهی شما چقدر سنگین است! اگر خدای نکرده، شما طوری عمل کنید که کسی، وقتی به رفتارتان نگاه کرد، بگوید: «پس خیلی اهمیت ندارد که ما هم دنبال پول، دنبال دنیا و امثال آن برویم»؛ اگر خدای نکرده این طور شد، آن وقت خیلی مشکلات به وجود میآید.
غرض؛ عرض من به شما برادران این است که همهی ما - که عمامه به سر گذاشتهایم - هر جا که هستیم باید مراقب باشیم؛ چون بالاخره لباس و موضع ما پیامی دارد. اما فرق است بین کسی که میخواهد در بین یک مجموعهی حسّاس تبلیغ کند، با آنکه در جایی تبلیغ میکند که به آن حسّاسیت هم نیست. اینها تفاوت دارد. این جایی که شما هستید، در حدّ بالای حسّاسیت است؛ لذا باید خیلی مراقبت کرد. آن وقت، مثل همهی کارهایی که هر چه زحمت، دغدغه و محرومیتش بیشتر و برخورداری آن کمتر باشد، ثواب خدا در آن بیشتر است؛ اینجا نیز همینطور است. یک کفّهی متعادلِ کاملاً متوازنی است. آن طرف هر چه سنگین شد، کفّهی الهی هم سنگین میشود - «ثَقُلَت مَوازینُه»- «فامّا من ثَقُلَت مَوازینُه، فَهُوَ فی عیشةٍ راضیه». میزانهای او سنگین است. سنگینی یعنی چه؟ مجاهدت بیشتر که کردی، «ثَقُلَت مَوازینُه» میشود. برخورداری کمتر که شد، «ثَقُلَت مَوازینُه» میشود!
دیدار ولی فقیه در سپاه پاسداران 04/12/1375
«نارٌ حامیة»
«اوصیکم عباداللَّه بتقوی اللَّه» ای بندگان خدا! ای زن و مرد مسلمان! شما را به تقوای خدا توصیه میکنم. به فکر خدا باشید، به یاد خدا باشید، به یاد مرگ و سؤال منکر و نکیر باشید، به یاد روز قیامت باشید، روز قیامتی که فقط عمل به درد انسان میخورد. «یوم یکون النّاس کالفراش المبثوث و تکون الجبال کالعهن المنفوش و امّا من ثقلت موازینه و فهو فی عیشة راضیة» اگر میزانهای کسی سنگین باشد، عمل صالح داشته باشد «فهو فی عیشة راضیه» زندگی رضایت بخش مال اوست. اما «و من خفّت موازینه فأمّه هاویة» آن کسی که میزانهایش سبک باشد، کار لازم و تلاش لازم و حرکت لازم و عمل صالح انجام نداده باشد سرنوشت او هاویه است، بازگشت او هاویه است. «و ما ادراک ماهیه» چه میدانی هاویه چیست؟ چه میدانی هاویه چیست؟ با آتشهای دنیا مقایسه میکنی، با رنجهای دنیا مقایسه میکنی، نه، «نارٌ حامیة» آتشی است گدازنده، در تعبیر خدا آتش گدازنده چیزی است که فقط باید به خدا از آن پناه برد. پروردگارا! ما را موفق به عمل صالح بدار.
نماز جمعه تهران 30/08/1359
«فامّا من ثَقُلَت مَوازینُه»
حالا ببینید وظیفهی شما چقدر سنگین است! اگر خدای نکرده، شما طوری عمل کنید که کسی، وقتی به رفتارتان نگاه کرد، بگوید: «پس خیلی اهمیت ندارد که ما هم دنبال پول، دنبال دنیا و امثال آن برویم»؛ اگر خدای نکرده این طور شد، آن وقت خیلی مشکلات به وجود میآید.
غرض؛ عرض من به شما برادران این است که همهی ما - که عمامه به سر گذاشتهایم - هر جا که هستیم باید مراقب باشیم؛ چون بالاخره لباس و موضع ما پیامی دارد. اما فرق است بین کسی که میخواهد در بین یک مجموعهی حسّاس تبلیغ کند، با آنکه در جایی تبلیغ میکند که به آن حسّاسیت هم نیست. اینها تفاوت دارد. این جایی که شما هستید، در حدّ بالای حسّاسیت است؛ لذا باید خیلی مراقبت کرد. آن وقت، مثل همهی کارهایی که هر چه زحمت، دغدغه و محرومیتش بیشتر و برخورداری آن کمتر باشد، ثواب خدا در آن بیشتر است؛ اینجا نیز همینطور است. یک کفّهی متعادلِ کاملاً متوازنی است. آن طرف هر چه سنگین شد، کفّهی الهی هم سنگین میشود - «ثَقُلَت مَوازینُه»- «فامّا من ثَقُلَت مَوازینُه، فَهُوَ فی عیشةٍ راضیه». میزانهای او سنگین است. سنگینی یعنی چه؟ مجاهدت بیشتر که کردی، «ثَقُلَت مَوازینُه» میشود. برخورداری کمتر که شد، «ثَقُلَت مَوازینُه» میشود!
دیدار ولی فقیه در سپاه پاسداران 04/12/1375
«نارٌ حامیة»
«اوصیکم عباداللَّه بتقوی اللَّه» ای بندگان خدا! ای زن و مرد مسلمان! شما را به تقوای خدا توصیه میکنم. به فکر خدا باشید، به یاد خدا باشید، به یاد مرگ و سؤال منکر و نکیر باشید، به یاد روز قیامت باشید، روز قیامتی که فقط عمل به درد انسان میخورد. «یوم یکون النّاس کالفراش المبثوث و تکون الجبال کالعهن المنفوش و امّا من ثقلت موازینه و فهو فی عیشة راضیة» اگر میزانهای کسی سنگین باشد، عمل صالح داشته باشد «فهو فی عیشة راضیه» زندگی رضایت بخش مال اوست. اما «و من خفّت موازینه فأمّه هاویة» آن کسی که میزانهایش سبک باشد، کار لازم و تلاش لازم و حرکت لازم و عمل صالح انجام نداده باشد سرنوشت او هاویه است، بازگشت او هاویه است. «و ما ادراک ماهیه» چه میدانی هاویه چیست؟ چه میدانی هاویه چیست؟ با آتشهای دنیا مقایسه میکنی، با رنجهای دنیا مقایسه میکنی، نه، «نارٌ حامیة» آتشی است گدازنده، در تعبیر خدا آتش گدازنده چیزی است که فقط باید به خدا از آن پناه برد. پروردگارا! ما را موفق به عمل صالح بدار.
نماز جمعه تهران 30/08/1359