بیانات در دیدار مسئولان سازمان بهزیستى کشور

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم

کارى که شما مشغول آن هستید، بلاشک یک حسنه است. کار بسیار با ارزشى است؛ چه از جنبه‌ى انسانى و چه از جنبه‌ى دینى. چون معلولین، جزو اضعف مردمند. ما که روى مستضعفان و محرومین این همه تکیه داریم، دیگر از این معلولین، ضعیفتر و بی‌دست‌وپاتر واقعاً نمی‌شود پیدا کرد و لازم است به اینها با رعایت بیشترى رسیدگى کنیم. صائب می‌گوید:

مرد بی‌برگ و نوا را سبک از جاى مگیر
کوزه بی‌دسته چو بینى، به دو دستت بردار.

اینها را با دو دست و با رعایتِ بیشترى باید مراقبت کرد. البته آن طور که من شنیده‌ام، امکاناتمان متأسفانه خیلى کم است. این معلولین ذهنى که در خانه‌ها و در همه‌جا هستند؛ در کشورهایى که امکانات و پول دارند و راههاى کار را بلدند، بسیاری‌شان به افراد کارآمدى تبدیل می‌شوند که می‌توانند کار انجام دهند. معلولى که دست و پا ندارد و کارى انجام می‌دهد، چندان مشکل نیست. به نظر من، جسم بشر، چیز عجیب و غریبى است. ما تا کنون خیال می‌کردیم روح بشر، بی‌پایان و بی‌نهایت است؛ اما بنده کم‌کم به این نتیجه رسیده‌ام که همین جسم محدودى هم که یک متر و هشتاد و چند سانت است، واقعاً یک چیز نامحدود و فوق‌العاده است. منتها ما از این دریاى قوّت و قدرت و توان و قابلیّتِ کشش و انعطاف، به یک مقدارِ زندگىِ روزمرّه، دل‌خوش کرده‌ایم. فرض بفرمایید اگر بگویند با این دستتان یک ضربه وارد کنید؛ اگر لازم باشد یا بخواهیم کسى را بزنیم؛ بخواهیم چیزى را بشکنیم، این دست را بلند می‌کنیم و محکم می‌آوریم پایین. علمِ ما از این قوّت بازو و قدرتى که در جسم ما و در این مشت است، همین اندازه است. حال شما ببینید در این ورزشهاى رزمى که ژاپنیها درست کرده‌اند، با همین دست، چندین برابر آن کارى که شما با این مشتِ زورمند می‌کنید، کار انجام می‌دهند! پیداست که این بی‌منتهاست و ما این را کشف نکرده‌ایم. ورزشهاى رزمى واقعاً عجیب است و خیلى از رشته‌هایش هنرهاى بزرگى است. شما ببینید اینها با جسم چه می‌کنند! چقدر حرکت، چقدر نیرو و چقدر انعطاف و کشش با این جسمِ محدود انجام می‌دهند! حال که این‌طور است، پس کسى که مثلاً دست ندارد، پا ندارد؛ فقط دندان دارد، وسیله‌اى براى گرفتن دارد، این هیچ اشکالى ندارد که بتواند ساعت تعمیر کند، یا نقّاشى کند. این، یک امر خیلى معمولى است. منتها ما چون خیلى خودمان را در باب جسم محدود کرده‌ایم، این را نمی‌دانیم.

باید همین‌طور تشویق کنیم تا ان‌شاءالله اینهایى که ناتوانیهاى جسمى دارند، بتوانند هرچه بیشتر، از آن نیرویى که در وجودشان است، استفاده کنند. لکن اینها هم کافى نیست. براى معلولین ذهنى و عقب‌افتاده‌هایى هم که در خانه‌ها هستند، باید فکرى کرد. در تلویزیون، عصرهاى روزى از روزهاى هفته، روى این قضیه کار می‌کنند. خیلى خوب است. من البته فرصت نکردم درست تماشا کنم. چند دقیقه‌اى، چند برنامه را نگاه کردم. و کار بسیار مفیدى به نظرم آمد که اینها را با مردم در میان بگذارند، تا بدانند که با این بچه‌ها چه‌کار باید کرد. روى این قضیه، هرچه شما بتوانید کار کنید، خیلى خوب است.

این کارهایى هم که گفتید، همه‌اش خوب است. از نیروهاى مردم، کمکهاى مردم، پول مردم، پول اوقاف، پول مجهول‌المالک، هرچه که گیرتان آمد، عیبى ندارد؛ استفاده کنید. منتها صرف کارى براى پیش بردن علمىِ این قضیه کنید. این قضیه، علم دارد. ما این علم را باید یاد بگیریم و تا یاد نگرفته‌ایم، کارمان مثل کار آدم کور است که دور خودش می‌گردد. باید سعى کنیم از لحاظ علمى، آنچه را که امروز در دنیا درباره‌ى این قضیه کشف شده، به‌دست آوریم و بلکه بیش از آنها جلو برویم و ان‌شاءالله، با استعدادهاى خوبى که در ایرانیان است، بتوانیم این قضیه را پیش ببریم.

ان‌شاءالله موفّق باشید.

والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته