آگاهی، چراغ حضور
عباس سلیمی نمین
هر کشوری برای اینکه بتواند از مصالح ملی خود دفاع کند، باید نیروهای جامعه‌اش حول محور منافع ملی متحد باشند. هر نوع تشتتی در این زمینه، هم دفاع از منافع را به خطر می اندازد و هم استقلال کشورهایی را که پیش‌تر تسلط بیگانه را تجربه کرده‌اند در معرض مخاطره قرار می‌دهد.
برای حفظ مصالح ملی و حفظ استقلال باید در آنچه که وجه مشترک همه سلایق مختلف سیاسی، اجتماعی ملت ایران است کاملا متحد بود و نسبت به نغمه‌هایی که افتراق و چنددستگی ایجاد می‌کند کاملا هوشمند بود. ملتی که توانسته باشد وحدت خود راحفظ کند برای تقویت مناسبات داخلی و ناامید کردن معاندین انقلاب حضور پررنگی در عرصه‌های مختلف خواهد داشت. یعنی در مسائل نظارتی و در واگذاری مسئولیت‌ها به اشخاص صالح حضور پررنگ خواهد داشت. لازمه این حضور آگاهی است. اگر آگاهی به عنوان چراغ حضور نباشد نمی‌توان آن حضور را هوشمندانه بدانیم. حضوری تاثیر‌گذار است که همراه با آگاهی نسبت به مسائل داخلی و بین‌المللی باشد اگر ندانیم چه مسائلی در جامعه آفت هستند و چه مسائلی قدرت؛ انتخابمان نمی‌تواند موثر باشد و بالطبع نمی‌توانیم بر عملکرد مسئولان نظارت موثری داشت و آنچنان که رهبر معظم انقلاب در اجتماع مردم بیجار اشاره کردند تنها حضور آگاهانه ملت هاست که مانع از سرکار آمدن کسانی می شود که استقلال یک ملت را در مقابل استکبار به فنا می‌دهد.
این حق ملت‌هاست که بعد از کسب استقلال، در مسائل خودشان دخالت کنند و سرنوشت خودشان را به دست خودشان رقم بزنند. این حضور همیشه به عنوان یک آرزوی تاریخی در خاطره ملت ایران باقی مانده بود، چرا که از بدو ورود استعمار این حضور نفی شده بود، اما بعد از انقلاب فرصت حضور فراهم آمد و حالا باید فرصتی فراهم شود تا این حضور منقش به آگاهی شود.. متاسفانه باید اعتراف کرد که امروز توده مردم در گرفتن آگاهی دچار مشکل هستند به نحوی که رسانه‌ها در دادن آگاهی به مردم عامل نیستند. رسانه ملی و سایر منابعی که نقش آگاهی بخشی دارند در وظیفه خود اهمال می‌کنند و دچار اختلال شده‌اند. برخی مطبوعات به جای اینکه در خدمت مردم باشند در خدمت کانون‌های قدرت قرار گرفته‌اند. برخی احزاب به جای اینکه وارد رقابت جدی با مصالح رقیب شوند رقابت را سطحی و در حد هتک حرمت پیش می‌برند. این روند نه که موجب آگاهی وزین نمی‌شود بلکه آگاهی غیر‌وزین را همراه خواهد داشت که از عدم آگاهی خطرناک‌تر است. اینها مخاطراتی هستند که می‌تواند هم حضور را و هم اتحاد را خدشه دار کند.
اگر خواهان جامعه‌ای رو به تعالی هستیم که مسائل درون و برون را حل کند، ضمن حفظ اتحاد برای حضور در صحنه، باید مراقب باشیم که اصل حضور آگاهانه دستخوش تحریف قرار نگیرد. اینکه ائمه توصیه می‌کنند فرزند زمان خود باشد به معنای آن است که از مسائل زمان خود آگاه باشید