حضرت آیتالله خامنهای: «شما میبینید در جنگ بینالملل اوّل و جنگ بینالملل دوّم ــ که هیچ کدام به ایران ارتباط نداشت و اعلام بیطرفی هم کردند ــ کشور ما اشغال شد؛ وقتی کشوری توانایی دفاع از خودش را ندارد اینجور میشود دیگر. این گناه زمامداران نالایق ــ بعضی نالایق، بعضی خائن و وابستهی به این و آن ــ نابخشودنی است که ملّت را ضعیف بار بیاورند که نتواند از خودش دفاع کند؛ طبعاً امنیّتش از بین خواهد رفت. راه تأمین امنیّت، قدرت است؛ ملّت ایران و مسئولین کشور باید این را هضم کنند: باید قوی شد.» ۱۴۰۳/۰۸/۰۶
پنجاه و ششمین شماره «مثبت۱۰۰ثانیه» گزارشی از خیانتهای زمامداران نالایق ایران در جنگ جهانی اول و دوم و ناتوانی آنها در دفاع از کشور است.
«تا زمانی که منافع ما تأمین شود بیطرفی آنها مفید است در غیر این صورت باید تصمیم دیگری گرفت!» اینها را نخستوزیر وقت انگلیس گفته بود در واکنش به اعلام بیطرفی ایران در جنگ جهانی دوم. از نگاه آنها بیطرفی ایران تا زمانی محترم بود که منافع انگلیس و آمریکا و شوروی را تأمین کند، در غیر این صورت ایران حق نداشت بیطرف باشد! اتفاقی که دو سال بعد با حمله آلمان به شوروی افتاد!
انگلیس و آمریکا باید به کمک شوروی میرفتند. تنها راه ایران بود. خاک ایران رفت زیر چکمهی اشغالگران. ارتش رضاخانی هم فقط سه روز دوام آورد! پاییز۱۳۲۰ خاک ایران اشغال شده بودند و رضاخان هم اخراج. کسی هم نبود که جلوی یکهتازی بیگانه را بگیرد. دود قطحی و گرسنگی جنگ هم رفت در چشم مردم.
عین اتفاقی که ۲۷ سال قبل در زمستان ۱۲۹۳شمسی و در جنگ جهانی اول افتاد. متفقین دور هم نشستند و ایرانی که اعلام بیطرفی کرده بود را بین خودشان تقسیم کردند. شمال سهم شوروی شد و جنوب هم سهم انگلیس! جز مقاومت پراکندهی امثال شهید رئیسعلی دلواری هیچکس دلش به حال خاک و مردم ایران نسوخت. زمامداران ایران آن را ضعیف و بیدفاع رها کرده بودند. درست عکس وضعیت الان که ایرانیها برای یک ایران قوی و قدرتمند خیز برداشتهاند.
پنجاه و ششمین شماره «مثبت۱۰۰ثانیه» گزارشی از خیانتهای زمامداران نالایق ایران در جنگ جهانی اول و دوم و ناتوانی آنها در دفاع از کشور است.
«تا زمانی که منافع ما تأمین شود بیطرفی آنها مفید است در غیر این صورت باید تصمیم دیگری گرفت!» اینها را نخستوزیر وقت انگلیس گفته بود در واکنش به اعلام بیطرفی ایران در جنگ جهانی دوم. از نگاه آنها بیطرفی ایران تا زمانی محترم بود که منافع انگلیس و آمریکا و شوروی را تأمین کند، در غیر این صورت ایران حق نداشت بیطرف باشد! اتفاقی که دو سال بعد با حمله آلمان به شوروی افتاد!
انگلیس و آمریکا باید به کمک شوروی میرفتند. تنها راه ایران بود. خاک ایران رفت زیر چکمهی اشغالگران. ارتش رضاخانی هم فقط سه روز دوام آورد! پاییز۱۳۲۰ خاک ایران اشغال شده بودند و رضاخان هم اخراج. کسی هم نبود که جلوی یکهتازی بیگانه را بگیرد. دود قطحی و گرسنگی جنگ هم رفت در چشم مردم.
عین اتفاقی که ۲۷ سال قبل در زمستان ۱۲۹۳شمسی و در جنگ جهانی اول افتاد. متفقین دور هم نشستند و ایرانی که اعلام بیطرفی کرده بود را بین خودشان تقسیم کردند. شمال سهم شوروی شد و جنوب هم سهم انگلیس! جز مقاومت پراکندهی امثال شهید رئیسعلی دلواری هیچکس دلش به حال خاک و مردم ایران نسوخت. زمامداران ایران آن را ضعیف و بیدفاع رها کرده بودند. درست عکس وضعیت الان که ایرانیها برای یک ایران قوی و قدرتمند خیز برداشتهاند.