رهبر معظم انقلاب اسلامی در اولین روز ماه مبارک رمضان در محفل نورانی انس با قرآن، ماه رمضان را ماه ضیافت و گستره بینهایت رحمت الهی خواندند و تطهیر قلب و انس همراه با تدبّر و تفقّه در قرآن را از عوامل مهم بهرهمندی انسان از ضیافت پروردگار کریم برشمردند.
حضرت آیتالله خامنهای ورود به مهمانی بزرگ خدا را نیازمند همت انسان برای اجابت دعوت پروردگار خواندند و افزودند: اگر موفق به ورود به ضیافتالله شویم، از ما با فراهم کردن فرصت تقرب به خدا پذیرایی بینظیری خواهد شد که چیزی بالاتر از آن قابل تصور نیست.
ایشان با اشاره به برکات و فرصتهای اعمال ماه مبارک رمضان افزودند: این نعمتها در واقع فرصتهای بیبدیلی برای قرب به پروردگار است بنابراین باید با خشوع و خضوع از خداوند توفیق بهرهمندی از این فرصت و پرهیز از معاصی را مسألت کنیم.
رهبر انقلاب با استناد به آیات قرآن، «ذکر» را از نامهای مبارک کتاب آسمانی و در نقطه مقابل غفلت که بلایی بزرگ است، دانستند و افزودند: تلاوت مستمر و انس با قرآن موجب ارتباط بیشتر با پروردگار است.
حضرت آیتالله خامنهای قرآن را معجزه جاودانه پیامبر خاتم برشمردند و افزودند: قرآن در همه ادوار تاریخ بشر، معارف مورد نیاز انسان را در صحنه وسیع و عظیم زندگی فردی، خانوادگی، اجتماعی، معنوی، حاکمیتی و همه ابعاد دیگر در اختیار قرار میدهد.
ایشان تعلّم، تدبّر و تفقّه یعنی آموزش و یادگیری عمیق را راز بهرهمندی از معارف عمیق، باطنی و عالیه قرآن دانستند و افزودند: شرط دستیابی به این معارف، تطیهر دل و پاکیزگی روح است که این مسئله در دوره جوانی بسیار سهلتر است.
رهبر انقلاب در ادامه چند نکته در خصوص مسئله تلاوت خطاب به قاریان قرآن بیان کردند.
ایشان با ابراز خرسندی از فراوانیِ قاریان برجسته و خوشخوان کشورمان، این موهبت را مرهون انقلاب اسلامی دانستند و گفتند: امروز قاریان ما از بسیاری از قاریان کشورهای دیگر که حتی گاهی به عنوان استاد به ایران نیز دعوت میشوند، ممتازتر و با کیفیتتر تلاوت میکنند که این یک واقعیت افتخارآفرین است.
حضرت آیتالله خامنهای افزودند: البته نباید کار را تمامشده دانست و باید همچنان به پیش رفت و نقایص را تکمیل کرد زیرا هر جا انسان با تصورِ پایان راه، توقف کند نقطه سقوط او است و این توصیه ما به همه فعالان از جمله نویسندگان، شاعران و طلّاب نیز است.
ایشان در توصیه بعدی، تلاوت را هنری مقدس خواندند و با تأکید بر اینکه این هنر باید در خدمت ذکر و دعوت به خداوند باشد، گفتند: تلاوت باید جوری باشد که بر ایمان شنونده بیفزاید. بنابراین نباید به تلاوت به عنوان یک هنرِ صرف نگاه کرد و اجازه داد حاشیهها یا بعضی از خودنماییها بر حالت ذکر و دعوت به خدا غلبه کند.
رهبر انقلاب، موضوع «مهندسی تلاوت» را نیز نیازمند توجه ویژه قاریان دانستند و افزودند: مهندسی تلاوت یعنی بهگونهای با انتخاب لحن مناسب تلاوت کنید که در شنونده عمیقاً اثرگذار باشد و او را به تبعیت از کلام خدا وادارد.
حضرت آیتالله خامنهای، فعالیتهای قرآنی در کشور را خوب اما ناکافی ارزیابی کردند و در بیان پیشنهادی برای گسترش این فعالیتها، گفتند: تبدیل مساجد در هر محله به پایگاههای قرآنی و تعامل و ارتباط با مساجد دیگر آن محله و تشکیل جلسات و مسابقات قرآنی در بین آنها، بهترین مشوّق برای وارد شدن نوجوانان و جوانان به وادی قرآن و بخصوص تربیت حافظان قرآن است.
ایشان افزودند: راه تربیت ۱۰ میلیون حافظ که چند سال قبل مطرح کردیم، وارد کردن نوجوانان به عرصه فعالیتهای قرآنی است که اینگونه طرحها میتواند به تحقق آن کمک کند.
آنچه در ادامه در اختیار مخاطبان قرار میگیرد، «بستههای خبری» است که صرفاً جهت بازنشر سریع بیانات رهبر انقلاب اسلامی در رسانه KHAMENEI.IR و حسابهای رسمی آن در شبکههای اجتماعی منتشر شده و «متن کامل بیانات حضرت آیتالله خامنهای» طبق روال مرسوم، تا ساعاتی دیگر در این پایگاه در بخش «بیانات» منتشر خواهد شد.
بخشهایی از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار:
درباره ماه مبارک رمضان فرمود «هو شهر دعیتم الی ضیافت الله»، خیلی خوب. شما دعوت شدید. انسان گاهی جایی دعوت میشود و اجابت میکند و میرود در آن مهمانی و پذیرایی میشود. یک وقت هم نه، دعوت کردند ما را، همت نمیکنیم که حرکت کنیم و به آن مهمانی برویم و پذیرایی بشویم. پس این دست من و شماست.
ماه رمضان، ماه رمضان است. ماه ضیافت است. ماه گستره بینهایت رحمت الهی است. آن کسی که برود سر این سفره بنشیند آن کیست؟ پذیرایی بشود آن کیست؟ بحث سر این است. همت باید بکنیم که ما وارد این تالار عظیم پذیرایی بشویم و سر این سفره بنشینیم. این ضیافت چیست؟ خدای متعال_حالا اگر شما انشاء الله همهتان به بهترین وجهی وارد این تالار ضیافت شدید و به ضیافت الهی مشرف شدید_ به شما چه خواهند داد؟ پذیرایی الهی عبارتست از فراهم کردن فرصت تقرب به خدا؛ یعنی از این چیزی دیگر بالاتر نیست. خدای متعال در این ماه فرصت تقرب به خودش را فراهم کرده.
یکی از نامهای مبارک قرآن ذکر است؛ در خود قرآن چند جا تعبیر ذکر بکار برده شده و مراد قرآن است؛ مثلا «و هذا ذکرٌ مبارکٌ انزلناه»، یادآورنده است. ذکر وسیله ارتباط است. ذکر یعنی یاد. شما اگر یادتان بود ارتباط برقرار میکنید با هرکسی، با هر چیزی، اگر او یادتان رفت قهراً دیگر ارتباط برقرار نمیکنید.
اگر میخواهیم با خدا ارتباط داشته باشیم، با بهشت ارتباط داشته باشیم، با باطن عالیرتبه خودمان که خدای متعال برای ما قرار داده و ما میتوانیم به آن برسیم و فعلیت بدهیم به آن، اگر میخواهیم ارتباط برقرار کنیم، باید به یادش باشیم. اگر یاد رفت، غفلت حاصل خواهد شد. قرآن مکرر نسبت به این غفلت پرهیز، زنهار داده شده، بر حذر داشته شدیم از این. غفلت خیلی بلای بزرگی است. غفلت نقطهی مقابل ذکر است، قرآن هم ذکر است. هرچه که شما با قرآن بیشتر انس پیدا کنید، ذکر بیشتر خواهد شد و البته ذکر با مراقبه تقریبا همسان یا به یک معنا متحدند و مراقبه که این همه اهل معنا و اهل سلوک روی مراقبه تاکید میکنند و میگویند پلکان عروج انسان مراقبه است؛ مراقب خود بودن.
در زمینه فعالیتهای قرآنی خب کارهای خیلی خوبی شده لکن کافی نیست اینها. ما به تلاشهای بیشتری احتیاج داریم. یکی از پیشنهادهایی که به ما شد و کار درستی است من مطرح میکنم -شماها هرکدام که میتوانید انجام بدهید- این است که مساجد یک محل، حالا مثلاً در تهران مساجد، فلان بخش از تهران که حالا سه تا چهار تا پنج تا مسجد است، هرکدام از اینها یک پایگاه قرآنی باشند و باهم ارتباط داشته باشند. اینها بروند به مهمانی آنها، آنها بیایند به جلسه اینها، با هم مسابقه بدهند. این غیر از این مسابقات رایجی است که اوقاف و دیگران راه میاندازند یک چنین کارهایی انجام بگیرد این بهترین مشوق است برای این که جوانها و نوجوانها وارد وادی قرآنخوانی بشوند. ما به این احتیاج داریم.
ما جوانهایمان باید وارد عرصه قرآنخوانی بشوند و به خصوص حفظ قرآن که ما خب حافظ زیاد احتیاج داریم که من چند سال پیش هم عرض کردم تلاشهایی هم شده منتها هنوز خیلی فاصله داریم تا آنجا. اگر بخواهید آن ده میلیون را تأمین بکنید راهش این است که نوجوانهای ما وارد وادی قرآن بشوند. نوجوان که وارد شد حفظ آسان میشود. راهش هم این است که در مساجد این کار اتفاق بیفتد هر مسجدی بشود یک پایگاه قرآنی.
اگر میخواهیم با خدا ارتباط داشته باشیم، با بهشت ارتباط داشته باشیم، با باطن عالیرتبه خودمان که خدای متعال برای ما قرار داده و ما میتوانیم به آن برسیم و فعلیت بدهیم به آن، اگر میخواهیم ارتباط برقرار کنیم، باید به یادش باشیم. اگر یاد رفت، غفلت حاصل خواهد شد. قرآن مکرر نسبت به این غفلت پرهیز، زنهار داده شده، بر حذر داشته شدیم از این. غفلت خیلی بلای بزرگی است. غفلت نقطهی مقابل ذکر است، قرآن هم ذکر است. هرچه که شما با قرآن بیشتر انس پیدا کنید، ذکر بیشتر خواهد شد و البته ذکر با مراقبه تقریبا همسان یا به یک معنا متحدند و مراقبه که این همه اهل معنا و اهل سلوک روی مراقبه تاکید میکنند و میگویند پلکان عروج انسان مراقبه است؛ مراقب خود بودن.
در زمینه فعالیتهای قرآنی خب کارهای خیلی خوبی شده لکن کافی نیست اینها. ما به تلاشهای بیشتری احتیاج داریم. یکی از پیشنهادهایی که به ما شد و کار درستی است من مطرح میکنم -شماها هرکدام که میتوانید انجام بدهید- این است که مساجد یک محل، حالا مثلاً در تهران مساجد، فلان بخش از تهران که حالا سه تا چهار تا پنج تا مسجد است، هرکدام از اینها یک پایگاه قرآنی باشند و باهم ارتباط داشته باشند. اینها بروند به مهمانی آنها، آنها بیایند به جلسه اینها، با هم مسابقه بدهند. این غیر از این مسابقات رایجی است که اوقاف و دیگران راه میاندازند یک چنین کارهایی انجام بگیرد این بهترین مشوق است برای این که جوانها و نوجوانها وارد وادی قرآنخوانی بشوند. ما به این احتیاج داریم.
ما جوانهایمان باید وارد عرصه قرآنخوانی بشوند و به خصوص حفظ قرآن که ما خب حافظ زیاد احتیاج داریم که من چند سال پیش هم عرض کردم تلاشهایی هم شده منتها هنوز خیلی فاصله داریم تا آنجا. اگر بخواهید آن ده میلیون را تأمین بکنید راهش این است که نوجوانهای ما وارد وادی قرآن بشوند. نوجوان که وارد شد حفظ آسان میشود. راهش هم این است که در مساجد این کار اتفاق بیفتد هر مسجدی بشود یک پایگاه قرآنی.