بسم الله الرّحمن الرّحیم (۱)
اوّلاً به شما برادران عزیز خیرمقدم میگویم که به تهران تشریف آوردید؛ تهران خانه‌ی شما است؛ اینجا برادران شما هستند؛ شما در میان ما، در میان اهل خودتان و خانواده‌ی خودتان هستید. بنابراین خیلى خوش‌آمدید و باز هم این آمدورفت‌ها را تکرار کنید. و امّا ثانیاً، مسائل لبنان براى ما مسائل درجه‌ی یک است؛ مسئله‌ی لبنان، مسئله‌ی یک جمع دور و بیگانه نیست؛ ما شما را از خودمان میدانیم و بین خودمان و شما هیچ فرقى و هیچ فاصله‌اى قائل نیستیم. ما از اینکه برادران شیعه در لبنان، یکپارچگى نداشته باشند رنج میبریم. آن روزهایى که شما برادران با هم درگیرى داشتید، ما سخت‌ترین و غم‌انگیزترین ساعات و روزها و شبها را گذراندیم؛ آن لحظه‌اى که شماها با هم اطراف یک میز نشستید و صحبت کردید و با هم توافق کردید، براى ما روز عید بود. من مجدّداً به شما شخصاً و به همه‌ی این برادران به‌خاطر ورودتان به تهران خوشامد میگویم و تکرار میکنم که اینجا خانه‌ی شما است و شما در بین برادرانتان هستید. و خواهش میکنم که مسئله‌ی وحدت و یکپارچگى شیعه در لبنان را مسئله‌ی درجه‌ی یک قرار بدهید. اگر شیعه بتواند در لبنان با موضع واحد و متّحد خودش، مواضع شایسته‌اى را در قبال صهیونیست‌هاى غاصب اتّخاذ بکند، این بزرگ‌ترین افتخار براى شیعه و بالخصوص براى شیعه‌ی لبنان در طول تاریخ خواهد بود و مایه‌ی سربلندى شما و ما خواهد بود. این دو نکته را -یعنى یک، مسئله‌ی وحدت شیعه را؛ و دو، مسئله‌ی مقابله با صهیونیست‌ها را- دشمنها میخواهند نگذارند که انجام بگیرد. شما بر آن دشمنها فائق بیایید. شما با خون و پوست و گوشت و همه‌ی وجود به ما وصلید. ما شماها را برادرِ پدر و مادرى و متّصل به خودمان میدانیم. این را از روى مبالغه نمیگوییم، این را از روى احساسات نمیگوییم، این سیاست نیست، این واقع قضیّه است. این آن چیزى است که ما از شما میخواهیم؛ ان‌شاءالله با شما بیشتر در این زمینه صحبت خواهیم کرد.
والسّلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته
اوّلاً به شما برادران عزیز خیرمقدم میگویم که به تهران تشریف آوردید؛ تهران خانه‌ی شما است؛ اینجا برادران شما هستند؛ شما در میان ما، در میان اهل خودتان و خانواده‌ی خودتان هستید. بنابراین خیلى خوش‌آمدید و باز هم این آمدورفت‌ها را تکرار کنید. و امّا ثانیاً، مسائل لبنان براى ما مسائل درجه‌ی یک است؛ مسئله‌ی لبنان، مسئله‌ی یک جمع دور و بیگانه نیست؛ ما شما را از خودمان میدانیم و بین خودمان و شما هیچ فرقى و هیچ فاصله‌اى قائل نیستیم. ما از اینکه برادران شیعه در لبنان، یکپارچگى نداشته باشند رنج میبریم. آن روزهایى که شما برادران با هم درگیرى داشتید، ما سخت‌ترین و غم‌انگیزترین ساعات و روزها و شبها را گذراندیم؛ آن لحظه‌اى که شماها با هم اطراف یک میز نشستید و صحبت کردید و با هم توافق کردید، براى ما روز عید بود. من مجدّداً به شما شخصاً و به همه‌ی این برادران به‌خاطر ورودتان به تهران خوشامد میگویم و تکرار میکنم که اینجا خانه‌ی شما است و شما در بین برادرانتان هستید. و خواهش میکنم که مسئله‌ی وحدت و یکپارچگى شیعه در لبنان را مسئله‌ی درجه‌ی یک قرار بدهید. اگر شیعه بتواند در لبنان با موضع واحد و متّحد خودش، مواضع شایسته‌اى را در قبال صهیونیست‌هاى غاصب اتّخاذ بکند، این بزرگ‌ترین افتخار براى شیعه و بالخصوص براى شیعه‌ی لبنان در طول تاریخ خواهد بود و مایه‌ی سربلندى شما و ما خواهد بود. این دو نکته را -یعنى یک، مسئله‌ی وحدت شیعه را؛ و دو، مسئله‌ی مقابله با صهیونیست‌ها را- دشمنها میخواهند نگذارند که انجام بگیرد. شما بر آن دشمنها فائق بیایید. شما با خون و پوست و گوشت و همه‌ی وجود به ما وصلید. ما شماها را برادرِ پدر و مادرى و متّصل به خودمان میدانیم. این را از روى مبالغه نمیگوییم، این را از روى احساسات نمیگوییم، این سیاست نیست، این واقع قضیّه است. این آن چیزى است که ما از شما میخواهیم؛ ان‌شاءالله با شما بیشتر در این زمینه صحبت خواهیم کرد.
والسّلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته