هم‌زمان با چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، کتاب «انّ مع الصبر نصرا» خاطرات شفاهی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از دوران زندان و تبعید که به زبان عربی گفته شده است، پنجشنبه (۱۸ بهمن ۱۳۹۷) طی مراسمی در بیروت رونمایی شد. رهبر انقلاب در مقدمه‌ی عربی این کتاب، آن را به جوانان عرب تقدیم کرده‌اند.
متن این مقدمه به همراه ترجمه‌ی فارسی آن به شرح زیر است:
متن این مقدمه به همراه ترجمه‌ی فارسی آن به شرح زیر است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمد لله ربّ العالمین و صلّی الله علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین
و بعد، صحیحٌ أنّ هذه المذکّرات إنّما ألقیتُها باللّغة العربیّة -و هی اللّغة الّتی أحبّها من صمیم قلبی- إلّا أنّ لهجتی الّتی أملیتُ بها هذه القصّة الطّویلة لم تکن لهجة العربی الّذی تکلّم بها منذ نعومة أظفاره، بل کانت لهجة الأعجمی الّذی لا یحسن التّکلّم بالعربیّة،
فهو حینما یتکلّم یکون دائماً علی وشک الغلط فی البیان، أو الرّکاکة فی التّعبیر، أو الضّعف فی التّألیف، أو استعمال کلمة دارسة لا یستعملها النّاطقون باللّغة فی هذا العصر، أو عدم تذکّر الکلمة المحتاج إلیها فی بیان المراد، أو حتّی عدم العلم بها. فهو یتکلّم بالتّلکّؤ و علی حذَرٍ من الانزلاق، کمن یمشی علی طریق صعب غیر معتاد علیه.
و معلومٌ أنّ الحوار علی مثل ذلک النّمط یختلف کثیراً عمّا یجده القارئ فی هذا الکتاب من الفصاحة فی التّعبیر، و العذوبة فی البیان، و الاتّزان فی تنسیق العبارات، و استخدام کلماتٍ یستسیغها -عادةً- کلّ من یقرأ هذه الصّفحات.
فلا بدّ أن یکون القارئ الکریم علی علمٍ بأنّ کلّ هذا الجمال و الکمال إنّما هو من فضل تصرّف الأخ الأدیب الفاضل الدکتور آذرشب فی التّرتیب و التّنسیق و تحسین اللّفظ و تزیین العبارات -طبعاً بغیر أدنی تصرّف فی المطلب و المعنی المراد- فلهُ الشّکر، و لله الحمد أوّلاً و آخراً.
ثمّ إنّی أحبّ أن أُهدی الکتاب إلی شباب العرب الّذین یعیشون فی نفس سنّ صاحب المذکّرات حینما کانت تمرّ علیه تلک الأحداث.
الحمد لله ربّ العالمین و صلّی الله علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین
و بعد، صحیحٌ أنّ هذه المذکّرات إنّما ألقیتُها باللّغة العربیّة -و هی اللّغة الّتی أحبّها من صمیم قلبی- إلّا أنّ لهجتی الّتی أملیتُ بها هذه القصّة الطّویلة لم تکن لهجة العربی الّذی تکلّم بها منذ نعومة أظفاره، بل کانت لهجة الأعجمی الّذی لا یحسن التّکلّم بالعربیّة،
فهو حینما یتکلّم یکون دائماً علی وشک الغلط فی البیان، أو الرّکاکة فی التّعبیر، أو الضّعف فی التّألیف، أو استعمال کلمة دارسة لا یستعملها النّاطقون باللّغة فی هذا العصر، أو عدم تذکّر الکلمة المحتاج إلیها فی بیان المراد، أو حتّی عدم العلم بها. فهو یتکلّم بالتّلکّؤ و علی حذَرٍ من الانزلاق، کمن یمشی علی طریق صعب غیر معتاد علیه.
و معلومٌ أنّ الحوار علی مثل ذلک النّمط یختلف کثیراً عمّا یجده القارئ فی هذا الکتاب من الفصاحة فی التّعبیر، و العذوبة فی البیان، و الاتّزان فی تنسیق العبارات، و استخدام کلماتٍ یستسیغها -عادةً- کلّ من یقرأ هذه الصّفحات.
فلا بدّ أن یکون القارئ الکریم علی علمٍ بأنّ کلّ هذا الجمال و الکمال إنّما هو من فضل تصرّف الأخ الأدیب الفاضل الدکتور آذرشب فی التّرتیب و التّنسیق و تحسین اللّفظ و تزیین العبارات -طبعاً بغیر أدنی تصرّف فی المطلب و المعنی المراد- فلهُ الشّکر، و لله الحمد أوّلاً و آخراً.
ثمّ إنّی أحبّ أن أُهدی الکتاب إلی شباب العرب الّذین یعیشون فی نفس سنّ صاحب المذکّرات حینما کانت تمرّ علیه تلک الأحداث.
وفّق الله الجمیع لما یحبّ و یرضی
السیّد علی الخامنئی
بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین و صلّی الله علی سیّدنا محمّد و آله الطاهرین
درست است که این خاطرات را به زبان عربی -که زبانی است که آن را از صمیم قلبم دوست میدارم- بیان کرده‌ام، امّا گویش من در بیان این داستان طولانی، مانند گفتار شخص عرب‌زبانی که از ابتدای کودکی به این زبان سخن میگوید نبود؛ بلکه به شیوه‌ی شخص غیر عربی بود که بخوبی به عربی صحبت نمیکند.
چنین کسی وقتی سخن میگوید، همواره در معرض اشتباه در گفتار، یا سستی در بیان، یا ضعف در نگارش، یا به کار بردن کلمه‌ی دیرینه‌ای است که اهل زبان در این زمان آن را به کار نمیبرند؛ و یا کلمه‌ای که برای رساندن مقصود و منظور به آن نیاز دارد را به یاد نمی‌آورد و یا حتّی آن را نمیداند. او همچون کسی که در راهی سخت و ناآشنا قدم برمیدارد، به کُندی و با احتیاط سخن میگوید که مبادا بلغزد و لیز بخورد.
مشخّص است که گفتگویی به این شیوه، با ویژگیهایی که خواننده در این کتاب می‌یابد بسیار متفاوت است؛ ویژگیهایی همچون شیوایی بیان و شیرینی گفتار و توازن در هم‌آهنگی عبارات و کاربست کلماتی که غالباً هرکس این صفحات را میخواند، آن را می‌پسندد.
بنابراین، خواننده‌ی محترم باید بداند که همه‌ی این زیبایی و رسایی، از لطف ویرایش برادر ادیب و فاضل جناب آقای دکتر آذرشب در سامان‌دهی و هم‌آهنگ‌سازی و بهسازی الفاظ و زیباسازی عبارات -البتّه بدون کوچک‌ترین دخل و تصرّفی در معنای مدّنظر- است. از ایشان سپاسگزارم، و حمد و ستایش همواره از آنِ خداست.
سپس اینکه من دوست دارم این کتاب را به جوانان عربی اهدا کنم که در همان سنّ و سالِ صاحب این خاطرات -در زمانی که آن حوادث بر او میگذشت- به سر میبرند.
الحمدلله ربّ العالمین و صلّی الله علی سیّدنا محمّد و آله الطاهرین
درست است که این خاطرات را به زبان عربی -که زبانی است که آن را از صمیم قلبم دوست میدارم- بیان کرده‌ام، امّا گویش من در بیان این داستان طولانی، مانند گفتار شخص عرب‌زبانی که از ابتدای کودکی به این زبان سخن میگوید نبود؛ بلکه به شیوه‌ی شخص غیر عربی بود که بخوبی به عربی صحبت نمیکند.
چنین کسی وقتی سخن میگوید، همواره در معرض اشتباه در گفتار، یا سستی در بیان، یا ضعف در نگارش، یا به کار بردن کلمه‌ی دیرینه‌ای است که اهل زبان در این زمان آن را به کار نمیبرند؛ و یا کلمه‌ای که برای رساندن مقصود و منظور به آن نیاز دارد را به یاد نمی‌آورد و یا حتّی آن را نمیداند. او همچون کسی که در راهی سخت و ناآشنا قدم برمیدارد، به کُندی و با احتیاط سخن میگوید که مبادا بلغزد و لیز بخورد.
مشخّص است که گفتگویی به این شیوه، با ویژگیهایی که خواننده در این کتاب می‌یابد بسیار متفاوت است؛ ویژگیهایی همچون شیوایی بیان و شیرینی گفتار و توازن در هم‌آهنگی عبارات و کاربست کلماتی که غالباً هرکس این صفحات را میخواند، آن را می‌پسندد.
بنابراین، خواننده‌ی محترم باید بداند که همه‌ی این زیبایی و رسایی، از لطف ویرایش برادر ادیب و فاضل جناب آقای دکتر آذرشب در سامان‌دهی و هم‌آهنگ‌سازی و بهسازی الفاظ و زیباسازی عبارات -البتّه بدون کوچک‌ترین دخل و تصرّفی در معنای مدّنظر- است. از ایشان سپاسگزارم، و حمد و ستایش همواره از آنِ خداست.
سپس اینکه من دوست دارم این کتاب را به جوانان عربی اهدا کنم که در همان سنّ و سالِ صاحب این خاطرات -در زمانی که آن حوادث بر او میگذشت- به سر میبرند.
خداوند متعال همگان را بر آنچه دوست میدارد و می‌پسندد موفّق بدارد.
سیّدعلی خامنه‌ای
