پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR هم‌زمان با ۲۲ اسفندماه روز بزرگداشت شهدا، کلیپ صوتی «قهرمان» را درباره‌ی فضیلت و جایگاه والای شهید منتشر میکند.
بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای که در این کلیپ صوتی می‌شنوید:
الگوی جوان لبنانی چه کسی است؟ حزب‌الله لبنان از کجا جوشید؟ او روی کدام سرزمین رویید؟ الگوی او شمایید. او همین شعارهای شما را میدهد؛ همین کارهای شما را میکند؛ همان پیشانیبند شما را به پیشانیاش میبندد؛ مثل رژه نظامی بسیج، رژه میرود. بنابراین الگوی آن جوان، سرداران و رزمندگان شهیدی هستند که در خود گیلان امثال آنها را کم نداریم. آنها فداکاری و برای خدا حرف زدن و برای خدا کارکردن را از اینها یاد گرفتند. شهید املاکىِ شما -جانشین فرمانده لشکر گیلان- وقتی در میدان جنگ در معرض بمباران شیمیایی بود و بسیجىِ بغل دستش ماسک نداشت؛ او ماسک خودش را برداشت و به صورت بسیجىِ همراهش بست! قهرمان یعنی این. البته هر دو شهید شدند؛ اما این قهرمانی ماند؛ اینها که از بین نمیرود؛ «ولا تحسبنّ الّذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء»؛ اینها زنده‌اند؛ هم پیش خدا زنده‌اند، هم در دل ما و در فضای زندگی و ذهنیّت ما زنده‌اند. پدر شهیدی از همین شهرهای گیلانِ شما، وقتی جوانش را با گلوی بریده از جبهه برگرداندند، گلوی بریده بچه‌اش را بوسید؛ اما آه نکشید! اینها الگوست. این الگوها را از من و شما بگیرند و قدر این چهره‌ها را در چشم من و شما بشکنند، بعد به جایش الگوهای دروغین و جعلىِ خودشان را بیاورند؛ ارزشهای ما را بگیرند، ارزشهای خودشان را جایگزین کنند.بیانات در دیدار جوانان و فرهنگیان در مصلّای رشت ۱۳۸۰/۲/۱۲
امروز به مظاهر نظامیگرىِ مادی در دنیا نگاه کنید. علاوه بر نیروهای رسمی آمریکا و انگلیس، امروز در عراق ده‌ها هزار مزدور فقط برای پول در میدان جنگ حاضر شده‌اند و لباس نظامیگری پوشیده‌اند. برای آنها بچه و پیرمرد و زن و بی‌دفاع و حریم خانه‌ی مردم و هیچ چیز معتبر و محترم نیست؛ همه‌چیز را از دم تیغ می‌گذرانند؛ این معنای نظامیگری در منطق مادی است. جانی هم که در این راه تلف می‌شود، مثل جان حیوانی که بمیرد و در مزبله بیفتد، هدر رفته است! هیچ افتخار و درخششی دنبال چنین جانی نیست. اما آن انسانی که در راه دفاع از ملت و کشور و عدالت و حقیقت و ایستادگی در مقابل تجاوز و زورگویی و دست‌اندازىِ مراکز قدرت جهانی وارد میدان می‌شود، برای ارزش می‌جنگد. اگر هیچ‌کس هم او را نشناسد و گمنام بمیرد و گمنام بماند، در ملکوت آسمانها فرشتگان الهی او را با سرِ انگشت به هم نشان می‌دهند؛ او نمی میرد: «و لا تحسبنّ الّذین قتلوا فی سبیل الله امواتا»؛ اینها را مرده مپندارید؛ اینها زندگان جاوید و منبع الهامند.بیانات در مراسم مشترک دانشجویان دانشگاه‌های افسری ارتش ۱۳۸۳/۷/۲۲