تقریظ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بر کتاب «آب هرگز نمیمیرد» در ششمین پاسداشت ادبیّات جهاد و مقاومت در همدان منتشر شد. به همین مناسبت پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR بخش‌هایی از بیانات رهبر انقلاب (۹۵/۱۱/۱۴) درباره کتاب «آب هرگز نمیمیرد» را منتشر میکند. «آب هرگزار نمی میرد» خاطرات جانباز سرافراز سردار میرزامحمد سلگی است که به قلم آقای حمید حسام و توسط انتشارات صریر چاپ و وارد بازار نشر شده است.
متن بیانات معظم‌له به شرح زیر است:
... کتابی که اسمش آب هرگز نمیمیرد است،(۱) شرح حال یک جانبازی است که الان در همدان است؛ واقعاً اگر ممکن بود برای من -که ممکن نیست- پامیشدم میرفتم همدان، دیدن این مرد؛ واقعاً! آن وقت، آن مطالبی که در آن کتاب نوشته شده، همه هم حرفهای خود او نیست که آدم احتمال بدهد که دارد خودستایی میکند، نه؛ کاری که آقای حسام کرده این است که رفته و در قضایای مختلف، از فرماندهان او -این فرمانده گردان بوده، [یعنی] حدّاکثر شده فرمانده گردان، بعد هم جانباز شده و پایش قطع شده- از حاج حسین همدانی، از آن فرمانده تیپ او، از آن فرمانده لشکر او و از فرماندهان عالی‌رتبه‌ی ستاد سپاه و مانند اینها، راجع به این آدم حرف نقل میکند. این پنج برادر، با هم در [جبهه‌های] جنگ بودند؛ میگوید ما پنج برادر بودیم با پنج پسرعمویمان ده نفر، با عمویمان یازده نفر؛ همزمان اینها در جنگ بودند؛ یعنی اصلاً یک چیز فوق‌العاده است! یک چیز فوق‌العاده است این انگیزه‌ای که او را میکشانده به جنگ، انگیزه‌ای که او را نگه میدارد، انگیزه‌ای که کاری میکند که این بچّه‌ها و جوانهای دوروبَرش عاشقانه این فرمانده گردان را دوست بدارند؛ عاشقانه دوست بدارند. حالا ما قضایا را از دور شنفته‌ایم؛ گفتم، ما این تابلو را از دور داریم تماشا میکنیم؛ قشنگ است، خیلی زیبا است، خیلی باشکوه است، امّا اصلاً ریزه‌کاری‌هایش را ما نمی‌بینیم؛ از دور نمیشود ریزه‌کاری‌ها را دید؛ آدم باید برود ذرّه‌بین بیندازد تا بتواند این ریزه‌کاری‌ها را ببیند؛ این ریزه‌کاری‌ها در این نوشته‌ها هست. ...
۱) خاطرات میرزامحمّد سُلگی، فرمانده گردان ۱۵۲ حضرت اباالفضل (علیه‌السّلام) لشکر ۳۲ انصارالحسین (علیه‌السّلام)؛ نگارنده: حمید حسام
متن بیانات معظم‌له به شرح زیر است:
... کتابی که اسمش آب هرگز نمیمیرد است،(۱) شرح حال یک جانبازی است که الان در همدان است؛ واقعاً اگر ممکن بود برای من -که ممکن نیست- پامیشدم میرفتم همدان، دیدن این مرد؛ واقعاً! آن وقت، آن مطالبی که در آن کتاب نوشته شده، همه هم حرفهای خود او نیست که آدم احتمال بدهد که دارد خودستایی میکند، نه؛ کاری که آقای حسام کرده این است که رفته و در قضایای مختلف، از فرماندهان او -این فرمانده گردان بوده، [یعنی] حدّاکثر شده فرمانده گردان، بعد هم جانباز شده و پایش قطع شده- از حاج حسین همدانی، از آن فرمانده تیپ او، از آن فرمانده لشکر او و از فرماندهان عالی‌رتبه‌ی ستاد سپاه و مانند اینها، راجع به این آدم حرف نقل میکند. این پنج برادر، با هم در [جبهه‌های] جنگ بودند؛ میگوید ما پنج برادر بودیم با پنج پسرعمویمان ده نفر، با عمویمان یازده نفر؛ همزمان اینها در جنگ بودند؛ یعنی اصلاً یک چیز فوق‌العاده است! یک چیز فوق‌العاده است این انگیزه‌ای که او را میکشانده به جنگ، انگیزه‌ای که او را نگه میدارد، انگیزه‌ای که کاری میکند که این بچّه‌ها و جوانهای دوروبَرش عاشقانه این فرمانده گردان را دوست بدارند؛ عاشقانه دوست بدارند. حالا ما قضایا را از دور شنفته‌ایم؛ گفتم، ما این تابلو را از دور داریم تماشا میکنیم؛ قشنگ است، خیلی زیبا است، خیلی باشکوه است، امّا اصلاً ریزه‌کاری‌هایش را ما نمی‌بینیم؛ از دور نمیشود ریزه‌کاری‌ها را دید؛ آدم باید برود ذرّه‌بین بیندازد تا بتواند این ریزه‌کاری‌ها را ببیند؛ این ریزه‌کاری‌ها در این نوشته‌ها هست. ...
۱) خاطرات میرزامحمّد سُلگی، فرمانده گردان ۱۵۲ حضرت اباالفضل (علیه‌السّلام) لشکر ۳۲ انصارالحسین (علیه‌السّلام)؛ نگارنده: حمید حسام