اگر [این تحوّل تخریب] نشد، کوشش میکنند در این تحوّل جدید، کسانی بیایند سرِکار و زمام قدرت را به‌دست بگیرند که حدّاقلِ مقدار ممکن از آن منافع [آنها] کم بشود. من تصوّر میکنم علّت اینکه آمریکایی‌ها در اوایل انقلاب، بشدّت به انقلاب ما نتاختند، وجود دولت موقّت بود؛ اینها به دولت موقّت امیدوار بودند؛ این منّت را دولت موقّت و آقایانی که آنجا بودند، بر سرِ ما دارد!(۱) اینها آمریکایی‌ها را به طمع انداختند و [آنها] احساس کردند که خب، مثل اینکه بنا است این جریان تندِ حادِّ بسیار پُرشور -که هم ملّت را داشت، هم شعارهای قوی‌‌ای داشت- تبدیل بشود به یک جریان ملایم و متمایل به آنها؛ واقعاً هم این آقایان [به آمریکا] متمایل بودند؛ حالا هرچه میخواهند بگویند، بگویند! ...۱) خنده‌ی معظّمٌ‌له و حضّار