در پی در گذشت شاعر گرانقدر مرحوم آقای سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، رهبر انقلاب پیام تسلیتی صادر کردند.
متن پیام به شرح زیر است:
بسماللهالرّحمنالرّحیم
متن پیام به شرح زیر است:
بسماللهالرّحمنالرّحیم
یک هفته پیش، شهریار شعر و ادب ایران درگذشت و بلبل داستانسرای غزل فارسی، خاموشی گزید. بیش از نیم قرن، شهریار، ذهن و دل دوستداران ادبیات و هنر را با شعر خود و با صفا و خلوصی که از آن چلچراغ رنگانگ میتراوید، نورباران میکرد و با زبانی که اگر نه زبان مادری او، اما زبان دل و روح و احساس او بود به دلهای شیدا، شور و حال میبخشید و بزرگترین گنجینه غزل و قطعه و مثنوی معاصر را که تنیده و بافتهئی از ابریشم خیال و ذوق و زبان و فکر او بود، میآفرید و میاندوخت، و آنگاه که این ترک پارسیگوی زبان به شعر آذری میگشود، آن همه را به دو چندان و همراه با استادی بینظیر خود، در معرض تماشای هنرمندان و هنرشناسان میگذاشت.
در ده سال آخر عمر، این مرد بزرگ و این شاعر کهن، با دلی جوان و لبالب از شوق و احساس و با درک وظیفه بزرگ شاعر دوران انقلاب، همهی سرمایهی عظیم ذوق و هنر خود را در خدمت هدف و راهی گذاشت که کشور او و مردم او برگزیده و برای آن تن به فداکاری داده بودند. او انقلاب را و جهاد و شهادت را در شعر روان و روشن خود سرود و برترین مضمون دوران عمر با برکت خود را در بخش پایانی شعر خویش گنجانید. او پیام انقلاب اسلامی را با دلی بنوشید که از کودکی به پیام قرآن گوش سپرده و در دهههای آخر عمر، در اسرار و معارف آن به غور و تدبیر پرداخته بود. او عاشق قرآن بود و قرآن مجسّم و زنده را در انقلاب اسلامی و نظام اسلامی مشاهده میکرد، از آنرو خود را در خدمت انقلاب خواست و گذاشت و به مردمی که جان در گرو آن نهاده بودند پاسخ مثبت داد. درخشانترین هنر شهریار آن است که وظیفهی تاریخی خود را شناخت و با همهی وجود و به کمال خلوص به آن عمل کرد. اکنون این شاعر جاودانه و این انسان مخلص و باصفا و این چهرهی بارز ادب معاصر فارسی و آذری از میان ما رخت برکشیده مردم ما را داغدار ساخته است. تجلیل شایستهی مردم از او تجلیل از هنر آمیخته به ایمان و اخلاص است و این برای هر هنرمند مردمی پاداشی بزرگ است و پاداش خدا بسی بزرگتر و پایدارتر است. اینجانب این ضایعه را به عموم ملت ایران مخصوصاً به هم میهنان آذربایجانی و تبریزی و بالاخص به خانواده و دوستان و یاران آن فقید تسلیت میگویم و رحمت و غفران الهی را برای وی مسألت میکنم.
سید علی خامنهای
رئیس جمهوری اسلامی ایران
۱۳۶۷/۷/۳