بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
اوّلاً به همه کسانی که امروز در این دوره فارغ‌التحصیل شده‌اند - چه در دوره‌های کارشناسی و چه در دوره‌های کاردانی - و همچنین به همه جوانان عزیزی که امروز سردوشی گرفتند، صمیمانه تبریک عرض میکنم. شما وارد عرصه پرافتخاری شده‌اید؛ راهی را آغاز کرده‌اید که همه چیز در آن، سعادتبار و سرشار از خیر و زیبایی است؛ زیرا راه مجاهدت و تلاش و خدمت در راه خداست. در راه خدا همه چیز زیباست. دلهای متوجّه به خداوند، سختیها و رنجها و همچنین خوشیها و شادیها را به جان میپذیرند. در این راه - که راه مجاهدت و تلاش و توجّه به خداست - مادّه و معنا برای خداست؛ دنیا و آخرت در جهت رضای الهی است. پایان زندگی هرطور باشد، مورد لطف و فضل الهی است و اگر این پایان ناگزیرِ زندگی به شهادت در راه خدا باشد، اوج قله افتخار است. این راهی است که شما در پیش دارید. سعادتها و شرفها و افتخارهای بزرگ، نه فقط در دوران کوتاه زندگی، بلکه در همه تاریخ بشر و فراتر از آن، در ظرف علم الهی - که بینهایت است - با هیچ چیز دیگر قابل مقایسه نیست. ان‌شاءاللَّه که موفّق باشید.
من همیشه به این دانشگاه به چشم یک ذخیره امید نگاه کرده‌ام؛ زیرا در این دانشگاه، جوانان نجیب و مؤمن و با شرفی تربیت میشوند که میتوانند در آینده نیروهای مسلّحِ ما تأثیرات ماندگار و بزرگی بگذارند؛ همچنان که در طول سالهای حیات مبارک نظام اسلامی، نیروهای مسلّح ما - ارتش و سپاه و دیگر نیروهای مسلّح - در پرافتخارترین میدانها، پرشکوه‌ترین مواضع را اتّخاذ کردند و کارها را انجام دادند. بیشک در نظامی مثل نظام جمهوری اسلامی ایران و در میان ملتی مثل ملت شجاع و مؤمن ایران و در جهتگیریای مثل جهتگیرىِ این نظام - که جهتگیرىِ افتخارآفرین و مورد تحسین و ستایش هر انسان والایی است - عضو نیروهای مسلّح بودن، یک توفیق و یک افتخار بزرگ است. جمهوری اسلامی ایران، نیروهای مسلّح خود را برای تعدّی و تجاوز به هیچ ملتی و هیچ کسی نمیخواهد. در طول تاریخ که هیچ؛ در زمان حال شما ببینید در دنیا از سازمانهای مسلّح برای چه هدفهایی استفاده میشود! جمهوری اسلامی ایران، نیروهای مسلّح خود را که با کمال پرهیزکاری و مناعت طبع و پارسایی و به دور از ریخت و پاشها، فسادها و ابتذالهای بسیاری از نیروهای مسلّح زندگی میکنند، در میدان دفاع از استقلال ملی، از هدفهای والای ملت ایران، از شرف ملی، از هویّت دینی و ایمانی به کار گرفته است. نیروهای مسلّح ما مفتخرند که در هنگام نیاز، به نیاز این کشور پاسخ دادند. مردانه و شجاعانه جنگیدند و جان خود را کفِ دست گرفتند تا ثابت کنند که برای ملت ایران بازوانی فعّال و توانمند و صمیمیند. این شرف و افتخار بزرگی است.
امروز هم مسأله برای ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی، همان است. ما به هیچ کشوری و به هیچ ملتی قصد تجاوز نداریم؛ اما در همسایگی مرزهای شرقی و غربی ما، کشورهای بیثبات و نظامهای بیثبات حضور دارند. ملت ایران باید هوشیار باشد. نیروهای مسلّح باید پابه‌رکاب باشند. ما ابتدا کننده نیستیم؛ اما باید بیدار باشیم. یک ملت بزرگ، با هدفهای بزرگی که برای خود تعریف کرده است، نیاز به تلاش و کار در محیطی امن و آرام دارد. اگر دشمنانی از بیرون این مرزها بخواهند این محیط امن و آرام را به هم بزنند، همه ملت علیه آنها قیام خواهد کرد و در صف مقدّم، نیروهای مسلّح هستند.
امروز در آبهای جنوبی کشور ما - در خلیج فارس - نیروهای بیگانه با حضور خود، زمینه‌های تشنّج را فراهم میکنند. برخلاف ادّعای امریکاییها، حضور آنها نه تنها هیچ گونه امنیتی برای این منطقه به وجود نمیآورد، بلکه مقدّمه و موجب ناامنی است. خلیج فارس، یک دریای محاط به چند کشور با ملتهای سابقه‌دار و ریشه‌دار است و از همه بیشتر، مرزهای ممتد و طولانی ایران عزیز و اسلامی قرار دارد. خلیج فارس باید به وسیله کشورهایی که خلیج فارس متعلّق به آنها و در آغوش آنهاست، اداره شود. حضور نیروی بیگانه، تحریک کننده است. ملت ایران با چنین چالشهایی روبه‌روست. ملت ایران اهل اقدام به جنگ و خونریزی و تجاوز و تعدّی نیست؛ اما در مقابل انگیزه‌های خائنانه دشمنان، نشان داده است که شجاع، مصمّم، قوی، بااستقامت، آگاه و بابصیرت نسبت به وظیفه تاریخی خویش عمل میکند. نیروهای مسلّح با این دید، با این احساس، با خردمندی کامل، با آگاهی کامل، باید خود را در جایگاه حقیقی خویش در میان این ملت بزرگ بیابند و ببینند.
دانشگاه افسری که به نام مبارک امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه‌السّلام؛ آن مرد یگانه تاریخ بشر، مزیّن و مسمّاست، بحمداللَّه یک دانشگاه نمونه است. شما جوانان عزیز نمونه‌اید. درس، انضباط، دین، اخلاق و نظایر آن از خصوصیات این دانشگاه است. اینها را هرچه میتوانید، سرشارتر کنید و بحمداللَّه روزبه‌روز هم بهتر شده است. انتظار من از شما جوانان عزیز این است که مانند یک منبع لایزال، به طور مستمر ارتش جمهوری اسلامی ایران را مدد دهید. باید از این دانشگاه، به بدنه عظیم ارتش جمهوری اسلامی ایران نیروهای تازه، خون تازه، ایمان، انضباط، آگاهی و خردمندی صادر شود و ارتش را روزبه‌روز سرزنده‌تر و باطراوت‌تر کند. این‌طور نیست که شما وقتی از دانشگاه افسری رفتید، وظایفی که در این دانشگاه برای خود تعریف کرده‌اید، تمام شود. این وظایف، تازه در میدانهای عملی شروع شده است. ما بحمداللَّه چهره‌های ماندگارِ بسیاری را از این ارتشِ آزموده تجربه شده، در لوح ضمیر این ملت داریم. سینه‌های ما، یاد این عزیزان - شهدای بزرگ ارتش - را فراموش نخواهد کرد. ما یاد «شهید صیّاد شیرازی» و یاد امیرِ وفادار «ظهیرنژاد» را که از روز اوّلِ انقلاب تا لحظه وفاتش، در هر میدانی که توانست، تلاش کرد، فراموش نخواهیم کرد. ملت فراموش نمیکند. اینان، گذشتگان شما هستند؛ سلف شما هستند. عزیزان من! بهترین خلف برای این سلف باشید. نیروهای مسلّح - ارتش و سپاه - در همه میدانها، برادروار و دست در دست، با هدف مشترکی که برای همه نیروهای مسلّح هست، باید حضور داشته باشند. هم شما و هم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سازمانهای خودتان را تقویت کنید. تقویت، به معنای تقویت درونی و تقویت روحی و تقویت روح ایمان و روح خردمندی است. این دو عنصر اگر در سازمانی باشد، آن سازمان در همه حالات، یک مجموعه مفید و نجاتبخش و شفابخش خواهد بود؛ چه جنگ باشد، چه صلح باشد؛ چه سازندگی باشد؛ چه در کلاس درس باشد؛ چه در یگان عملیات باشد؛ چه در رزمایش باشد؛ چه در ستاد باشد؛ چه در آزمایشگاه تحقیقات باشد. با روح ایمان و روح خردمندی - که زیور شما جوانان عزیز است و باید باشد - میتوانید توجّه و رحمت الهی را به خود جلب کنید.
من از فرماندهىِ محترم دانشگاه و دست‌اندرکاران این دوره و دوره‌های قبل و همچنین از فرماندهی محترم نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران و بالاخره از فرماندهی محترم ارتش جمهوری اسلامی ایران تشکّر میکنم. امیدوارم که در راه این آرمانهای بلند، قدمهای بهتر و بلندتری بردارید و مشمول ادعیّه زاکیّه حضرت بقیةاللَّه‌الأعظم امام زمان ارواحنافداه باشید.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته