بسم‌اللَّه‌الرحمن‌الرحیم
یا مقلّب القلوب والابصار. یا مدبّر الّلیل والنّهار. یا محوّل الحول والاحوال. حوّل حالنا الی احسن الحال(1).
فرارسیدن عید سعید نوروز را به همه هم‌میهنان عزیز و ایرانیان در داخل کشور، یا هر نقطه دیگر از جهان، همچنین به ملتهایی که عید نوروز را گرامی می‌دارند - مخصوصاً ملتهای فارسی زبان، مثل تاجیکستان و افغانستان - تبریک عرض می‌کنم. بخصوص فرارسیدن عید را به خانواده‌های ایثارگر و خدمتگزاری که با جان خود، با سلامت و با عزیزان خود به این کشور و این انقلاب و این ملت، خدمت کردند - خانواده‌های عزیز شهیدان، جانبازان و خانواده‌های محترمشان، آزادگان و دیگران - تبریک عرض می‌کنم. از خداوند گرداننده دلها و دیده‌ها مسألت می‌کنم و می‌خواهم که دل ملت ایران را شاد و پُر امید و سرشار از مهربانی و صمیمیّت و محبّت گرداند و دیدگانش را با نشان دادن آفاق روشن از آینده، روشن کند.
سالی که پشت سر گذاشتیم - مثل همیشه - سالی مشتمل بر شیرینیها و تلخیها بود. آنچه در طول این سال، بخصوص در نیمه دوم، برای ما تلخ بود - از لحاظ وضع زندگی و به خاطر وضع اقتصادی و گرانی - سختیها و فشارهایی بود که بر بعضی از قشرهای کشور، وارد می‌شد. امیدواریم خداوند متعال کمک کند که مسؤولان کشور با همّت والا و با تلاش خود و با کمک مردم بتوانند مشکلات زندگی، مشکلات اقتصادی و همه انواع مشکلات را از سر راه ملت ایران - بخصوص طبقات ضعیف - بردارند. ان‌شاءاللَّه خدای متعال کمک خواهد کرد و توفیق خواهد داد و این گامها برداشته خواهد شد. البته موفقیتهای بزرگ و شیرینیهای مطلوب هم در سال گذشته بود که مظهر همه آنها حضور مردم در صحنه‌های گوناگون سیاسی، در دو انتخابات، در دو راهپیمایی مهم و در صحنه مسائل کشور بود. امیدواریم که روز به روز ملت ایران، با استحکام، با قدرت، با امید و آگاهی هرچه بیشتر، در راه هدفهای بزرگ خود پیش برود و توفیق پیدا کند.
سالی که در این ساعت و در این روز آغاز می‌شود، سالی است با امیدها و با امکانات فراوان و ان‌شاءاللَّه با توکّل به خدا، سالی متناسب با خواستها و ارزشهای ملت ایران است. از مهمترین خصوصیات امسال این است که مصادف با صدمین سال ولادت امام بزرگوار ماست. به همین مناسبت جا دارد که این سال را سال امام خمینی (رحمةاللَّه‌علیه) بدانیم و بنامیم. فقط هم نامیدن و عنوان، کافی نیست. باید ان‌شاءاللَّه همه سعی کنند شخصیت بزرگوار امام خمینی را با همان ابعاد عظیم، به درستی بشناسند و خصوصیات آن را ان‌شاءاللَّه در زندگی خود و زندگی ملت و عرض و طول معنوی کشور، اِعمال و پیاده کنند.
طبق ارزیابی من، امام بزرگوار ما مظهر تجدید حیات تاریخی ملت ایران است. ملت ایران در طول قرنهای متمادیِ گذشته - که اگر خیلی هم به قدیم نرویم، در همین قرنهای اخیر - محکوم حاکمیت کسانی بود که اساس حکومت و مشروعیت آنها متّکی به زور بود؛ با زور و با راه انداختن کشتارها و حوادث خونین، بر سرِکار می‌آمدند. حکّام این کشور، مدّتی را با جبّاریت و استبداد و خودکامگی، زندگی می‌کردند. البته بعضی انسانهای باتوان و باعُرضه‌ای هم بودند که می‌توانستند در همان مدّت، لااقل اقتدار ملت ایران را به نحوی در میدانی از میدانها نشان دهند؛ ولی بعضی همین را هم نداشتند! بعد هم که از دنیا می‌رفتند، وُرّاث آنها - فرزند آنها، برادر یا برادرزاده آنها - بدون هیچ استحقاقی بر سرِ کار می‌آمدند؛ بدون این که مردم، هیچ نقشی در گزینش، در انتخاب و در خواستن و پذیرفتن و پسندیدن آنها داشته باشند. ملت ایران، قرنها این‌گونه زندگی کرده بود. آخرین آنها همین حکومت وابسته و فاسدی بود که با کودتا سرِکار آمد و در طول پنجاه و چند سال، با دیکتاتوری حکمرانی کرد و با چوب حراج زدن به هستی ملت ایران، سالهای آخر حکومت خود را گذراند.
امام بزرگوار، با فکر روشن و منش خردمندانه خود، با اراده و تصمیم قوی و قاطع خود، با روحیات و خصلتهای والای انسانی خود و با تعبّد و ایمان حقیقی به دین که در وجود او بود - با این چند خصوصیت ممتاز - توانست انعکاس دهنده آرزوهای مردم شود و فریاد مردم، ندا و خواست مردم را تجسّم و تبلور ببخشد. وقتی که مردم خواستهای خود را در وجود این مرد و در پیام او منعکس دیدند، به دنبال او حرکت کردند. این موج خروشان و این دریای عظیم و توفانی، توانست کارهای بزرگی بکند و ملت را از آن وضعیت نجات داد و ایران و ایرانی در مسیر جدیدی؛ در مسیر حضور مردم، انتخاب مردم، اهمیت دادن به خواست و عقیده و گرایش مردم، در اهمیت دادن به مصلحت و نفع و سود مردم و در مسیر ارزش بخشیدن به شخصیت و عزّت ملت ایران، قدم گذاشت و در این راه قدم برداشت. امام بزرگوار ما و جمهوری اسلامی - به فضل پروردگار - در همین راه پیش رفت.
امروز ملت ایران در دنیا ملت عزیزی است و در درون خود احساس توانایی و اقتدار و عزّت می‌کند. ملت ایران از تحقیر قدرتهای بزرگ و ظالم و سلطه‌گران خود را نجات داد. ملت ایران در مسیر ایجاد زندگی خوب و مطلوب و حیات طیّبه قرار گرفت. البته این مسیر، به‌سرعت و بی‌مانع طی نمی‌شود؛ اما اگر ملت ایران و برگزیدگانش - یعنی مسؤولان کشور - با همان خصوصیاتی که امام بزرگوار ما مظهر آن بود، یعنی فکر روشن و روشِ خردمندانه، سپس اراده و تصمیم و عزم راسخ و قاطع و آن‌گاه خُلقیّات انسانی و والا و بالاخره تدیّن و تعبّد و ایمان دینی و اعتقاد راسخ به ارزشهای اسلامی و قرآنی - که این چهار خصوصیت، چهار خصوصیت ممتاز امام و راه امام بوده و ان‌شاءاللَّه خواهد بود - در همین مسیر حرکت کنند، ان‌شاءاللَّه به اهداف بزرگ خواهند رسید.
من امیدوارم امسال که سال امام خمینی و زنده کننده یاد امام بزرگوار و فرصتی برای بررسی هرچه بیشتر در زندگی و خصوصیات و اهداف و غایات مورد نظر آن بزرگوار است، سال مبارکی برای ملت ایران و سال موفّقیتهای بزرگ برای مسؤولان کشور باشد؛ سالی باشد که ان‌شاءاللَّه ما بتوانیم این راه روشن را با عزم قاطع و با فکر روشن، هرچه بهتر ادامه دهیم و پیش ببریم. از مسؤولان کشور هم می‌خواهم که خود را هرچه بیشتر با همین خصوصیات، تطبیق کنند؛ در خدمت مردم و برای مردم باشند و در رفع مشکلات مردم بکوشند. البته - بلاشک - مسؤولین دلسوز کشور، در همین راه قدم می‌گذارند و سیر می‌کنند و همین طور هم عمل خواهند کرد. من تأکید می‌کنم که هرچه بیشتر، همه وجود و همه توان خود را به کار ببرند. از آحاد ملت عزیز هم می‌خواهم که مثل همیشه، پشت سرِ مسؤولان و همراه و کمک‌کار آنها باشند، تا ملت و دولت بتوانند بر دشمنیهای دشمنان فائق آیند و ان‌شاءاللَّه کشور و ملت را به اهداف بزرگ خود برسانند.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته
1) زادالمعاد، ص 531