رهبر عزیز و معظّم انقلاب! دو سؤال از محضر حضرتعالی دارم. اوّلین سؤالم شاید اقتضای این ساعت است؛ یعنی ساعات اولیه بامداد که بسیاری از مردم هنوز آراءِ خودشان را به صندوق نینداختهاند. حضرتعالی اگر در این زمینه توصیهای دارید، بفرمایید.
بسماللَّهالرّحمنالرّحیم. توصیه من، همان توصیه همیشگی است. توقّع ما این است که آحاد مردم، از همین ساعات اوّل به سمت صندوقهای رأی بشتابند و با احساس مسؤولیت و با احساس اینکه کاری را آگاهانه و از روی تشخیص انجام میدهند، رأیشان را در صندوق بیندازند. چون در دین مقدّس اسلام، در کارهای نیک سبقت گرفتن مطلوب است، بهتر است که هرچه زودتر این کار را بکنند.
خاطرم هست که چهار سال پیش هم، در چنین روزی، خدمت حضرتعالی رسیدیم. سؤالم این است که حضرتعالی به عنوان رهبر و ولىّ امر مسلمین و همچنین به عنوان یک شهروند مسلمان که حق رأی دارید، توقّعتان از آقای رئیس جمهور، برای آینده کشورمان چیست؟
ما از کسی که به عنوان رئیس جمهور انتخاب میشود، انتظار داریم که خود را خدمتگزار مردم بداند و آنچه را برای دین و دنیای این مردم مورد نیاز است، در محدوده اختیارات قانونی خود، با همه وجود انجام دهد. بدیهی است که اکثریت مردم، متدیّن و انقلابی هستند و مایلند آنچه برای رفاه و سعادت دنیوی آنها انجام میگیرد، در چهارچوب احکام و مقرّرات اسلامی باشد. خوشبختانه همه این آقایانِ نامزدهای ریاست جمهوری اعلام کردهاند که اینطور بناست عمل کنند. ما هم همین توقّع را از آنها خواهیم داشت. من قبلاً هم گفتهام: هرکس که امروز، انشاءاللَّه رأی بیاورد و نامش از این صندوقها بیرون بیاید، من با او همانطور رفتار خواهم کرد که در هشت سال گذشته با آقای رئیس جمهور، جناب آقای هاشمی رفسنجانی رفتار کردهام. البته خوب؛ برای شخص من، هیچ کس آقای هاشمی رفسنجانی نخواهد شد؛ اما امیدواریم برای ملت بشود و بتواند برای کشور همانطور شخصیتی باشد و همانطور تلاشی بکند و بلکه بیشتر و بهتر؛ چون باب رحمت الهی واسع است.
انشاءاللَّه موفق باشید. خداحافظ آقایان.