بسماللَّهالرّحمنالرّحیم
قال اللَّه العظیم فی کتاب الکریم: «وَ مَن اَعرَضَ عَنْ ذِکری فَاِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنَکاً»
در دوران اخیر هیچگاه بنبست تفکر مادی - که برای انسان و جهان نه ریشهیی قائل است و نه مقصدی - بدین وضوح نبوده است. البته این تجربه به بهای خسارتهای جبران ناپذیر و نابودی و انحطاط میلیونها انسان و هدر رفتن امکانات بیحساب به دست آمده است. اما متأسفانه پرچم جنگ بیهوده و نابود کننده ارزشهای الهی و معنوی که تا دیروز در دست مارکسیستها بود، امروز در دنیای به اصطلاح آزاد، هنوز بر زمین نیفتاده است. بلکه تحت لوای دموکراسی و لیبرالیسم با هر اندیشهی الهی برای بنای جوامع، با صراحت و وقاحت تمام مقابله میشود و خدا میداند چه خسارتهایی را مجدداً باید بشریت تحمل کند تا بیهودگی این راه نیز ثابت شود. باید بدانیم که در مقابل بشریت مسؤول هستیم، خداوند نعمت خود را توسط پیامبران (علیهم السّلام) بر ما تمام کرده است. ما نباید نظارهگر ظلم و فساد میلیونها انسان بیچاره باشیم. بر ماست که برای نجات بشریت قیام کنیم و جوامع، حکومتها و زندگی فردی و اجتماعی را بر اساس اندیشه الهی بنا کنیم. لذا در قدم اول باید زنگارها از چهرهی تابناک راه خدا برداشته شود و به دور از تعصبها و پیش داوریها به سیر تکاملی ادیان الهی توجه کنیم و کاملترین ادیان را که اتمام نعمت الهی در آن است برای حرکت خود برگزینیم.
والسّلام عَلی مَن اِتَّبِعَ الْهُدی وَ دینِ الْحَقّ - شهریور ماه 1372