بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
اوّلاً لازم است به جوانان فارغ‌التّحصیل دوره افسری نیروی انتظامی و به برندگان پایان دوره مقدّماتىِ رسته‌ای و همچنین به جوانان سردوشی بگیر، صمیمانه تبریک عرض کنم. نیروی انتظامی، امروز یک نیروی خدمتگزار ملت است و باید در همین جهت، هرچه بیشتر خود را مجهّز و آماده کند. خدمت به‌مردم افتخار است و این خدمت، هرچه دشوارتر باشد، افتخار آن بزرگتر و ثواب الهی آن هم بیشتر است.
آنچه نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران باید به طور کامل رعایت کند، چند نکته است: اوّل، کسب یک اقتدار قانونی، به‌طور کامل. از اقتدار شما، دوستان خوشحال خواهند شد؛ آحاد ملت احساس امنیت خواهند کرد و دشمنان و افراد ضدّ امنیت و آرامش زندگی مردم، خواهند ترسید. باید این اقتدار قانونی را در حدّ کامل و اعلی، برای خودتان تأمین کنید. چه از راه آموزش، چه از راه جلب آنچه که - از لحاظ قانونی - موجب اقتدار شماست و چه از لحاظ با قدرت به کار بردن آن.
دوم، احساس مهربانی و خدمت نسبت به مردم. این قدرت، وقتی زیبا و مقدّس و مطلوب است که در خدمت مردم به‌کار رود. به مردم مهربانی کنید و برای آنها همچون برادرانی مهربان و خدمتگزارانی صمیمی و دوستانی که در هنگام آسایشِ آنها بیدارند تا به آنها آرامش ببخشند، ظاهر شوید.
سوم، دقّت و مراقبت در انجام وظایف قانونی. این دقّت و مراقبت، از یک سو موجب میشود که هیچ یک از وظایف قانونی شما فوت نشود و در هرجا که باید حضور داشته باشید، کسی شما را غایب نبیند و از سوی دیگر، موجب میشود که هیچ‌گونه تخلّف و تخطّیای انجام نگیرد.
نکته دیگری که بر آن، برای همه نیروی انتظامی تأکید میکنم، این است که در درون نیرو به صحّت عمل و درستکاری و امانت، حداکثرِ اهمیت رابدهید. امروز، مردم شما را امین میشمارند. در دوران انقلاب، نیروهای انتظامی امین مردمند. باید به وظیفه این امانت، به‌طور کامل عمل کنید. کسانی که خدای نکرده در این کسوت مقدّس، به‌خلاف مقتضای امانت عمل میکنند، باید وجدانشان به شدّت سرافکنده باشد. در لباسی که مردم از آن تأمین امنیت خود را میجویند، اگر کسی زندگی مردم را ناامن کرد، اگر وجدان دارد، باید وجدانش به‌شدّت آزرده شود و اگر احساس آزردگی وجدان نمیکند، دستگاههایی که مسؤولند، باید با چنین موجودی برخورد کنند.
برادران عزیز؛ عناصر نیروی انتظامی در سراسر کشور و ای جوانانی که امروز در بخشهای مختلف وارد این صحنه عظیم خدمتگزاری میشوید! ملت بزرگ ما، با فداکاریهایش، با اخلاصش، با گذشتش، با شجاعتش و با عزّت و غرورش که از اتّکا به کلمه توحید منشأ گرفته است، امروز یکی از ارزشمندترین ملتهای دنیاست. آبروی این ملت، درهمه ابعاد و نواحی، باید حفظ شود و خدمت به‌این ملت، باید افتخار شمرده شود. بسیار کسان هستند که سرانگشت دشمنند؛ اما نه در چهره یک برخورد نظامی، بلکه با برآشفتن محیط امن زندگی مردم، با شکستن حریم خلوت امن خانواده‌ها و با نفوذ کردن در حصار محکم عفّت عمومی این ملت. سرانگشت دشمن است که این‌گونه عمل میکند. هنر بزرگ شما این است که اینها را بشناسید. همه یکسان نیستند. آن‌که به خطا و بیآن‌که بخواهد ضربه‌ای وارد کند، عملی انجام میدهد، تفاوت دارد با کسیکه از روی نقشه و به دنبال اراده دشمنانِ این ملت، حرکتی را انجام میدهد. نیروی انتظامی باید این دو را از هم باز بشناسد و به وظیفه خود عمل کند.
خوشبختانه، امروز این نیرو وضعیت خوبی دارد. من البته در طول ده، دوازده سال گذشته - چه قبل از دوران ادغام و چه در دوران ادغام نیروهای انتظامی و تشکیل یک نیروی انتظامی واحد - غالباً از فرماندهان این نیرو یا اجزای آن، خرسند و خشنود بوده‌ام. غالباً کسانی بر بخشهای سابق نیروی انتظامی یا در مجموعه این نیرو فرماندهی میکردند که مؤمن و بااخلاص و علاقه‌مند و دلسوز بودند. اما وضعیت امروز، از گذشته هم بهتر است. فرمانده نیرو یکی از عناصری است که در صحنه‌های انقلاب و جنگ و میدانهای فداکاری و اخلاص، نشان داده است که شخصیت شایسته‌ای است و او باید نیروی انتظامی را در بهترین شکلی که شایسته یک ملت بزرگ و مؤمن و انقلابی است، ان‌شاءاللَّه تا آن مرحله پیش ببرد.
از همه برادران عزیز و مسؤولان این نیرو به‌خاطر تلاشهای باارزشی که در ماههای اخیر در برخورد با دشمنان امنیت این کشور در نزدیکی مرزها، یا در هر بخشی از بخشهای کشور انجام داده‌اند، تشکّر میکنم. امیدوارم خداوند به شما کمک کند و «روز نیروی انتظامی» که روز توجّه مردم به زحمات و تلاشهای شماست، مبارک باشد. ان‌شاءاللَّه در انجام خدماتتان، مشمول لطف پروردگار و عنایت ولىّ‌عصر عجل‌اللَّه‌تعالیفرجه‌الشّریف باشید.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته.