پیام نوروزی مقام معظم رهبری به مناسبت حلول سال 1371 هجری شمسی‏

بسم‏اللَّه‏الرّحمن‏الرّحیم‏

یا مقلّب القلوب والابصار. یا مدبّراللیل والنّهار. یا محوّل الحول والاحوال. حوّل حالنا الی احسن الحال.

عید سعید نوروز را به هم‏میهنان عزیز، صمیمانه تبریک عرض می‏کنم؛ مخصوصاً به ایثارگرانی که میهن ما به آنها بسیار مدیون است و به خانواده‏های عزیز شهدا، جانبازان جنگ تحمیلی و خانواده‏های آنها، آزادگان و اسرا و مفقودین و خانواده‏های آنها و همچنین به همه رزمندگان و کسانی که آزمایش دشوارِ دوران جنگ را با همه وجودشان تحمّل کردند؛ چه ارتشیان، چه سپاهیان و چه آحاد عظیم میلیونی بسیج.

امسال خوشبختانه عید نوروز را می‏توانیم به بعضی ملتهای دیگر هم که به‏طور رسمی این عید را آزادانه جشن می‏گیرند، تبریک عرض کنیم. من به مردم جمهوری آذربایجان، مردم تاجیکستان، مردم ازبکستان، مردم ترکمنستان و همچنین بسیاری از مردم دیگر در کشورهای منطقه که عید نوروز را گرامی می‏دارند و آن را جشن می‏گیرند، تبریک عرض می‏کنم.

از این فرصت استفاده می‏کنم و به روح مطهّر امام بزرگوارمان که برانگیزاننده این شور و شوق عمومی و متّحد کننده جانها و دلها در همه جهان اسلام و در منطقه بود، درود می‏فرستم و برای روح آن بزرگوار طلب مغفرت می‏کنم.

عید امسال، با ماه مبارک رمضان، بخصوص ایام و لیالی مبارکه قدر و همچنین با میلاد باسعادت امام مجتبی،علیه‏الصّلاةوالسّلام، متقارن است. امیدواریم تحوّل طبیعت در بهار امسال، همراه و مقارن با تحوّل اخلاقی و روحی و اعتلای معنوی در همه ما باشد.

عید کامل برای یک ملت، هنگامی است که آحاد ملت بتوانند درون خودشان را با امید، ایمان، نشاط و وجدانِ کار و آگاهی و معرفت بسازند. همچنین بتوانند با استحکام بخشیدن به رابطه خود با خداوند متعال و تحکیم معنویّت در درون، به وسیله دعا و با استعانت از خدا، با توکّل، خضوع و عبادت، جان و دل خود را روشن کنند و به آن امید و اطمینان و آرامشی که برای سعادت انسان لازم است، برسند. در چنین وضعیتی است که یک ملت در مقابل حوادث زمانه، دیگر به هیچ‏وجه آسیب‏پذیر نخواهد بود. ان‏شاءاللَّه در این سال جدید و بخصوص در این ماه مبارک رمضان و این روزها و شبهای قدر، بتوانیم به چنین توفیقاتی دست پیدا کنیم .

سالی که بر ما گذشت، سال حوادث بزرگی در سطح عالم بود که البته به‏طور قهری، ما نیز از آثار این حوادث کاملاً بر کنار نبودیم. این حوادث، آثاری شیرین و مطلوب و احیاناً آثار نامطلوبی داشته است. البته مسؤولین کشور تلاششان این است که در قبال حوادث عالم، آثار شیرین و مطلوب را افزایش دهند و آثار نامطلوب و احیاناً تلخ را هر چه می‏توانند بکاهند.

یکی از این حوادث، از هم پاشیده شدن امپراتوری بزرگ و کشور اتّحاد جماهیر شوروی و زوال یک ابر قدرت بود که حقیقتاً حادثه‏ای بزرگ در زمان و تاریخ ما به حساب می‏آید. این حادثه از چند نظر حائز اهمیت است: اوّلاً از این نظر که موجب شد در خلال کشورها و ملتهایی که استقلال و آزادی خودشان را به دست آوردند، کشورها و ملتهای مسلمان نیز به این امتیازات برسند. میلیونها مسلمان در این منطقه و در همسایگی ما توانستند آشکارا و با صراحت، آرزوها، آرمانهای اسلامی و فرهنگ خود را بر زبان بیاورند و آن را مطرح کنند؛ در حالی که دهها سال از این حقّ طبیعی محروم بودند. جهت دوم این است که زوال یک ابر قدرت در دوران کنونی، که دوران تاخت و تاز ابرقدرتها در صحنه جهانی و عرصه زندگی ملتها بود، حادثه‏ای است که می‏تواند ملتهای ضعیف را امیدوار کند؛ برای هوشمندان عالم عبرتی باشد و فروغ امیدی در دل بسیاری از مردم عالم بیفروزد.

از حوادث مهم دیگر در سالی که گذشت، بیداری مسلمانان و شدّت یافتن نهضتهای اسلامی در کشورهای گوناگون بود که خبرهای آن را در سال گذشته کاملاً داشتیم و ملت عزیزمان این خبرها را شنیدند.

از جمله حوادث شیرین برای ما در سال گذشته، افزایش نفوذ و اعتبار کشور عزیزمان در سطح عالم بود. کشور ما در حوادث بین‏المللی، نقش بارزی داشت و توجّه جهانی به آن جلب شد. این امر موجب بسط و توسعه ارتباطات مثبت سیاسی و اقتصادی و فرهنگی با کشورهای سالم جهان شد که برای ما بسیار خوب بود. این همه، معلول فداکاریها و تلاشهای کسانی است که در طول این چند سال، در صحنه‏ها و میدانهای مختلف، از دل و جان کوشیدند. بیشترین فضل در این زمینه، به ملت بزرگ و مردم شجاع و آزاده ما برمی‏گردد که در طول سالیان متمادی، صحنه‏های انقلاب را با حضور خودشان چنان زنده نگه داشتند که انقلاب توانست در دنیا و در چشم ملتهای عالم، برجستگی لازم را پیدا کند.

مسأله محسوس داخلی در سال گذشته، تلاش دولت و مسؤولین برای بازسازی کشور بود. در طول این یک سال، یا کارهای زیربنایی خوبی را شروع کردند و یا طرحهای عمده‏ای را به بهره‏داری رساندند. طبیعی است که برای آبادی و توسعه اقتصادی کشور و نیز برای ریشه‏کن شدن فقر و بی‏کاری، اساس قضیه این است که طرحهای عمده و مادر، در کشور اجرا و راه‏اندازی شود. این، کاری است که بحمداللَّه در سالی که گذشت انجام گرفت. یعنی بخش مهمی از طرحهای مورد نظر شروع شد و یا این‏که در مرحله طرّاحی، اجرا و بهره‏برداری است که البته ادامه آن، به فضل الهی، در سالهای آینده هم خواهد بود.

آنچه که من می‏توانم در این روزها نسبت به سال گذشته - که پایان آن را مشاهده کردیم - عرض کنم، این است که پارسال، از لحاظ حوادث جهانی و مسائل داخلی، برای ما سالی پر حادثه و پر تحرّک بود و تلاشهای موفقیّت‏آمیز زیادی صورت گرفت. حتماً لازم است که حادثه پیروزی سیاسی بسیار بزرگ ملتمان را در اظهار نظر سازمان ملل نسبت به جنگ تحمیلی و این‏که عراق آغاز گر جنگ بود، تکرار کنم و به یاد بیاورم. هشت سال تلاش و مجاهدت مرارت‏بارِ این ملت، با این شهادت جهانی، رنگ و نمای دیگری در دنیا پیدا کرد. اگر چه حق‏جویان و حق‏بینان، حقیقت قضیه را قبل از این شهادت هم می‏دانستند و ملت ما از همه بیشتر به حقّانیت و مظلومیت خود واقف بود؛ لکن درعین‏حال این ملت نیاز به این گواهی آشکار از سوی رسمی‏ترین سازمان بین‏المللی داشت.

به هرحال سال موفقیّت‏آمیزی بود. بحمداللَّه موفقیّتهای نسبی زیادی داشتیم و قدمهایی به سمت جلو برداشته‏ایم. البته هرگز کسی نمی‏تواند ادّعا کند که به اهداف کاملِ این تلاش چندین ساله رسیده‏ایم. بلکه در جهت آن اهداف، قدم برداشته‏ایم و ان‏شاءاللَّه ملت ما به اهداف نهایی خود هم خواهد رسید.

توصیه‏ای که در آغاز امسال می‏خواهم به همه ملت عزیزمان و مسؤولین، عرض کنم، این است که هم ملت و هم مسؤولین و دولت خدمتگزار، باید کوشش کنند این وحدت و یکپارچگی و این پیوند صداقت و مودّتی را که بین دولت و مردم وجود دارد، هر چه بیشتر گسترش دهند و آن را مستحکم و عمیق کنند.

ملت عزیزمان باید در صحنه‏های انقلاب، به حضور قوی و نیرومندی که کار گشای همه مشکلات این کشور بوده و توانسته است دنیا را به حقّانیت ما متوجّه کند، ادامه دهند. ما، در روزهای آینده، روز قدس را داریم که حضور مردم در راهپیمایی این روز بسیار مهم است. همچنین در آینده‏ای نزدیک، مسأله انتخابات را داریم که حضور مردم در آن، بسیار مهم و سرنوشت ساز است. در آینده، در همه زمینه‏ها، از جمله در امر بازسازی و همکاریهای گوناگون با دولت، مراحل زیادی است که ملت باید حضور خود را در همه آن مراحل نشان دهد. از دولت عزیز و مسؤولین زحمتکش و خدمتگزار هم می‏خواهم که برای کیفیّت حضور مردم در سازندگی کشور، برنامه‏ریزی و آنان را برای بازسازی کشور سازماندهی کنند. به همه توصیه می‏کنم که کار را یک ارزش والا بدانند. امروز حقیقتاً کار، در هر جبهه‏ای که باشد، یک جهاد محسوب می‏شود. کسانی هم که برای خودشان کار می‏کنند، باید بکوشند که کارشان در جهت اهداف کشور، ملت و مصالح عمومی باشد. مردم باید وحدت خودشان را حفظ کنند. باید همدلی و بنیان مرصوص وحدت ملی را که بسیار با ارزش و ارجمند است حفظ کنند. علاج دردهای ملت، در بلند مدت و کوتاه مدت، وحدت و یکپارچگی است.

من بخصوص توصیه می‏کنم که مردم از اسراف، چه در ایام عید و چه در طول سال آینده و به‏ویژه در مراسمی که معمولاً در آنها دچار اسراف می‏شوند، خودداری کنند. مصرف بی‏رویّه و زیاد، قاعدتاً از سوی قشرهای مرفّه انجام می‏گیرد؛ چون قشرهای ضعیف قادر نیستند که زیاد مصرف کنند. مصرفی که از سوی یک قشر انجام می‏گیرد، به زیان کشور است. یعنی هم زیان اقتصادی، هم زیان اجتماعی و هم زیان روانی و اخلاقی دارد. من مکرّر عرض کرده‏ام، باز هم می‏گویم و خواهش می‏کنم که مصرف‏گرایی را رها کنند. مصرف باید به اندازه باشد، نه به حدّ اسراف و زیاده روی. این اندازه در هر زمانی متفاوت است. امروز بسیاری از قشرهای مردم و خانواده‏ها دچار مشکل و زحمتند و هنوز اثرات و ثمرات بازسازی کشور، خودش را به‏طور کامل نشان نداده و خیرات و برکاتش به همه نرسیده‏است. اندازه عبارت است از این‏که انسان خودش را هر چه می‏تواند به این قشرها نزدیک کند. مسؤولین عزیز کشور، اعم از دولتی و قضایی و سایرین، بخصوص باید این اصل را بیش از دیگران رعایت کنند.

امیدوارم که خدای متعال، برکات خودش را بر شما مردم نازل کند؛ این عید را به معنای واقعی کلمه، بر شما مبارک گرداند و این سال را برای شما، سال زیبایی، شکوه، عظمت و خوشبختی و شادکامی به معنای واقعی قرار دهد.

والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته.