بسم الله الرّحمن الرّحیم(۱)
جناب آقاى الویرى
با آشنایى و معرفت اینجانب به تدیّن و سوابق و مواضع انقلابى شما، همین انتظار هم میرود که در هر کارى و هر حرفى، جز دلسوزى براى نظام، هدف دیگرى برایتان مطرح نباشد. برادرانى از قبیل شما لازم است به اغراض دشمنان کاملاً توجّه کرده و اجازه ندهند از هیچ قول و فعلشان، دشمنِ کمینگرفته سوء استفاده نماید. توفیقات جنابعالى را از خداوند متعال مسئلت میکنم.
با آشنایى و معرفت اینجانب به تدیّن و سوابق و مواضع انقلابى شما، همین انتظار هم میرود که در هر کارى و هر حرفى، جز دلسوزى براى نظام، هدف دیگرى برایتان مطرح نباشد. برادرانى از قبیل شما لازم است به اغراض دشمنان کاملاً توجّه کرده و اجازه ندهند از هیچ قول و فعلشان، دشمنِ کمینگرفته سوء استفاده نماید. توفیقات جنابعالى را از خداوند متعال مسئلت میکنم.
سیّدعلى خامنهاى
(۱ آقاى مرتضىٰ الویرى (نمایندهی مردم تهران و رئیس کمیسیون برنامه و بودجهى مجلس شورای اسلامی) در اعتراض به احضار یک نفر از نمایندگان مجلس شوراى اسلامى به دادگاه ویژهى روحانیّت، سخنانى را از تریبون مجلس مطرح کرد، ولى بعد در نامهاى به حضرت آیتاللّه خامنهاى تبعیّت خود را از ایشان به عنوان ولىّفقیه اعلام نمود که رهبر معظّم انقلاب اسلامى در پاسخ، این پىنوشت را مرقوم فرمودند.
در نامهی آقای الویری آمده: «... آنچه از طرف اینجانب در رابطه با دادگاه ویژهی روحانیّت بیان گردید، به طور قطع از روی خلوص و دلسوزی برای نظام و انقلاب بود و بدون تردید تذکّرات شما را نصبالعین خود قرار خواهم داد؛ لیکن با کمال تأسّف، به نقل از دادسرای ویژهی روحانیّت، در رسانههای گروهی مطالبی در مورد اینجانب اعلام شده که امکان خدمتگزاری را از من سلب نموده است؛ زیرا اینجانب به چیزهایی متّهم شدهام که در طول زندگی همواره پاسدار آن بوده و برای آن سختیها و دشواریهایی را صمیمانه به جان پذیرفتهام. اینجانب خود را بدهکار انقلاب اسلامی دانسته و احساس میکنم که اگر همهی عمر آنچه را که فراگرفته و در توان دارم، برای اعتلای جمهوری اسلامی در این مرحلهی حسّاس سازندگی و بازسازی به کار گیرم، باز هم مدیون و بدهکار خواهم بود؛ امّا متأسّفانه اشتغالاتِ ذهنیِ ناشی از چنین اتّهاماتی توان لازم برای انجام این مهم را از اینجانب سلب نموده است. در پایان، به عرض میرسانم حضرتعالی هر تصمیمی در مورد فوق اتّخاذ فرمایید، اینجانب بر این پیمان که "هرگز از خطّ امام و تبعیّت از حضرتعالی به عنوان ولیّفقیه عدول ننمایم"، باقی و استوار خواهم ماند...»
در نامهی آقای الویری آمده: «... آنچه از طرف اینجانب در رابطه با دادگاه ویژهی روحانیّت بیان گردید، به طور قطع از روی خلوص و دلسوزی برای نظام و انقلاب بود و بدون تردید تذکّرات شما را نصبالعین خود قرار خواهم داد؛ لیکن با کمال تأسّف، به نقل از دادسرای ویژهی روحانیّت، در رسانههای گروهی مطالبی در مورد اینجانب اعلام شده که امکان خدمتگزاری را از من سلب نموده است؛ زیرا اینجانب به چیزهایی متّهم شدهام که در طول زندگی همواره پاسدار آن بوده و برای آن سختیها و دشواریهایی را صمیمانه به جان پذیرفتهام. اینجانب خود را بدهکار انقلاب اسلامی دانسته و احساس میکنم که اگر همهی عمر آنچه را که فراگرفته و در توان دارم، برای اعتلای جمهوری اسلامی در این مرحلهی حسّاس سازندگی و بازسازی به کار گیرم، باز هم مدیون و بدهکار خواهم بود؛ امّا متأسّفانه اشتغالاتِ ذهنیِ ناشی از چنین اتّهاماتی توان لازم برای انجام این مهم را از اینجانب سلب نموده است. در پایان، به عرض میرسانم حضرتعالی هر تصمیمی در مورد فوق اتّخاذ فرمایید، اینجانب بر این پیمان که "هرگز از خطّ امام و تبعیّت از حضرتعالی به عنوان ولیّفقیه عدول ننمایم"، باقی و استوار خواهم ماند...»