ملت حماسه | شوق شهادت

https://farsi.khamenei.ir/ndata/news/24436/smpl.jpgپایگاه اطلاع رسانی KHAMENEI.IR برای چهارمین سال پیاپی، به مناسبت فرارسیدن ایام عزاداری شهادت حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام، مجموعه صوتی «بعثت خون» را منتشر میکند.
بعثت خون از سال ۸۹ در هر سال با یک نگاه به یکی از ابعاد واقعه عاشورا پرداخته و امسال از دریچه نگاه بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی رضوان‌الله‌علیه به واکاوای قیام حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام و آثار آن بر انقلاب اسلامی ملت ایران می‌پردازد.
به همین جهت، عنوان مجموعه صوتی بعثت خون در سال ۹۲، «ملت حماسه» است؛ آنجا که حضرت امام خمینی میفرمایند: «این مجالس عزای سیدالشهداست و مجالس دعا و دعای کمیل و سایر ادعیه است که می‌سازد این جمعیت را اینطور، و اساس را اسلام از اول بنا کرده است به طوری که با همین ایده و با همین برنامه به پیش برود. و چنانچه، واقعاً بفهمند و بفهمانند که مسئله چه هست و این عزاداری برای چه هست و این گریه برای چه اینقدر ارج پیدا کرده و اجر پیش خدا دارد، آن وقت ما را «ملت گریه» نمی‌گویند، ما را ملت حماسه می‌خوانند.» صحیفه امام رحمه‌الله ج۱۲ ص۳۴۶
چهارمین قسمت از این مجموعه «شوق شهادت» نام دارد. شما میتوانید از همین صفحه آن را دریافت کنید.
قسمتهای پیشین این مجموعه با نامهای «برکت اشک» و «سرمشق خونین» و «درس آزادگی» پیش از این منتشر شده بود.

*
بیانات حضرت امام خمینی رحمه‌الله که در این قطعه صوتی می‌شنوید:

برادران و خواهران! ما در راهی وارد شدیم که آن راه، راه انبیاست؛ و تاریخ تا آنجا که نشان می‌دهد انبیا با مشکلات روبرو بودند. همیشه قشر محروم بودند در مقابل طاغوت و مشکلاتی که برای آنها حاصل بوده است بسیار زیاد بوده است، طاقتفرسا بوده. ما تا آنجا که از تاریخ اطلاع داریم و از انبیا به ما رسیده است می‌بینیم که تمام انبیا مبتلا بودند به طاغوت‌های زمان خودشان و در مشکلات بودند. ما که در طریق انبیا می‌خواهیم قدم برداریم از مشکلات نباید هراس کنیم؛ برای اینکه، همانطوری که رسول اکرم ـ صلی‌اللّه‌‌علیه‌و آله‌و‌سلم ـ در بیست و چند سال دعوت خود تمام مشکلات را پذیرفت و برای پخش احکام شرعی به همۀ مشکلات تن در داد، به مشکلات اقتصادی که آن را در یک غاری محبوس کردند و چندین وقت در آنجا تشریف داشتند و با آن مشکلات مواجه شدند، لکن از مقصد دست نکشیدند، قریش با او آن کردند که تاریخ نشان می‌دهد و دست از مقصد برنداشتند. انبیای دیگر همه همین طور بودند. وقتی مقصد الهی شد راه هرچه مشکل باشد چون مقصد الهی است باید به نظر آسان باشد. می‌بینید که در بعض روایات هست که حسین بن علی ـ سلام‌اللّه‌‌علیه ـ هرچه به ظهر عاشورا نزدیک‌تر می‌شد افروخته‌روتر می‌شد، رویش افروخته‌تر می‌شد. (۱) برای اینکه می‌دید که جهاد در راه خداست و برای خداست و چون جهاد برای خداست، عزیزانی که از دست می‌دهد از دست نداده است، اینها ذخایری هستند برای عالم بقا. شما که مهیا هستید برای اسلام خدمت بکنید، کارگران عزیز ما که مهیا هستند برای اسلام خدمت بکنند و کارخانه‌ها را راه بیندازند و با جدیت عمل بکنند که استقلال خودشان را حفظ بکنند مشکلات دارند؛ لکن مشکلات مشکل نیست. دانشگاهی‌ها و آموزگارها و معلمین و متعلمین که برای خدا کار می‌کنند مشکلات دارند لکن در راه خداست، مشکلات در راه خدا مشکل نیست. اگر ما حساب کنیم، مشکلات حضرت رسول ـ سلام‌اللّه‌‌علیه ـ و حضرت امیر ـ سلام‌اللّه‌‌علیه ـ بسیار بیشتر بوده است از مشکلاتی که ما امروز مبتلای به او هستیم، و آنها صبر کردند و خدای تبارک و تعالی با صابرین است. و ما باید صبر بکنیم و بایستیم در مقابل قدرت‌هایی که می‌خواهند ما را ببلعند و سر آنها را بکوبیم.

برادران، عزیزان من، خواهران، عزیزان اسلام! توجه کنید و خودتان را حفظ کنید و هیچ تزلزل به خودتان راه ندهید که ما پیروزیم. ما آن روزی که هیچ نداشتیم و همۀ قدرت‌ها در مقابل ما بودند ایستادیم، و امروز بحمداللّه‌ یک ملتی داریم که یکپارچه در مقابل همۀ قدرتها ایستاده است، و یک خوزستانی داریم که با آن مشکلات مردانه ایستاده است و یک کردستانی داریم که با آن مشکلات مردانه ایستاده‌اند و همه جای ایران این طور است. و امروز ما بحمداللّه‌ تعالی قوی هستیم و منطقه مثل یک همچو قدرتی ندارد. ما امروز در مقابل همه ایستاده‌ایم و هیچ قدرتی نمی‌تواند به ما صدمه بزند. ملتی که برای شهادت ایستاده است مشکلات در او اثری ندارد. پدران و مادرانی که عزیزان خودشان را فدای اسلام می‌کنند، مشکلاتی برای آنها پیش نمی‌آید، آنها بر مشکلات غلبه کرده‌اند. کشور ما بر مشکلات خودش غلبه کرده است، تمام فشارها را از همۀ اطراف بر او آورده‌اند و تحمل کرده است واِنَّ اللّه‌َ مَعَ الصّابِرینَ. (۲)

(۱) بحارالأنوار، ج ۶، ص ۱۵۴، ح ۹.
(۲) سورۀ بقره، آیۀ ۱۵۳: «بدرستی که خداوند با بردباران است».

صحیفه امام رحمه‌الله ج۱۷ ص۴۱۳