بسماللَّهالرّحمنالرّحیم
اجتماع پُرشور بسیجیان و مدافعان عاشق و صادق انقلاب و ارزشهای اسلامی، حامل صفای جهاد و عطر شهادت است. جبهههای جنگ و دفاع مقدس، در طول سالهای متمادی، از خون عزیزان بسیجی رنگین شد و ناصیهی انقلاب را درخشان کرد. هفتهی بسیج، در حقیقت فرصت و بهانهیی برای زنده نگهداشتن ارزشها و روح بسیجی در آحاد ملت، مخصوصاً جوانان پُرشور و مدافعان عاشق صادق است. به یکایک بسیجیان در سرتاسر کشور، از زن و مرد و پیر و جوان، ارادت و اخلاص صادقانهی خودم را عرض میکنم و همانطور که امام و پیشوای راحل عظیمالشأن ما فرمودند، من هم آرزو میکنم و از خدا میخواهم که با بسیجیان محشور باشم. بسیج، یک افتخار و یک ارزش است. سعی کنید این روحیهی بسیجی را برای کشور و انقلاب و اسلام حفظ کنید.
امروز در جمع ما، عدهیی از خواهران و برادران پرستار حضور دارند. به مناسبت بزرگداشت پرستار در این روزها، وظیفهی من است که از همهی پرستاران عزیزمان صمیمانه تشکر کنم. زحمات این عزیزان، همیشه و مخصوصاً در دوران گرفتاریهای جنگ، زحمات طاقتفرسا و بسیار ارزشمندی بود. پرستاری، شغل مقدسی است. این شغل، عبادت است و از برجستهترین نمونهها و مصداقهای خدمت به مظلومان و ضعفاست. خواهران و برادران پرستار، انشاءاللَّه این کار را با جدیت و شور و شوق انجام داده، ادامه بدهند و کادرهای پرستاری ما در بیمارستانها، از جهت کمیت و کیفیت، انشاءاللَّه تقویت بشوند. به این برادران و خواهران هم خوشآمد عرض میکنم.
امروز، روز نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران است و جمعی از برادران این نیرو، در این جمع حضور دارند. زحمات آنها در طول این چند سال - چه در اوایل جنگ، چه بخصوص در اواخر جنگ و چه در بین این دو مقطع - مهم و باارزش و شجاعانه بود. برادران توجه بکنند که دریا منطقهی حساس، و خلیج فارس نقطهی مهمی است. دشمنان با چشمهای طمعکار، به این نقطه چشم دوختهاند و برای حفظ منافع نامشروع و ناحق خود، از هزاران کیلومتر آن طرفتر، ناوگانها و نظامیان خود را به این منطقه آوردهاند و میآورند. این، تهدیدی علیه ملتها و کشورهای این منطقه و بخصوص تهدیدی علیه جمهوری اسلامی است؛ هوشیار باشید.
مسألهی نیروی دریایی ما - هم نیروی دریایی ارتش و هم نیروی دریایی سپاه - مهم است. این دو نیرو، در کنار هم و با وظایف متفاوت، این وظیفهی بزرگ را باید انجام بدهند و امیدواریم که انشاءاللَّه کاملاً موفق باشند. همچنین به برادران عزیز روحانی در ارتش جمهوری اسلامی ایران، که امروز در مجلس حضور دارند، خوشآمد میگویم و به خاطر زحماتشان و خدماتی که در جهت پیشبرد کیفیت اسلامی و معنوی ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام میدهند، تشکر میکنم.
این روزها، ما یک مسألهی اساسی و عمده در سطح جهان داریم که همهی قشرهای مردم، از نظامی و غیرنظامی، از دولتی و غیردولتی، از شهری و روستایی، از پیر و جوان، باید نسبت به آن هوشیار باشند و آن، این است که هرچه میگذرد، استکبار جهانی بیشتر احساس میکند که نظام جمهوری اسلامی، در مقابل منافع ناحق و نامشروع و در مقابل تجاوزهای او، محکم و قاطع ایستاده است و مزاحم تجاوزطلبی و افزونخواهی اوست. این را خوب فهمیدهاند.
شاید تا مدتی تصور میکردند که بعد از رحلت امام بزرگوار ما(رضواناللَّه تعالیعلیه)، شعلهی آرمانخواهی در جمهوری اسلامی کم بشود، یا فرو بنشیند و یا خاموش گردد. خیال میکردند که بعد از رحلت امام(رضواناللَّهعلیه)، تدریجاً همه چیز تمام خواهد شد. یعنی احساسات انقلابی و روح مجاهدت و فداکاری در مردم و نیز دشمنی آنها با ایادی ظلم و استکبار و استعمار در دنیا، تمام خواهد شد.
چنین چیزی را انتظار داشتند؛ ولی دیدند که اینطور نشد و هرچه میگذرد، پایبندی این مردم نسبت به خطی که امام راحل و پیشوا و معلم بزرگ ما ترسیم کردهاند و نیز علاقهی آنها به امام و انقلاب کم نمیشود. احساس کردند که دولت و ملت، مردم و نمایندگان آنها و مسؤولان گوناگون، در هر جای این کشور محکم ایستادهاند، تا از اسلام و انقلاب دفاع کنند.
آنها خوب فهمیدهاند که مردم حاضر نیستند ارزشهای عزیز اسلامی و انقلابی را با چیزی معامله کنند. سر قضایای تجاوز عراق به کویت هم این معنا برایشان روشن شد و دیدند با اینکه در قضیهی کویت، کشور عراق تجاوزکار است و ملت ایران، متجاوز را به هر شکلی و به هر نحوی محکوم کردند - از اول هم دولت و ملت ما این را گفتند - اما این موضع مانع نشد که مردم و مسؤولان ما، از دخالتهای متجاوزانهی بیجای امریکا انتقاد نکنند. خیال میکردند ما بعد از اینکه دیدیم عراق به کویت تجاوز کرد، امریکا را فراموش خواهیم کرد؛ غافل از اینکه ملت ما دستپروردهی انقلاب و امام است و مسؤولان ما شاگردان امام هستند.
مگر ممکن است که ملت ما، دشمنیهای استکبار و بیش از همه امریکا را فراموش کنند؟ مگر ممکن است طمعورزیها و زیادهطلبیها و تجاوزهای پنهان و آشکار امریکا را ندیده بگیرند؟ فهمیدند که دشمنی ملت ایران نسبت به دشمنان اسلام و در رأس آنها رژیم امریکا، تمامشدنی نیست. فهمیدند که ملت ایران ایستاده است، تا از اسلام انقلابی و اسلام ناب محمّدی(صلّیاللَّهعلیهوالهوسلّم) دفاع کند. فهمیدند که دولت و ملت و مسؤولان، اهل سازش و معامله نیستند. حالا که اینها را فهمیدهاند، از همه طرف خباثتهایشان را شروع کردهاند - متوقف نشده بود؛ تشدید کردند - و مثل زمان حضرت امام و همین دوران فاصلهی رحلت حضرت امام تا امروز، بلندگوهای جهانی را از تبلیغ علیه نظام اسلامی پُر کردند. امروز، چنین وضعیتی است.
امروز ملت ایران باید هوشیار باشد؛ چون دشمن با اسمهای مختلف - از جمله به نام حقوق بشر - در فکر دشمنی کردن و ضربه زدن به انقلاب و اسلام است. دفاع امثال امریکا از حقوق بشر، برای ملتها و مظلومان دنیا، هم خندهآور و هم گریهآور است. از طرفی، خندهآور و مضحکه است؛ چون خود نقض کنندگانِ درجهی اول حقوق بشر، سنگ حقوق بشر را به سینه میزنند! چه کسانی داعیهی حقوق بشر دارند؟ کسانی که همین امروز از پنجههایشان، خون مردم فلسطین میچکد. حالا هرچه در سالهای گذشته، در شرق و غرب عالم - در آفریقا و آسیا و در جاهای گوناگون - ملتها را نابود کردند و کشتند و بشر و حقوق بشر را به مسخره گرفتند، به جای خود محفوظ. همین امروز رژیم صهیونیستی، به پشتیبانی امریکا و همپیمانانش، ملت فلسطین را با بدترین و فجیعترین وضعی، زیر فشار و شکنجه قرار داده و خون مردم و شهدای فلسطین، به گردن اوست. چنین انسانهایی، دم از حقوق بشر میزنند! این، مضحکه و تمسخر نیست؟!
از طرف دیگر، گریهآور هم است. برای بشریت، مصیبتی از این بالاتر نیست که مفاهیم و ارزشهای انسانی، اینطور در دستوپای این سیاستبازان خبیث بیفتد. ایران اسلامی را به نقض حقوق بشر متهم میکنند؛ در حالی که اسلام بزرگترین ضامن حقوق بشر است. ما به عنوان یک ملت، چرا از ملت فلسطین دفاع میکنیم؟ ما به عنوان یک انقلاب، چرا از ملتهای مظلوم دفاع میکنیم؟ ما با مردم آفریقای جنوبی، چه قوم و خویشییی داریم؟ ما از این مظلومانی که در مناطق مختلف جهان، به خاطر سیطرهی حکومتهای خبیثِ علیالظاهر دمکراتیک و عملاً فاشیستی، جرأت نمیکنند مظاهر اسلامی خودشان را رعایت کنند، چرا دفاع میکنیم؟ دیدید که در فرانسه، به دختر مسلمان اجازه نمیدهند روسری به سر کند! دیدید که در امریکا، مأموران دولتی، برای انجام فرایض مذهبی، مسلمانی را در جلوی چشم مردم کتک میزنند، که چرا در فرودگاه نماز خواندی! چرا هرجا مظلومی صدا بلند میکند و استغاثه مینماید، ما احساس تکلیف میکنیم که هرطور ممکن است، به کمک او بشتابیم، یا لااقل فریاد او را منعکس کنیم؟ این، به خاطر دستور اسلام مبنی بر حفظ حقوق انسانهاست.
شما سردمداران ظلم و استکبار هستید که حقوق بشر را نقض کردهاید. شما هستید که سازمان ملل و کمیسیون حقوق بشر و مفاهیم انسانی را به مسخره گرفتهاید و همه را بازیچهی دست خودتان میخواهید. برای ما، ارزش انسان و ارزش حقوق انسان، آنقدر زیاد بوده و زیاد است که به خاطر آنها حاضر شدهایم با همهی قدرتهای استکباری جهان، مقابل و مواجه بشویم. نوکران امریکا و دیگر دولتهای استکباری، در طول سالیان متعدد، بر این کشور حکومت کردند، صدصد و هزارهزار از این مردم را در این خیابانها کشتند و خونشان را بر زمین ریختند. همین الان هم در جاهای دیگر، نظیر این واقعه، از بقیهی نوکران امریکا سر میزند. زندانهایشان پُر از انسانهای مظلوم است؛ ولی در محافل جهانی، از هیچکس صدا بلند نمیشود!
شماها اگر طرفدار حقوق بشر بودید، چرا به رژیمهای مرتجع و ظالم و مستبد و خبیث که بویی از دمکراسی نشنیدهاند و در کشورشان به عنوان نمونه، یکبار یک صندوق رأی گذاشته نشده است، اعتراض نمیکنید؟! چرا فقط به جمهوری اسلامی که مظهر آزادی و دخالت مردم در امور است و در مسایل مختلف، انتخابات آزاد و پیدرپی برگزار میکند و مردم در کوچه و خیابان و مجامع عمومی، حرف دلشان را میزنند و شعار میدهند، اعتراض میکنید؟!
شما طرفدار حقوق بشر نیستید؛ شما طرفدار بیدینی و تسلط خودتان بر کشورها و ملتها هستید. شما از کوتاه شدن دست پلید خودتان از کشور ثروتمند و وسیع ایران و تهدیدشدنتان در سایر کشورها ناراحتید. شما نسبت به انقلاب، دشمن خونی هستید. این انقلاب، نوکران شما را در اینجا از بین برد. شما با انقلاب کینه دارید؛ حقوق بشر بهانه است. شما چه میفهمید که بشر چیست و حقوقش کدام است؟ ملت ایران باید هوشیارانه، تمام دشمنیهای این طیف وسیع استکبار و دشمنان اسلام و انقلاب را بفهمد و بشناسد؛ همچنانکه بحمداللَّه اکثریت قاطع این کشور، میفهمند و میشناسند.
برادران و خواهران عزیز من در سرتاسر کشور! بدانید که امروز امریکا و یاران و مزدوران و همپیمانانش، منتظر فرصتند که از انقلاب انتقام بگیرند. منتظر فرصت هستند که انتقام محمّدرضای خبیث و خاندان ظالم و ساواکیهای دورانش را از جوانان انقلابی ما بگیرند. دنبال منفذی میگردند، تا در داخل انقلاب نفوذ کنند. هوشیار باشید؛ همچنانکه بحمداللَّه هوشیار بودید و هستید.
ملت ما، هر گونه دخالت و هر گونه انگشت موذی دشمن را قطع خواهد کرد و با مشت گره کرده، با او روبهرو خواهد شد. من از همینجا، به دشمنان خبیثمان که علاوه بر خباثت، بیهوش و نادان هم هستند و انقلاب و ملت ما را نشناختهاند و سیزده، چهارده سال است که دربارهی این ملت و این کشور، غلط تحلیل میکنند و غلط میفهمند و به همین جهت هم مرتب شکست میخورند، میگویم که بدانید شما در شناخت ملت ایران، اشتباه کردهاید. این ملت، پایبند به اسلام است. این ملت، خادمان و خدمتگزاران اسلام را دوست میدارد. این ملت، سعادت خودش را هم در اسلام جستجو میکند. این ملت، با پایبندی و ایمان به اسلام، انشاءاللَّه خواهد توانست تمام گرههایی را که شما بر زندگی او تحمیل کردهاید، باز کند. این ملت، تسلیمبشو نیست.
بسیج، در سرتاسر کشور هوشیار باشد. همهی نیروهای مسلح - ارتش، سپاه و نیروهای انتظامی - باید هوشیار باشند. همه باید هوشیار باشند؛ اما بسیج، احتیاج به هوشیاری مضاعف دارد. آحاد بسیج در هرجا هستند - در شهر، در ده، در عشایر، در دانشگاه، در حوزهی علمیه، در دبیرستان، در بازار، در اداره، در کارخانه - باید هوشیار باشند. دشمن، برای ضربه زدن به انقلاب و اسلام، از یک راه نمیآید؛ از راههای مختلف میآید. باید چشمتان را باز کنید، متوجه باشید و دشمن را بشناسید. امام بزرگوار، این خطوط را برای ما درست مشخص کردند.
هر چیزی که دیدید دشمن روی آن حساسیت نشان میدهد، شما هم روی آن حساس بشوید و بفهمید که دشمن از اینجا میخواهد رخنه کند. وقتی که میبینید دشمنان خبیث، نسبت به ملت و انقلاب و پایبندی مردم به انقلاب تبلیغات میکنند، بدانید که دشمن از پایبندی مردم به انقلاب و از حضور آنها در صحنههای انقلاب میترسد. حضور شما در صحنههای انقلاب و هوشیاری و آمادگیتان، دشمن را مأیوس خواهد کرد.
البته ما فضل و کمک الهی و پشتیبانی واضح خدا را در همهی امورمان مشاهده کردهایم و باز هم مشاهده میکنیم. خدای متعال به این ملت و به این کشور، خیلی لطف کرده و خیلی لطف داشته و در شداید، به این ملت کمک کرده است و باز هم لطف و رحمت الهی انشاءاللَّه شامل حال این ملت است.
امیدواریم که خدای متعال، به همهی شما توفیق بدهد و دعای ولىّعصر (ارواحنافداه) را شامل حالتان بکند و روح مقدس امام(ره) را از شما خشنود و راضی بفرماید.
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته