در قالب سلسله دیدارهای آزادگان به دنبال اجرای قطعنامه‌ی ۵۹۸ و تبادل اسرا
بسم الله الرّحمن الرّحیم(۱)
هر جمعى از شما عزیزان وقتى اینجا تشریف مى‌آورند و ما را به دیدار خودشان خوشحال میکنند، اوّلین چیزى که به ذهن ما خطور میکند، این است که براى شما عزیزان جاى خالى امام چقدر رنج‌آور و دشوار است. آن روزى که این امّت، امام خود را از دست داد و ایران کربلایى شد و محشرى شد، یکى از چیزهایى که به ذهن خیلى‌ها میرسید، این بود که حالا فرزندان عزیز ما در اردوگاه‌هاى اسارت این خبر را چطور تحمّل خواهند کرد. حادثه‌ى سختى بود براى شما؛ فقدان عظیمى بود براى این امّت. جاى امام خالى است امّا یاد امام همه جا را فرا‌گرفته است؛ باید سعى بکنیم این یاد را روزبه‌روز برجسته‌تر کنیم.
و امّا مطلبى که بنده لازم میدانم عرض بکنم، این است که هر ملّتى یک لحظاتى در زندگى خود دارد که در آن لحظه همه‌ى ملّت امتحان میشود؛ مثل یک فرد، مثل یک شخص که چطور در سختى‌ها در لحظات حسّاس دچار امتحان است، یک ملّت هم همینجور است؛ اگر ملّتى از امتحانها سربلند بیرون آمد، میتواند اعتماد کند به خود، به قدرت خود، به توانایى‌هاى خود و به آینده‌ى خود. ما یک ملّتى هستیم که به برکت اسلام عزیز و ایمان اسلامى، از خیلى از این گذرگاه‌هاى امتحان، با سربلندى عبور کردیم؛ کمتر ملّتى را این‌جور سراغ داریم. گذشته‌ى تاریخى را کارى ندارم، فرازونشیب‌ها زیاد بوده در دوره‌هاى قبل تاریخ، لکن آنچه در روزگار ما و به برکت اسلام پیش آمد، یکسره افتخارآمیز بود. یکى از آنها همین مسئله‌ى اسارت فرزندان ما است که شما عزیزان باشید.
ملّت ما خوب امتحانى دادند، هم اسرا حقیقتاً آزادمردى نشان دادند ــ اینکه ما به اسرایمان «آزادگان» میگوییم، بى‌وجه نیست ــ و هم ملّت. شما هم که برگشتید، آبرومند برگشتید، سربلند برگشتید، دینتان را حفظ کردید، اعتقادتان و دلبستگى‌تان به امام و اسلام و انقلاب را حفظ کردید، پیش دشمن آبروى ملّت را حفظ کردید، ملّت را سرشکسته نکردید؛ اینها خیلى ارزش دارد. امروز هم که برگشتید، بحمداللّه پیروز برگشتید.
ما نامه‌هایى داشتیم از بعضى از آزادگان در طول این دو سالِ بعد از آتش‌بس تا امروز که به خانواده‌هایشان مینوشتند؛ خانواده‌ها میفهمیدند که مخاطب ما هستیم، مى‌آوردند نامه‌ها را به ما میدادند، بنده هم جواب مینوشتم؛ خیلى از این نامه‌ها را جواب نوشتیم و فرستادیم.(۲) مینوشتند که شما براى آزادى ما به دشمن باج ندهید؛ این را اسیر مینوشت. این خیلى براى یک ملّت مهم است که اسیر در دست دشمن به جاى اینکه مثل انسانهاى بى‌ایمان مرتّب التماس کند که بیایید من را آزاد کنید، نامه بنویسد که من میخواهم با سربلندى آزاد بشوم، نمیخواهد براى آزادى من پیش دشمن کوچک بشوید. اینها را ما داشتیم؛ اینها جزو اسناد شرف ملّى ما است و تا ابد محفوظ خواهد بود. این از طرف آزادگان و اسراى ما. از طرف خانواده‌ها و ملّت هم همینجور؛ با اینکه پدرها، مادرها، همسرها، فرزندها سخت میگذراندند امّا براى مسئولین هرگز مشکلى درست نکردند، فشار نیاوردند، میفهمیدند که مسئولین دارند تلاش میکنند تا اسرایشان با سربلندى و با افتخار آزاد بشوند. همین کارى هم که خداى متعال پیش آورد، کمک کرد و شد، کار خدا بود؛ ما هر چه پیشرفت داریم کار خدا است، تدبیر الهى است، اراده‌ى الهى است، ماها هیچ‌کاره‌ایم. البتّه برادران عزیز ما در دولت خیلى زحمت کشیدند، تلاش کردند امّا لطف خدا، اشاره‌ى الهى، اراده‌ى الهى همه‌ى کارها را روبه‌راه کرد و جادّه‌ها را هموار کرد. کار خدا بود؛ بعد از این هم همینجور [خواهد بود].
شما آزادگان و عزیزان زندانى و دربند ما و ملّت ایران حجّت را بر مسئولین تمام کردید؛ حجّت را بر ما تمام کردید. ما همواره یقین و اعتماد کامل داشتیم به اینکه ملّت ما در مقابل توطئه‌هاى دشمنان یک ملّت مقاوم و توانا است؛ این قضیّه هم دلیل دیگرى شد. هیچ کس در نظام جمهورى اسلامى با داشتن یک چنین ذخیره‌هاى ارزشمندى مثل شماها و مثل بقیّه‌ى آحاد ملّت که داراى استقامت و قدرتند، یک لحظه احساس ضعف در مقابل دشمنان نخواهد کرد. ملّتى مقاوم، راهى روشن، ابزار حرکتى خدایى و الهى، در مجموع، یک آینده‌ی قطعى را در مقابل این ملّت قرار میدهد؛ آن آینده هم پیروزى است.
شما عزیزان مثل گذشته به خدا توکّل کنید، با خدا ارتباطتان را حفظ کنید. دستاورد دوران اسارت را که اُنس با خدا و اُنس با قرآن و صبر در مصیبت‌ها و مشکلات است، براى خودتان مثل ذخیره‌ى ارزشمندى نگه دارید. بحمداللّه عزیزان ما که برگشتند، از اردوگاه‌ها براى من خبر آوردند که [اسرا] اهل دعا، اهل نماز، اهل تهجّد، اهل راز و نیاز با خدا و اهل رابطه‌ى با خدا هستند؛ اینها را حفظ کنید؛ اینها خیلى ارزشمند است؛ مایه‌ى پیروزى ما اینها است. بیچاره آن کسانى که در مصیبت‌هاى دنیا و در کشاکش این مصائب، با خدا رابطه‌اى ندارند؛ به آنها خیلى سخت میگذرد. خوشا به حال آنهایى که در دل با خدا ارتباط دارند! خوشا به حال آنهایى که به خدا اعتماد میکنند، به خدا اتّکاء میکنند، خدا را پناه خودشان و ملجأ خودشان میدانند! این روحیّات را حفظ کنید.
امیدواریم خداوند راه‌هاى آینده‌ى این ملّت را هموار کند. ما ایستاده‌ایم. دشمنان نمیتوانند نظام جمهورى اسلامى را دچار رعب و ضعف کنند. خداوند ان‌شاءاللّه به شماها توفیق بدهد، به شماها کمک کند، دلهاى خانواده‌هایتان را شاد کند و شاد نگه دارد. و امیدواریم که بقیّه‌ى عزیزان ما هم هر چه زودتر بیایند و همه‌ى عزیزانِ دربند و اسیر ما و آزادگان عزیز ما بزودى ان‌شاءاللّه در آغوش ملّت بزرگوار ما قرار بگیرند.
والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته
(۱ این دیدار به دنبال اجرای قطعنامه‌ی ۵۹۸ و تبادل اسرا و پس از بازگشت جمعی از آزادگان از اسارت رژیم بعثی عراق و به منظور بیعت با معظّمٌ‌له برگزار شد.
بسم الله الرّحمن الرّحیم(۱)
هر جمعى از شما عزیزان وقتى اینجا تشریف مى‌آورند و ما را به دیدار خودشان خوشحال میکنند، اوّلین چیزى که به ذهن ما خطور میکند، این است که براى شما عزیزان جاى خالى امام چقدر رنج‌آور و دشوار است. آن روزى که این امّت، امام خود را از دست داد و ایران کربلایى شد و محشرى شد، یکى از چیزهایى که به ذهن خیلى‌ها میرسید، این بود که حالا فرزندان عزیز ما در اردوگاه‌هاى اسارت این خبر را چطور تحمّل خواهند کرد. حادثه‌ى سختى بود براى شما؛ فقدان عظیمى بود براى این امّت. جاى امام خالى است امّا یاد امام همه جا را فرا‌گرفته است؛ باید سعى بکنیم این یاد را روزبه‌روز برجسته‌تر کنیم.
و امّا مطلبى که بنده لازم میدانم عرض بکنم، این است که هر ملّتى یک لحظاتى در زندگى خود دارد که در آن لحظه همه‌ى ملّت امتحان میشود؛ مثل یک فرد، مثل یک شخص که چطور در سختى‌ها در لحظات حسّاس دچار امتحان است، یک ملّت هم همینجور است؛ اگر ملّتى از امتحانها سربلند بیرون آمد، میتواند اعتماد کند به خود، به قدرت خود، به توانایى‌هاى خود و به آینده‌ى خود. ما یک ملّتى هستیم که به برکت اسلام عزیز و ایمان اسلامى، از خیلى از این گذرگاه‌هاى امتحان، با سربلندى عبور کردیم؛ کمتر ملّتى را این‌جور سراغ داریم. گذشته‌ى تاریخى را کارى ندارم، فرازونشیب‌ها زیاد بوده در دوره‌هاى قبل تاریخ، لکن آنچه در روزگار ما و به برکت اسلام پیش آمد، یکسره افتخارآمیز بود. یکى از آنها همین مسئله‌ى اسارت فرزندان ما است که شما عزیزان باشید.
ملّت ما خوب امتحانى دادند، هم اسرا حقیقتاً آزادمردى نشان دادند ــ اینکه ما به اسرایمان «آزادگان» میگوییم، بى‌وجه نیست ــ و هم ملّت. شما هم که برگشتید، آبرومند برگشتید، سربلند برگشتید، دینتان را حفظ کردید، اعتقادتان و دلبستگى‌تان به امام و اسلام و انقلاب را حفظ کردید، پیش دشمن آبروى ملّت را حفظ کردید، ملّت را سرشکسته نکردید؛ اینها خیلى ارزش دارد. امروز هم که برگشتید، بحمداللّه پیروز برگشتید.
ما نامه‌هایى داشتیم از بعضى از آزادگان در طول این دو سالِ بعد از آتش‌بس تا امروز که به خانواده‌هایشان مینوشتند؛ خانواده‌ها میفهمیدند که مخاطب ما هستیم، مى‌آوردند نامه‌ها را به ما میدادند، بنده هم جواب مینوشتم؛ خیلى از این نامه‌ها را جواب نوشتیم و فرستادیم.(۲) مینوشتند که شما براى آزادى ما به دشمن باج ندهید؛ این را اسیر مینوشت. این خیلى براى یک ملّت مهم است که اسیر در دست دشمن به جاى اینکه مثل انسانهاى بى‌ایمان مرتّب التماس کند که بیایید من را آزاد کنید، نامه بنویسد که من میخواهم با سربلندى آزاد بشوم، نمیخواهد براى آزادى من پیش دشمن کوچک بشوید. اینها را ما داشتیم؛ اینها جزو اسناد شرف ملّى ما است و تا ابد محفوظ خواهد بود. این از طرف آزادگان و اسراى ما. از طرف خانواده‌ها و ملّت هم همینجور؛ با اینکه پدرها، مادرها، همسرها، فرزندها سخت میگذراندند امّا براى مسئولین هرگز مشکلى درست نکردند، فشار نیاوردند، میفهمیدند که مسئولین دارند تلاش میکنند تا اسرایشان با سربلندى و با افتخار آزاد بشوند. همین کارى هم که خداى متعال پیش آورد، کمک کرد و شد، کار خدا بود؛ ما هر چه پیشرفت داریم کار خدا است، تدبیر الهى است، اراده‌ى الهى است، ماها هیچ‌کاره‌ایم. البتّه برادران عزیز ما در دولت خیلى زحمت کشیدند، تلاش کردند امّا لطف خدا، اشاره‌ى الهى، اراده‌ى الهى همه‌ى کارها را روبه‌راه کرد و جادّه‌ها را هموار کرد. کار خدا بود؛ بعد از این هم همینجور [خواهد بود].
شما آزادگان و عزیزان زندانى و دربند ما و ملّت ایران حجّت را بر مسئولین تمام کردید؛ حجّت را بر ما تمام کردید. ما همواره یقین و اعتماد کامل داشتیم به اینکه ملّت ما در مقابل توطئه‌هاى دشمنان یک ملّت مقاوم و توانا است؛ این قضیّه هم دلیل دیگرى شد. هیچ کس در نظام جمهورى اسلامى با داشتن یک چنین ذخیره‌هاى ارزشمندى مثل شماها و مثل بقیّه‌ى آحاد ملّت که داراى استقامت و قدرتند، یک لحظه احساس ضعف در مقابل دشمنان نخواهد کرد. ملّتى مقاوم، راهى روشن، ابزار حرکتى خدایى و الهى، در مجموع، یک آینده‌ی قطعى را در مقابل این ملّت قرار میدهد؛ آن آینده هم پیروزى است.
شما عزیزان مثل گذشته به خدا توکّل کنید، با خدا ارتباطتان را حفظ کنید. دستاورد دوران اسارت را که اُنس با خدا و اُنس با قرآن و صبر در مصیبت‌ها و مشکلات است، براى خودتان مثل ذخیره‌ى ارزشمندى نگه دارید. بحمداللّه عزیزان ما که برگشتند، از اردوگاه‌ها براى من خبر آوردند که [اسرا] اهل دعا، اهل نماز، اهل تهجّد، اهل راز و نیاز با خدا و اهل رابطه‌ى با خدا هستند؛ اینها را حفظ کنید؛ اینها خیلى ارزشمند است؛ مایه‌ى پیروزى ما اینها است. بیچاره آن کسانى که در مصیبت‌هاى دنیا و در کشاکش این مصائب، با خدا رابطه‌اى ندارند؛ به آنها خیلى سخت میگذرد. خوشا به حال آنهایى که در دل با خدا ارتباط دارند! خوشا به حال آنهایى که به خدا اعتماد میکنند، به خدا اتّکاء میکنند، خدا را پناه خودشان و ملجأ خودشان میدانند! این روحیّات را حفظ کنید.
امیدواریم خداوند راه‌هاى آینده‌ى این ملّت را هموار کند. ما ایستاده‌ایم. دشمنان نمیتوانند نظام جمهورى اسلامى را دچار رعب و ضعف کنند. خداوند ان‌شاءاللّه به شماها توفیق بدهد، به شماها کمک کند، دلهاى خانواده‌هایتان را شاد کند و شاد نگه دارد. و امیدواریم که بقیّه‌ى عزیزان ما هم هر چه زودتر بیایند و همه‌ى عزیزانِ دربند و اسیر ما و آزادگان عزیز ما بزودى ان‌شاءاللّه در آغوش ملّت بزرگوار ما قرار بگیرند.
والسّلام علیکم و رحمة الله و برکاته
(۱ این دیدار به دنبال اجرای قطعنامه‌ی ۵۹۸ و تبادل اسرا و پس از بازگشت جمعی از آزادگان از اسارت رژیم بعثی عراق و به منظور بیعت با معظّمٌ‌له برگزار شد.
(۲ از جمله، پاسخ به نامه‌ی یکی از رزمندگان اسیر (آخرین متن کتاب حدیث ولایت ۱۳۶۸)