بسم الله الرّحمن الرّحیم (۱)
خیلى خوش‌آمدید. اینجا خانه‌ی شما است و شما برادران عزیز ما هستید. ما در تمام این یازده سال بعد از انقلاب، نگران مسائل جنوب آفریقا بودیم و از رنجى که مردم آفریقاى جنوبى و نامیبیا میبردند در طول این سالیان، متأثّر و غمگین بودیم. من یک سفر براى اعلام حمایت از مردم مظلوم جنوب آفریقا به آن منطقه آمدم.(۲) خوشحالیم که بحمدا‌لله امروز مردم توانسته‌اند صداى خودشان را به دنیا برسانند.
مسلمانها نقش مهمّى در آفریقاى جنوبى و در کلّ جنوب آفریقا دارند. شاید واقعاً این روحیه‌ی مبارزه‌اى که امروز در مردم آفریقاى جنوبى مشاهده میشود، به میزان قابل توجّهى از حماسه‌ی مسلمانها در آنجا ناشى باشد. الان در آفریقاى جنوبى یک ظلم بزرگى حاکم است. یک گروه ظالمى و اقلّیّت زورگویى بر مردمِ آنجا حاکمند و مبارزه‌ی با آنها یک عمل اسلامى است.(۳) مسلمانها نقش قابل توجّهى در این مبارزه داشته‌اند.
ما معتقدیم که اسلام در دنیا نیروى عظیمى است. ما بیش از یک میلیارد مسلمان هستیم. اگر این یک میلیارد با هم حتّى فقط ارتباط -ارتباط دوستانه، نمیگویم اتّحاد- داشته باشند، مطمئنّاً در همه‌ی مسائل جهانى قادر خواهند بود نقش بزرگى ایفا کنند. یک دستهایى بین این جامعه‌ی عظیم تفرقه ایجاد میکند؛ این مسئله‌ی مهمّى است؛ همه باید چشمشان را باز کنند و این دستها را بشناسند. اینها دستهایى است که درحقیقت علیه قدرت نیروى اسلامى مجهّز شده. شعار ما وحدت مسلمین است و معتقدیم این قدم اوّل است.
بعد از وحدت مسلمین، عظمت مسلمین در عالم است. و ما در جمهورى اسلامى مقابله‌ی با قدرتها را امتحان کرده‌ایم؛ ما بر قدرتهاى بزرگ غالب شده‌ایم؛ با اینکه آنها بیش از ما مسلّح بودند و بیش از ما پول داشتند. این به برکت ایمان به خدا بود. ایمان به خدا، به یک انسان و به یک ملّت قوّت میبخشد و همه‌ی مشکلات را در مقابل آنها آسان میکند. در صدر اسلام، رسول مکرّم اسلام و جانشینان بزرگوار ایشان توانستند با اتّکاء به خدا، یک تمدّن عظیم تاریخى را پایه‌گذارى کنند. آنها هم در برابر قدرتهاى بزرگ زمانِ خودشان علی‌الظّاهر کوچک بودند؛ امّا ایمان، به آنها قدرت بخشید و توانستند یک عظمتى را در تاریخ براى چندین قرن ایجاد کنند؛ ما چرا نتوانیم؟ وَلا‌تَهِنوا وَلا‌تَحزَنوا وَاَنتُمُ الاَعلَونَ اِن کُنتُم مُؤمِنین؛(۴) شرط آن ایمان است.
ان‌شاءالله موفّق باشید
۱) این افراد از کشورهاى نامیبیا، موزامبیک، آفریقاى جنوبى و لسوتو به ایران آمده بودند
خیلى خوش‌آمدید. اینجا خانه‌ی شما است و شما برادران عزیز ما هستید. ما در تمام این یازده سال بعد از انقلاب، نگران مسائل جنوب آفریقا بودیم و از رنجى که مردم آفریقاى جنوبى و نامیبیا میبردند در طول این سالیان، متأثّر و غمگین بودیم. من یک سفر براى اعلام حمایت از مردم مظلوم جنوب آفریقا به آن منطقه آمدم.(۲) خوشحالیم که بحمدا‌لله امروز مردم توانسته‌اند صداى خودشان را به دنیا برسانند.
مسلمانها نقش مهمّى در آفریقاى جنوبى و در کلّ جنوب آفریقا دارند. شاید واقعاً این روحیه‌ی مبارزه‌اى که امروز در مردم آفریقاى جنوبى مشاهده میشود، به میزان قابل توجّهى از حماسه‌ی مسلمانها در آنجا ناشى باشد. الان در آفریقاى جنوبى یک ظلم بزرگى حاکم است. یک گروه ظالمى و اقلّیّت زورگویى بر مردمِ آنجا حاکمند و مبارزه‌ی با آنها یک عمل اسلامى است.(۳) مسلمانها نقش قابل توجّهى در این مبارزه داشته‌اند.
ما معتقدیم که اسلام در دنیا نیروى عظیمى است. ما بیش از یک میلیارد مسلمان هستیم. اگر این یک میلیارد با هم حتّى فقط ارتباط -ارتباط دوستانه، نمیگویم اتّحاد- داشته باشند، مطمئنّاً در همه‌ی مسائل جهانى قادر خواهند بود نقش بزرگى ایفا کنند. یک دستهایى بین این جامعه‌ی عظیم تفرقه ایجاد میکند؛ این مسئله‌ی مهمّى است؛ همه باید چشمشان را باز کنند و این دستها را بشناسند. اینها دستهایى است که درحقیقت علیه قدرت نیروى اسلامى مجهّز شده. شعار ما وحدت مسلمین است و معتقدیم این قدم اوّل است.
بعد از وحدت مسلمین، عظمت مسلمین در عالم است. و ما در جمهورى اسلامى مقابله‌ی با قدرتها را امتحان کرده‌ایم؛ ما بر قدرتهاى بزرگ غالب شده‌ایم؛ با اینکه آنها بیش از ما مسلّح بودند و بیش از ما پول داشتند. این به برکت ایمان به خدا بود. ایمان به خدا، به یک انسان و به یک ملّت قوّت میبخشد و همه‌ی مشکلات را در مقابل آنها آسان میکند. در صدر اسلام، رسول مکرّم اسلام و جانشینان بزرگوار ایشان توانستند با اتّکاء به خدا، یک تمدّن عظیم تاریخى را پایه‌گذارى کنند. آنها هم در برابر قدرتهاى بزرگ زمانِ خودشان علی‌الظّاهر کوچک بودند؛ امّا ایمان، به آنها قدرت بخشید و توانستند یک عظمتى را در تاریخ براى چندین قرن ایجاد کنند؛ ما چرا نتوانیم؟ وَلا‌تَهِنوا وَلا‌تَحزَنوا وَاَنتُمُ الاَعلَونَ اِن کُنتُم مُؤمِنین؛(۴) شرط آن ایمان است.
ان‌شاءالله موفّق باشید
۱) این افراد از کشورهاى نامیبیا، موزامبیک، آفریقاى جنوبى و لسوتو به ایران آمده بودند
۲) سفر به کشورهاى تانزانیا، موزامبیک، آنگولا، زیمبابوه در دی و بهمن ۱۳۶۴
۳) ر.ک: بیانات در دیدار وزیر، مسئولان وزارت امور خارجه و رؤساى نمایندگى‌هاى جمهورى اسلامى ایران در خارج از کشور (۱۳۶۸/۵/۳۱)، پى‌نوشت شماره‌ی ۵
۴) سوره‌ى آل‌عمران، آیه‌ی ۱۳۹؛ «و اگر مؤمنید، سستى مکنید و غمگین مشوید، که شما برترید.»