احمد کمال‌پور

پهلوانی فروتن و شاعری حقگو!
بسم‌ اللَّه‌ الرّحمن‌ الرّحیم‌. درگذشت تأسف انگیز شاعر آزاده‌ی خراسان، دوست همدل دیرین، آقای احمد کمال را به جامعه‌ی ادبی و بخصوص شاعران و هنرمندان آن دیار فرهنگ و ادب، و نیز به خانواده و بازماندگان آن انسان شریف و مؤمن تسلیت عرض می‌کنم. مرحوم احمد کمال سخن‌سرائی بزرگ و ارجمند بود که هم خلعت فاخر قصیده‌ی خراسانی، به شخصیت انسانی او جلال و جمال بخشیده بود و هم خصال والای او مایه‌ی آبرو و زینت شعر فارسی گشته بود، او مردی پاک سیرت، پارسا و پرهیزگار، آزاده و بلند نظر بود. او گوهر و شعر و هنر را به بازار سوداگری‌های مادی نبرد و قدر آن را نشکست. او زبان گویای خود را در خدمت بزرگداشت ارزش‌های معنوی و دینی ـ و نه اهانت به آن ـ به کار گرفت. او دلی مؤمن، روحی بردبار و مهربان، تنی متواضع و خاکسار، و اندیشه‌ئی پاک و تابناک داشت. او پهلوانی فروتن و شاعری حقگو و هنرمندی دیندار بود. با شرافت و پاکدامنی زندگی کرد و با سربلندی و نیک‌نامی به دیدار حق شتافت. رحمت خدا بر او و گرم‌ترین درودها بر نام و یاد او باد. سید علی خامنه‌ای  . پیام تسلیت در پی درگذشت آقای احمد کمال‌ - 30/6/1379


کمال عزیز ما!
کمال عزیز ما در شمار بازماندگان معدود از خیل سخن‌‌سرایانی است که در میانه‌‌ی سال‌های دهه‌‌ی 30 تا دهه‌‌ی پنجاه شمسی، مشهد را مرکز پررونق و توجه‌برانگیز شعر و ادب فارسی و مایه‌‌ی تحسین نام‌آوران فرهنگ و ادب کشور ساخته و آن را در سیاهه‌‌ی شهرهای شاعرخیز ایران، در جایگاه برتر نشانده بودند. به خاطر آن جمع پر استعداد و خوش قریحه و فاضل و برخوردار از شجاعت ادبی بود که مشهد در تاریخ معاصر شعر فارسی به کثرت شاعران با کیفیّت، اشتهار یافت، و به گرمی دل و محول آنان بود که سه انجمن ادبی آن شهره‌‌ی آفاق گشت. از قدسی و نگارنده و آگاهی تا فرخ و گلشن و نوید و تا فیّاض و یوسفی و رجایی و شاعران و ادیبان دیگری که بحمداللَّه برخی از آنان تا امروز می‌‌درخشند، هر یک سهمی در بنای این تاریخ درخشان داشته و نقشی گزارده‌‌اند. پیام به مناسبت برگزاری کنگره‌‌ی تجلیل از شاعر معاصر آقای احمد کمال  1372/07/14