«إنَّ هذا القرآن یهدی للّتی هی أقوم و یبشّر المؤمنین»
برای جمهوری اسلامی که خود را عهده‌دار رسالت اجرای احکام اسلام و ایجاد فضا و فرهنگ الهی می‌داند و نور خدا را در منشور جامعه‌ی اسلامی متجلی می‌خواهد، بازگشت به سرچشمه‌ی هدایت قرآن، امری ضروری و حتمی است. درست است که از آغاز بیداری مسلمین شعار دوباره‌خوانی قرآن در کنار شعارهای اصلی دیگری مانند بازگشت به خویش و وحدت مسلمین، هریک در مقابل یکی از توطئه‌های بلندمدت استعمار مطرح می‌گشت و بر زبان مصلحان اجتماعی و سپس در فضای عالم اسلام، جاری می‌شد اما اگر طرح این شعارها به شعور و تحقق فردی و اجتماعی، سیاسی و اخلاقی تبدیل نشود باید یقین داشت که به نظام قیم الهی دست نخواهیم یافت.
افتخار ما در مقابل همه‌ی مکاتب و نظام‌های بشری با مانیفست‌های ساخته‌ی ذهنیت‌های حقیر و محدود و وابسته، این است که کتاب انقلاب ما قرآن کریم و مجیدی است که از وحی حکیم خبیر منشاء گرفته و در اختیار عامل و عالم، بزرگ و کوچک و قابل فهم و استفاده همگان است. این رسالت ماست که حجاب‌های افکنده بر چهره‌ی قرآن را کنار بزنیم و آن را از انزوا و غربت خارج سازیم.
ما در طول مبارزات خود همواره خطوط اصلی حرکت خود را از قرآن دریافت کرده و آن را همچون شعارهای همیشگی انقلاب خود مطرح ساخته‌ایم. ما همیشه رهنمود «إن أکرمکم عند اللَّه أتقیکم» را به عنوان مبنای شکل اجتماعی جامعه‌ی مطلوب خود دانسته و عقیده داشته‌ایم که اگر این شعار، فروغ‌بخش شام تار تمدن غرب شده و رنگ نژادپرستی و فاشیسم و تحقیر انسانیت هم چون داغی بر پیشانی آن تمدن خود نمایی نمی‌کرد، ما همیشه فرمان «من قتل نفساً بغیر نفس أو فساد فی الأرض فکأنما قتل الناس جمیعاً» را در برابر چشم خود داشته و معتقد بوده‌ایم که اگر بشریت اسیر، بدین رهنمود بزرگ ایمان می‌آورد، بی‌شک جبارانی که میلیون‌ها انسان را قربانی مطامع خویش ساخته‌اند، مجال ادامه‌ی حیات نمی‌یافتند. ما همیشه شعار «و لن یجعل اللَّه للکافرین علی المؤمنین سبیلاً» را بر سر دست گرفته و باور داشته‌ایم که اگر سران جوامع مسلمان به درستی به آن توجه می‌کردند، هرگز مجالی برای سلطه‌گری شیطان‌های مجسم جهانی بر کشورهای مسلمان نشین‌باقی نمی‌ماند.
اما اکنون نوبت آن است که با تدبر و تعمق در قرآن کریم و با گسترش و تعمیق فرهنگ اصیل قرآنی در سطح جامعه، یکایک رهنمودها و فرامین قرآن را برای تشکیل نظام اسلامی کامل به کار گیریم و جامعه را قرآن مجسم کنیم. این کار بی‌شک نیازمند تلاشی بزرگ، درازمدت و پر حوصله است؛ تلاشی که اولین قدم آن آشنایی همگان با ظاهر قرآن و انس همگان با این کلام عزیز الهی است.
ما پس از ده‌ها سال تلاش دشمنان برای دور ساختن نسل‌های متوالی حتی از ظاهر قرآن در صدد آنیم که به قرآن باز گردیم و قرآن را نخست بر زبان و آنگاه در دل و سپس در متن جامعه تحقق بخشیم. تا وقتی عموم مردم با ظاهر قرآن آشنا نشوند، تحقق بخشیدن به نظام قرآنی در متن جامعه آسان و ممکن نمی‌نماید و این‌جاست که ارزش قاریان و حافظان قرآن و معلمان و مقریان آشکار می‌شود. می‌دانیم که تلاوت و ترتیل و حفظ قرآن در صدر اسلام به عنوان وظایفی ارزشمند معمول بوده‌اند. امروز وظیفه‌ی ماست که این ارزش‌ها را زنده کنیم{...}
پیام به مناسبت افتتاح اولین دوره مسابقات بین‌المللی حفظ و قرائت قرآن کریم 20/11/1360