کار ایشان به ترجمه علاقه‌مندم کردترکیب حضار، ترکیب بسیار زیبا و خوبی است و من بعضی از حضار - مثل آقای احمد آرام، آقای محیط طباطبایی و دیگران - را از دیرباز می‌شناسم و به آنها اخلاص دارم و خوشحالم که حضور آنها را در این مجموعه می‌بینم. الحمدللَّه انسان می‌بیند که این مجموعه، مجموعه‌یی از فکر و نظر و ذوق و سوز برای زبان فارسی است.... حدود سی، چهل سال قبل از این، من خودم وارد باب ترجمه شدم و از یک نوشته‌ی جناب آقای آرام استفاده کردم. آن چیزی که بنده را تشویق کرد که مشغول کار ترجمه بشوم و با ترجمه انس پیدا کنم، کار ایشان بود. در همان زمان، ایشان ظاهراً در بیروت متنی پیدا کرده بودند و آن را ترجمه کرده بودند؛ من به آن متن نگاه می‌کردم، می‌دیدم که واقعاً نوشته‌ی ایشان خیلی قوی و متین و بدون حشو و کلام زاید است؛ که انسان لذت می‌بُرد. الان هم که گاهی نوشته‌های ایشان را می‌بینیم، همین‌طور است؛ البته بقیه‌ی آقایان هم همین‌طورند.
کتابی را ترجمه می‌کردم، کلمه‌یی را نفهمیدم؛ فکر کردم که از چه کسی بپرسم. آن موقع اتفاقاً در تهران بودم؛ لذا به یاد ایشان افتادم. از دوستان تحقیق کردم که ایشان کجایند؛ گفتند که در مؤسسه‌ی فرانکلین هستند. به آن‌جا رفتم و ایشان را دیدم؛ ایشان هم خیلی جدی و عبوس و بی‌اعتناء بودند و من را خیلی محل هم نگذاشتند! ولی من حرفی نداشتم؛ رفته بودم کار داشتم و می‌خواستم مشکلم برطرف شود. ایشان مشکل ما را برطرف کردند؛ تشکر کردیم و آمدیم. پارسال دیدم که آقای آرام در تلویزیون مصاحبه کردند؛ از این‌که ایشان را باطراوت و بانشاط دیدم، حقیقتاً از ته دل خوشحال شدم که بحمداللَّه ایشان سر پا هستند. خداوند ان‌شاءاللَّه به ایشان و به همه‌ی عناصر قدیمیِ ارزشمند ما عمر طولانی بدهد، تا هرچه بیشتر از اینها در جامعه استفاده بشود. بیانات در دیدار با اعضای فرهنگستان زبان و ادب فارسی 27/11/1370
یکی از پیشروان و چیره دستان فن ترجمه بودبسماللَّهالرّحمنالرّحیم
جناب آقای دکتر حدادعادل، ریاست محترم فرهنگستان زبان فارسی
درگذشت مرحوم مغفور جناب آقای احمد آرام را که عضو برجسته‌ی آن فرهنگستان بودند، به جناب‌عالی و همه‌ی اعضای محترم و همه‌ی آشنایان با خدمات ارزنده‌ی آن مرحوم به معارف و ادبیات معاصر و به ویژه به بازماندگان و منسوبان ایشان صمیمانه تسلیت عرض می‌کنم. شماره‌ی آثار منتشر شده‌ی آن مرحوم و تنوع موضوعات آن و گسترش دامنه‌ی مستفیدان از آن آثار، در دل هر کسی که خدمات فرهنگی را گرامی و ارجمند می‌دارد، شأنی والا برای پدیدآورنده‌ی آن می‌آفریند و او را به تکریم و قدرشناسی از آن سرچشمه‌ی با برکت وادار می‌سازد. افزون بر این، مرحوم احمد آرام یکی از پیشروان و چیره دستان فن ترجمه در کشور ما است و حق عظیم او در ارائه‌ی ترجمه‌ی متقن و امین، ستودنی است. فراتر از همه، ایمان عمیق و معرفت روشن آن مرحوم به مبانی دین مبین و انس و ارادت او به قرآن کریم و آثار پیشوایان معصوم (علیهم‌السّلام) و صفا و وارستگی و رفتار مؤمنانه‌یی است که به همه‌ی خدمات علمی و فرهنگی، روح و معنویت می‌بخشد و آن را ماندگار و مبارک می‌سازد. از خداوند متعال برای آن خدمتگزار پیشکسوت دین و فرهنگ و ادب، رحمت و ثواب و آمرزش مسألت می‌کنم و برای جناب‌عالی و دیگر حضرات محترم و مخصوصاً بازماندگان وی توفیق و هدایت می‌طلبم. والسّلام علیکم و رحمةاللَّه
سیّد علی خامنه‌ای 18/1/77 پیام تسلیت به دکتر حداد عادل به مناسبت درگذشت جناب آقای احمد آرام 18/01/1377