|
||||||||||||
بسم اللّه الرحمن الرحیم
طرح دشمنان انقلاب در ایجاد اختلاف و نفاق
از تمام برادرانی که از راه‌های دور، از گرگان، از گنبد، از بلوچستان، برادران اهل سنت و برادران شیعی در این مکان تشریف آورده‌اند تشکر می‌کنم و دعا می‌کنم که ان‌شاءاللّه، همه موفق باشند به اینکه مقاصد اسلام را در ایران عزیز پیاده کنند.
شما برادران می‌دانید که به هر نحوی تشبثات خارجی[در کار است]و آنهایی که در راه آنها قدم برمی‌دارند به اسم اسلام، یا به اسماء دیگر، همه درکارند که این انقلاب را که به نفع همۀ کشور و خصوص طبقه‌های کشاورز و کارگر و مستضعفان است، از بین ببرند و باز این کشور را که با خون صدها هزار نفر و معلولین به ما اعطا شده است، با ایجاد اختلاف از بین ببرند و بر ما همه و بر شما همه است که هوشیار باشیم و این توطئه‌ها را یا ازبین ببریم و یا با بی‌اعتنایی از کنار آنها عبور کنیم. الآن اجتماعاتی هست که به اسم شیعه و سنی بنا بر ایجاد اختلاف دارند؛ همان طوری که وابستگان به قدرت بزرگ امریکا در طائف این مسئله را طرح کردند و برای خدمتگزاری به امریکا که دنبالش خدمتگزاری به شوروی هم است، نقشۀ اختلاف بین برادران را ریختند و دنبال او در کشور خودمان هم، اشخاصی دارند همان نقشه را پیاده می‌کنند؛ غافل از آنکه اگر ـ خدای نخواسته ـ این قدرت‌های بزرگ در ایران برگردند، نه اسلامی و نه اهل سنتی و نه اهل تشیعی باقی می‌گذارد. اگر اینها این دفعه ـ خدای نخواسته ـ برگردند، برای اینکه از این برادران سنی و شیعه صدمه دیدند و از اجتماعات آنها نفع‌های خودشان را و چپاو‌ل‌گری‌های خودشان را از دست داده‌اند، این دفعه بدانید که ـ خدای نخواسته ـ اگر آنها برگردند، اساس اسلام را که منشأ اجتماع شما برادران بود، از بین خواهند برد. برادران بیدار باشند و کسانی که درصدد این هستند که بین برادران شیعی و سنی اختلاف بیندازند، اگر وابسته به امریکا یا شوروی هستند، آنها نصیحت را معلوم نیست بپذیرند و اما اگر وابسته به آنها نیستند و برای اسلام و برای کشور اسلامی خودشان و برای مسلمین می‌خواهند کاری بکنند، راه ایجاد اختلاف نیست. راه، این است که تمام گروهها، را با هم آشتی بدهند و این اجتماعی که بحمداللّه در ایران پیدا شده است و این وحدت کلمه‌ای که بین همۀ قشرهای کشور پیدا شده است، کوشش کنند که محفوظ باشد.
رسیدن به مقاصد عالیه اسلامی در سایه وحدت و آرامش
ما در سایۀ آرامش و وحدت می‌توانیم این کشور را به مقاصد عالیۀ اسلامی برسانیم و این مستضعفین را از آن ظلم‌هایی که در طول تاریخ به آنها شده است، نجات دهیم. اگر آرامش نباشد، کشاورزی نخواهد بود و اگر آرامش نباشد، صنعت راه نخواهد افتاد. اگر آرامش نباشد، اصلاحاتی که باید بشود و برای مستضعفین عمل بشود، نخواهد شد. شما می‌بینید که در کردستان و در خوزستان که آشوب بپاکردند ـ و بعضی از آنها هم که آشوب را بپاکردند با اسم اسلام بود ـ تاکنون دولت نتوانسته است در آنجاها یک عمل چشمگیر مثبتی ایجاد کند؛ برای اینکه محیط ناآرام فرصت نمی‌دهد که کسانی که بخواهند خدمت کنند، درست بتوانند خدمت کنند. چه طور ممکن است که کشاورزی در یک محیطی که خرمنها را اشخاص فاسد آتش می‌زنند، به نتیجه برسد؟ و چه طور ممکن است صنعت در یک محیطی که کارگران را به اعتصاب و اشتغال به کارهای غیر انسانی وادار می‌کنند، تأثیر داشته باشد و نتیجه بدهد؟
برادران من، برادران اهل سنت، برادران اهل تشیع، همه توجه داشته باشید که ریشه‌های فسادی که شماها را در تحت فشار ظلم و زیر چکمه‌‌های دژخیمان خودشان خرد کردند در طول تاریخ و الآن از بین شما بحمداللّه رفته‌اند و می‌روند، اینها در صددند که با اسمهای مختلف شما را به جان هم بیندازند و نتیجه بگیرند. الآن در اطراف کشور همین اشخاصی که می‌خواهند این کشور را به حلقوم امریکا یا شوروی بیندازند، مشغول فعالیت‌اند. دراطرافی که شماها هم هستید مشغول‌اند، درشمال بیشتر مشغول‌اند، در خود تهران مشغول‌اند و اجتماعاتی دارند. در خود تهران اشخاص منحرفی که بعضی‌شان پرونده هم دارند در پیش مقامات، باز سردر آوردند و مشغول شیطنت هستند.
چه دیده‌اید شماها از آرامش، و چه بدی دیده‌اید از اسلام و چه بدی دیده‌اید از جمهوری اسلامی و از قرآن کریم که کمر به محو او بسته‌اید و به اسم اسلام، ناآگاه و یا ـ خدای نخواسته ـ آگاهانه، مشغول توطئه هستید؟ شما گمان می‌‌کنید که توطئه‌های شما مخفی است؟ خیر، این طور نیست، پرونده‌های شما در دست است. دست بردارید از صحبت‌ها، از اجتماعات، از توطئه‌ها. ملت اسلامی ما که در راه اسلام خون داده است و جوان داده است، نمی‌تواند ببیند که یک مشت اشخاصی که در رژیم سابق بلندگوی رژیم بودند، حالا دوباره از سر شروع کردند و گمان می‌کنند که فرصت پیدا کرده‌اند. خدا نکند آن روزی بیاید که ملت ما[بخواهد برخورد کند با]افرادی که این طور هستند، چه تحت لوای اسلام به اسلام دارند لطمه وارد می‌کنند، و چه به اسماء دیگر، به اسم تسنن و تشیع، لطمه بر اسلام وارد می‌کنند. ملت افراد را می‌شناسند. شما گمان نکنید که ملت که این همه زحمت کشیده است و جمهوری اسلامی را تا اینجا رسانده است، بگذارد شماها هر کاری می‌خواهید بکنید و این جمهوری را به هم بزنید و با توطئه‌هایی که از خارج الهام گرفته می‌شود، نظیر توطئه طائف، در اینجا باز خواهید درست کنید.
هشدار به عناصر مفسده‌جو و تفرقه‌افکن
من هشدار می‌دهم به بعض اشخاصی که در صدد مفسده هستند که ما آنها را می‌شناسیم؛ لکن می‌خواهیم که خودشان به اسلام توجه کنند؛ خودشان به اسم اینکه ما حقوق خودمان را می‌خواهیم به اسلام خیانت نکنند. حقوق همۀ افراد، چه برادرهای اهل سنت و چه برادرهای اهل تشیع و چه آنهایی که اقلیت مذهبی رسمی دارند، حقوق آنها همه هم در قانون اساسی ملحوظ شده است و هم اسلام برای همۀ آنها حقوق قائل است و با عدل اسلامی رفتار می‌کند. این قدر، درصدد نباشید که بذر فتنه را بیفشانید و با اجتماعات خودتان فتنه‌انگیزی کنید. توجه به اسلام داشته باشید، توجه به دیانت اسلامی و قرآن کریم داشته باشید. با سلطۀ خارجی همه چیز شما از بین خواهد رفت و این ایجاد اختلاف ـ خدای نخواسته ـ موجب سلطۀ خارجی خواهد شد. دشمنان اسلام، دشمنان قرآن کریم، در کمین‌اند. آنهایی که اسلام را نمی‌توانند ببینند و آنهایی که از اسلام سیلی خورده‌اند در کمین‌اند. اگر شماها در داخل به اسم تشیع و تسنن بخواهید ـ خدای نخواسته ـ اختلاف ایجاد کنید، تکلیف برای ما پیدا خواهد شد و آنهایی که مفسده جو هستند و می‌خواهند با مفسده‌جویی بین برادرها اختلاف بیندازند آنها را ما می‌شناسیم و ممکن است ـ خدای نخواسته ـ معرفی کنیم به برادران اهل سنت و به برادران اهل تشیع و به همۀ ملت. مقتضی این است که در یک همچو زمانی که ما در جنگ هستیم و قدرت‌های بزرگ پشت سر دشمن‌های خارجی ما هستند و صدام با تمام قوا کوشش می‌کند که این جمهوری را به هم بزند، آن هم به اسم اسلام این کار را دارد انجام می‌دهد و برخلاف اسلام عمل می‌کند، در یک همچو موقعی مبادا برادران ما بازی بخورند از اشخاص مفسده‌جو که گاهی در کردستان و گاهی در کرمانشاه و گاهی در تهران اشتغال به افساد دارند. ما به آنها هشدار می‌دهیم که توجه به اسلام بکنند؛ توجه به مصالح مسلمین بکنند؛ توجه به توطئه‌های خارجی بکنند و دامن به اختلاف نزنند، که دامن زدن به اختلاف امروز یک معصیت نابخشودنی است و چنانچه ـ خدای نخواسته ـ تکلیفی پیدا بشود، ممکن است که به ضرر آنها تمام بشود. من مایلم که در جوّ برادری در جوّ همزیستی مسالمت‌آمیز، در جوّ آرام، ما بتوانیم این کشور را به ساحل نجات برسانیم.
کشاورزان ما، کشاورزان عزیز ما، در هر جا که هستند ـ و امروز از گنبد و گرگان و سایر جاهای نزدیک به آنجا آمده‌اند، و راجع به کشاورزی بسیار خوب توصیف شد ـ من امیدوارم که آنها همان طوری که دیدند، در جوّ آرام می‌توانند یک کشاورزی خوبی بکنند و ملت را از وابستگی نجات بدهند، تمام کشاورزهای سرتاسر ایران توجه به این معنا داشته باشند که گروهک‌هایی که می‌روند و آنها را می‌خواهند مأیوس کنند از جمهوری اسلامی، به آنها اعتنا نکنند و آنها را از خود برانند که با جوّ آرام و با حکم اسلام و با پیاده شدن احکام قرآن است که دنیا و آخرت همۀ شماها ان شاءاللّه، تعمیر خواهد شد و بدانید شما که جمهوری اسلامی برای مصلحت همه است. اگر مهلت بدهند این اشخاصی که در صدد فتنه‌جویی هستند، اگر مهلت بدهند، خواهند دید که دولت و ملت همه با هم یکی هستند و دست به هم می‌دهند و این کشور را آباد می‌کنند و این کشور را از وابستگی به خارج رها می‌کنند[تا]اسلام ان شاءاللّه، در این محیط پیاده بشود، و ما آن رفاهی که در اسلام و آن طمأنینه‌ای که در اسلام برای افراد حاصل خواهد شد، حاصل کنیم در این کشور.
عزیزان من توجه خیلی لازم است، بیداری خیلی لازم است. امروز در همه جا می‌خواهند که ایجاد نفاق کنند؛ ایجاد یأس کنند. در دانشگاه‌ها هم همین معنا هست و من باید به آنها هم عرض کنم که ما و جمهوری اسلامی و اسلام پشتیبان دانشگاه است، پشتیبان دانشگاهیان است، پشتیبان اساتیدی که برای اسلام و برای کشور زحمت می‌کشند هست، پشتیبان تخصص‌ها هست. آن چیزی که مسلماً باید نباشد فقط آن است که بخواهند توطئه‌ها را ـ خدای نخواسته ـ در دانشگاه دامن بزنند؛ البته توطئه نباید باشد. من به همۀ اساتید دانشگاه که تعهد دارند به کشور خودشان و می‌خواهند خدمت کنند به کشور خودشان و می‌خواهند تربیت کنند جوانان ما را و می‌خواهند تخصص‌های خودشان را پیاده کنند و[تعلیم]کنند برای جوانان ما، به همۀ آنها، من اطمینان می‌دهم که ایران و اسلام با آنها موافق است و نگهدار آنهاست و پذیرای از آنهاست و هیچ به خودشان تزلزل راه ندهند و همۀ متفکران، از اساتید دانشگاه و غیر آنها با هم توجه کنند و همکاری کنند با این هیأت اصلاح فرهنگی و انقلاب فرهنگی، تا اینکه یک دانشگاهی ما پیدا بکنیم که لبریز از علم باشد، لبریز از تخصص باشد و آرام باشد. اگر در دانشگاه بخواهد آرامش نباشد، این دانشگاه نمی‌تواند تخصص‌های متخصصین را پذیرا باشد. شما اساتید محترم نمی‌توانید علم خودتان را به دیگران[تعلیم]کنید، مگر در یک محیط آرام؛ آرامش دانشگاه‌ها از همه جا لازم‌تر است. اگر آرامش در دانشگاه نباشد، تمام زحمت‌های اساتید به باد فنا خواهد رفت. اگر آرامش در دانشگاه نباشد و در محیط‌های تعلیمی نباشد، چه طور امکان دارد که متفکران افکار خودشان را به جوانان ما صادر کنند و مغزهای آنها را متفکر و متخصص بار بیاورند. آن چیزی که برای ما مهم است آرامش است در همه جا، در سطح کشور، در بین کشاورزان، در بین کارخانه‌ها، در بین صاحبان صنایع و خصوصاً در بین دانشگاه. از دانشگاه است که تمام علوم به خارج و به جوانان ما می‌رسد. این احتیاج به یک آرامش دارد. البته علوم انسانی محتاج به یک انسانهای متعهد دارد. انسانی که تعهد به قواعد اسلام ندارد و تعهد به آن زیربنایی که توحید است ندارد، در علوم انسانی نمی‌تواند عملی انجام بدهد الاّ انحراف و این قابل پذیرش نیست. در سایر رشته‌هایی که در دانشگاه هست آن چیزی که مورد نظر است این است که اساتید مشغول به کار خودشان باشند و توطئه در کار نباشد. اما انگیزه‌های آنها یک انگیزه‌های مختلفی است. یک امر طبیعی است که انگیزه‌ها با هم اختلاف دارد، لکن اگر اساتید محترم دانشگاه، که می‌خواهند به این مملکت خدمت بکنند و می‌خواهند تخصص را از خودشان به دیگران[تعلیم]کنند، توجه داشته باشند که محیط دانشگاه، محیط تعلیم و تعلم است، نه محیط اموری که به کشور ما ضرر می‌رساند. هر یک از آنها در این حد باشند که فقط مشغول آن تعهدی که استاد دارد باشند، ولو انگیزۀ آنها با انگیزه‌های دیگران اختلاف داشته باشد، آنها مورد پذیرش هستند و در دانشگاه‌ها می‌توانند خدمت بکنند و برادران، همۀ ما، با آنها مخالفت نباید بکنند، ولی این جهت باید محرز باشد که انحرافات در کار نباشد؛ و بنا بر این نباشد که اساس جمهوری اسلامی را بخواهند متزلزل کنند و جوانان را وادار کنند به کارهایی که در دانشگاه مناسب نیست.
من امیدوارم که امسال دانشگاه آن مقداری که ممکن است باز بشود و آن مقداری که باید اساتید ما عمل کنند، عمل کنند و ان‌شاءاللّه، این کشور در آرامش واقع بشود. و این جنگ تحمیلی، که به ما از ابرقدرت‌ها تحمیل شده است، به زودی ان‌شاءاللّه، از بین برود و اشخاصی که گناهکارند و جنایتکارند به جای خودشان بنشینند. من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت و عزت همۀ شما را خواستارم. و باز تأکید می‌کنم که اخوت اسلامی خودتان را که قرآن کریم برای شما هدیه آورده است، حفظ کنید و در اخوت اسلامی است که می‌توانید این کشور را نجات بدهید و بالاتر اینکه اسلام عزیز را حفظ کنید.
والسلام علیکم و رحمة‌اللّه و برکاته