|
||||||||||||
اعوذباللّه من الشیطان الرجیم
بسم اللّه الرحمن الرحیم
فاطمۀ زهرا (س)، تمام نسخۀ انسانیت
فردا روز تولد صدیقۀ طاهره، فاطمۀ زهرا ـ سلام‌اللّه علیها ـ است؛ روز زن است. تمام ابعادی که برای زن متصور است و برای یک انسان متصور است در فاطمۀ زهرا ـ سلام‌اللّه علیها ـ جلوه کرده و بوده است. یک زن معمولی نبوده است؛ یک زن روحانی، یک زن ملکوتی، یک انسان به تمام معنا انسان، تمام نسخۀ انسانیت، تمام حقیقت زن، تمام حقیقت انسان. او زن معمولی نیست؛ او موجود ملکوتی است که در عالم به صورت انسان ظاهر شده است؛ بلکه موجود الهی جبروتی در صورت یک زن ظاهر شده است. پس، فردا روز زن است. تمام هویتهای کمالی که در انسان متصور است و در زن تصور دارد ـ تمام ـ در این زن است. و فردا همچو زنی متولد می‌شود؛ زنی که تمام خاصه‌های انبیا در اوست. زنی که اگر مرد بود، نبی بود؛ زنی که اگر مرد بود، به جای رسول اللّه بود. پس، فردا روز زن است؛ تمام حیثیت زن و تمام شخصیت زن فردا موجود شد. معنویات، جلوه‌های ملکوتی، جلوه‌های الهی، جلوه‌های جبروتی، جلوه‌های مُلکی و ناسوتی ـ همه ـ در این موجود مجتمع است. انسانی است به تمام معنا انسان؛ زنی است به تمام معنا زن. از برای زن ابعاد مختلفه است؛ چنانچه برای مرد، و برای انسان. این صورت طبیعی نازلترین مرتبۀ انسان است و نازلترین مرتبۀ زن است و نازلترین مرتبۀ مرد است؛ لکن از همین مرتبۀ نازل، حرکت به سوی کمال است. انسان، موجود متحرک است؛ از مرتبۀ طبیعت تا مرتبۀ غیب، تا فنا در الوهیت. برای صدیقۀ طاهره این مسائل، این معانی حاصل است. از مرتبۀ طبیعت شروع کرده است، حرکت کرده است؛ حرکت معنوی؛ با قدرت الهی، با دست غیبی، با تربیت رسول اللّه ـ صلی‌اللّه‌‌علیه‌و آله‌و‌سلم ـ مراحل راطی‌کرده است تارسیده‌است به‌مرتبه‌ای‌که دست همه از اوکوتاه است.پس، فردا تمام جلوۀ زن تحقق پیدا کرده است؛ و زن به تمام معنا متحقق است. فردا روز زن است.
مع‌الأسف زن در دو مرحله مظلوم بوده است؛ یکی در جاهلیت. در جاهلیت، زن مظلوم بود، و اسلام منت گذاشت بر انسان، زن را از آن مظلومیتی که در جاهلیت داشت بیرون کشید. مرحلۀ جاهلیت مرحله‌ای بود که زن را مثل حیوانات ـ بلکه پایینتر از او[می‌‌شمردند]. زن در جاهلیت مظلوم بود. اسلام زن را از آن لجنزار جاهلیت بیرون کشید. در یک موقع دیگر، در ایران ما، زن مظلوم شد؛ و آن دورۀ شاه سابق[۱]بود و شاه لاحق؛[۲]به اسم اینکه زن را میخواهند آزاد کنند ظلم کردند به زن، ظلمها کردند به زن؛ زن را از آن مقام شرافت و عزت که داشت پایین کشیدند. زن را از آن مقام معنویت که داشت شیء کردند[۳]به اسم آزادی آزاد زنان و آزاد مردان. آزادی را از زن و مرد سلب کردند. زنها و جوانان ما را فاسد الاخلاق کردند. شاه برای زن این خاصیت را قائل بود که شاه می‌گفت زن باید «فریبا» باشد! البته با آن نظر حیوانی که او داشت؛ با آن نظر جسمانی، مادی، حیوانیِ پست که او داشت، زن را نظر می‌کرد. باید «فریبا»[۴]باشد! از مقام انسانیت، زن را فرو کشید به مرتبۀ یک حیوان؛ به اسم اینکه برای زن می‌‌خواهد مقام درست کند زن را از مقام خودش پایین آورد. زن را مثل یک عروسک درست کرد؛ در صورتی که زن انسان است؛ آن هم یک انسان بزرگ. زن مربی جامعه است، از دامن زن انسانها پیدا می‌شوند. مرحلۀ اولِ مرد و زن صحیح، از دامن زن است. مربی انسانها زن است. سعادت و شقاوت کشورها بسته به وجود زن است. زن با تربیت صحیح خودش انسان درست می‌کند؛ و با تربیت صحیح خودش کشور را آباد می‌کند. مبدأ همۀ سعادتها از دامن زن بلند می‌شود. زن مبدأ همۀ سعادتها باید باشد. و مع الأسف زن را به صورت یک لعبه[۵]در آوردند این پدر و پسر؛ و خصوصاً این پسر. آنقدر جنایات که به زن کردند به مردان نکردند.
زن مبدأ همۀ خیرات است. شما دیدید، ما دیدیم، که زن در این نهضت چه کرد. تاریخ دیده است که چه زن‌هایی در دنیا بوده است، و زن چیست. تاریخ دور است؛ ما خود دیدیم که چه زن‌هایی تربیت کرده است اسلام، چه زن‌هایی در این عصر اخیر قیام کردند. و آنها که قیام کرده‌اند همین زنهای محجوبۀ جنوب شهر و قم و سایر بلاد اسلامی بود. آنها که به تربیت آریامهری تربیت شدند ابداً در این امور دخالت نداشتند. آنها تربیتهای فاسد شده بودند؛ از تربیتهای اسلامی آنها را دور نگه داشتند. اینهایی که تربیت اسلامی داشتند خون دادند، کشته دادند، به خیابان‌ها ریختند، نهضت را پیروز کردند. ما نهضت خودمان را مرهون زنها می‌دانیم. مردها به تَبَع زنها در خیابان‌ها می‌ریختند. تشویق می‌کردند زنها مردان را. خودشان در صفهای جلو بودند. زن یک همچو موجودی است که می‌تواند یک قدرت شیطانی را بشکند. این زن را در این دورۀ رضاخان و محمدرضا خان منحط کردند از مقام خودش. مرد را هم منحط کردند. جوانها را هم منحط کردند. مراکز فحشا اِلی ماشاءاللّه برای جوان‌های ما درست کردند به اسم «آزادی»، به اسم «پیشرفت»، به اسم «تمدن»! جوان‌های ما را به فحشا کشیدند. به اسم آزادی، همۀ آزادی‌ها را از ماها سلب کردند. آنهایی که زمان رضاخان را درک کرده‌اند می‌دانند چه می‌گویم. آنها دیدند که چه کردند با ما، و چه کردند با زنهای محترم ما. آنها که زمان محمدرضا را درک کردند، آنها هم می‌بینند. با اسمهای فریبنده، با الفاظ بزک کرده مملکت ما را رو به خرابی بردند. بالاتر از همه جوان‌های ما را فاسد کردند. نیروی انسانی ما را به عقب نشاندند. زن در زمان محمدرضا و رضا پهلوی عنصر مظلومی بود، و خودش نمی‌داند. آنقدر که ظلم در این دو زمان شد در زمان جاهلیت معلوم نیست شده باشد. آنقدر که انحطاط برای زنها در این قرن شد معلوم نیست که در قرن جاهلیت شده باشد. در هر دو قرن مظلوم بوده‌اند زنها؛ آن‌وقت اسلام آنها را از اسارت بیرون آورد، و در این زمان هم امیدوارم که اسلام باز دست آنها را بگیرد و از غرقاب ذلت‌ها و مظلومیت‌ها نجات بدهد.
ای زنهای محترم بیدار بشوید! توجه کنید! بازی نخورید! گول این شیاطین که میخواهند شما را به میدان بکشند، گول اینها را نخورید؛ اینها فریبنده‌اند. اینها دنبال «فریبا» هستند؛ مثل شاه ملعون. به اسلام پناه بیاورید. اسلام برای شما سعادت ایجاد می‌کند.
فردا روز زن است. روز زنی است که عالم به او افتخار دارد؛ روز زنی است که دخترش[۶]در مقابل حکومت‌های جبار ایستاد و آن خطبه را خواند و آن حرف‌ها را زد که همه می‌دانید؛ زنی که در مقابل یک جباری ایستاد ـ که اگر مردها نفس می‌کشیدند همه را می‌کشتند ـ و نترسید و ایستاد و محکوم کرد حکومت را، یزید را محکوم کرد. به یزید فرمود تو قابل آدم نیستی، تو انسان نیستی. زن یک همچو مقامی باید داشته باشد. زنهای عصر ما بحمداللّه شبیه به همانها هستند. ایستادند در مقابل جبار با مشت گره کرده؛ بچه‌ها در آغوششان، و به نهضت کمک کردند. خداوند ما را از شرّ شیاطین نجات بدهد. خداوند جوانان ما را از شرّ این شیاطین انسی نجات بدهد. خداوند بانوان ما را، دوشیزگان ما را از شرّ اینها نجات بدهد. سلام بر همۀ شنوندگان.
| ۱ـ رضاخان پهلوی. |
| ۲ـ محمدرضا. |
| ۳ـ یعنی زن را به کالا و جنس تبدیل کردند. |
| ۴ـ اشاره به مصاحبۀ محمدرضا پهلوی با خانم «اوریانا فالاچی» روزنامه‌نگار معروف ایتالیایی است. محمدرضا در این مصاحبه، از زن به عنوان موجودی که باید «فریبا» باشد، یاد کرده است. |
| ۵ـ بازیچه. |
| ۶ـ اشاره به حضرت زینب کبری ـ سلام اللّه علیها ـ و خطبۀ معروف او در مجلس یزید بن معاویه است. |